«…Γιατί εµείς οι άνθρωποι µπορούµε να αγαπάµε και να θυσιαζόµαστε! Αυτό είναι που µας κάνει ξεχωριστούς, δυνατούς και µοναδικούς! Αλλά τι επιφυλάσσει το τέλος; Θα ανταµειφθούµε γι’ αυτήν την θυσία ή θα χαθούµε για πάντα στο αβυσσαλέο σκοτάδι;»
Από την οµιλία του Γιάννη Μπουτάρη στον Σύλλογο Ελλήνων Επιστηµόνων της Ζυρίχης, Απρίλιος 2016
Βιογραφικό
Η Σµάρω Γιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη όπου και παντρεύτηκε σε µικρή ηλικία και απέκτησε µια κόρη. Εργάστηκε για τον Τουρισµό στην Ελλάδα και την Ελβετία και ταξίδεψε σε πολλές χώρες σ’ όλο τον κόσµο. Το 1985 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο «Η άλλη γνώση», που αποτελεί µια προσωπική µαρτυρία σχετικά µε τα γυναικεία προβλήµατα. Από το 1987 µέχρι το 1997 εργάστηκε στο Κέντρο Θεραπείας Εξαρτηµένων Ατόµων (ΚΕ.Θ.Ε.Α.), όπου ευαισθητοποιήθηκε στη φιλοσοφία των Θεραπευτικών Κοινοτήτων και παρακολούθησε στην Αµερική, ως εκπαίδευση, ένα «κλειστό» Πρόγραµµα θεραπείας για χρήστες ναρκωτικών ουσιών.
Το 1991 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της «Μεγάλωσε ή Φύγε», το οποίο αναφέρεται σ’ αυτήν την εµπειρία (2η έκδοση 1993, 3η έκδοση 1999). Επί σειρά ετών υπήρξε µέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «ΝΕΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ». Το 2000 εκδόθηκε το τρίτο της βιβλίο «Η ζωή τότε και µετά…», ενώ το 2003 το τέταρτο «Γυναίκες, Διαδροµές στο χρόνο». Το 2006 ακολούθησε η έκδοση του βιβλίου «Μεγάλωσε και Μείνε», το οποίο έκλεισε εκείνον τον κύκλο της εµπειρίας της στα προγράµµατα των Θεραπευτικών Κοινοτήτων, αναφερόµενο και σε θέµατα πρόληψης, τα οποία πραγµατεύτηκε η Μαρία Αγγέλου. Υπήρξε ενεργό µέλος της Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισµό.
Το 2010 εκλέχτηκε Σύµβουλος στην Α΄ Δηµοτική Κοινότητα και από το 2011 µέχρι το 2019 υπήρξε Πρόεδρος στα Κέντρα Πρόληψης «Σείριος» του Δήµου Θεσσαλονίκης και της επιτροπής για τη Νεανική Παραβατικότητα και τις Εξαρτήσεις, όπως επίσης Συντονίστρια του Δικτύου φορέων Πρόληψης και Θεραπείας των Εξαρτήσεων. Είναι επίτιµο µέλος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Δικτύου των Κέντρων Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας (ΔΙ.ΚΕ.ΠΡ.Ε.).