«Με βαθιά θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο του μεγάλου Ιταλού νεοελληνιστή και φιλέλληνα Μάριο Βίττι, του οποίου το έργο έκανε πλουσιότερη την νεοελληνική λογοτεχνία και την ελληνική φιλολογία.
Ο Μάριο Βίττι γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη, με μητέρα ελληνικής καταγωγής. Μεγάλωσε μέσα στην ελληνική κοινότητα της Πόλης και έμαθε εξίσου καλά την ελληνική και ιταλική γλώσσα.
Σπούδασε στη Ρώμη, από όπου και ξεκίνησε το έργο του ως ερευνητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ακολούθησε πανεπιστημιακή σταδιοδρομία ως καθηγητής σε πολλά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και ως επισκέπτης καθηγητής στα ελληνικά πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Κρήτης. Ήταν πρόεδρος της Ιταλικής Ένωσης των Νεοελληνικών Σπουδών (Associazione Nazionale di Studi Neogreci).
Δεύτερο σπίτι του υπήρξε η Ύδρα όπου περνούσε τα περισσότερα καλοκαίρια της ζωής του με τη σύζυγό του Αλεξάνδρα. Εκεί γνώρισε και συνδέθηκε φιλικά με εξέχουσες προσωπικότητες, τον Ντε Κίρικο, τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Χατζιδάκι, τον Μόραλη κ.α..
Το σπουδαιότερο έργο του, με τεράστια επίδραση στα νεοελληνικά φιλολογικά πράγματα, ήταν η «Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας» που εκδόθηκε στα ελληνικά το 1978 και στα ιταλικά το 1971.
Ο Βίττι μελέτησε τα έργα των Ελύτη και Σεφέρη. Έχει λάβει τιμητικά διδακτορικούς τίτλους από τα πανεπιστήμια Παρισιού, Θεσσαλονίκης και Κύπρου και βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.
Κατατάσσεται μεταξύ των μεγάλων νεοελληνιστών και γραμματολόγων του 20ου αιώνα με το πολύπλευρο συγγραφικό του έργο, όπως: «Η γενιά του ’30», «Εισαγωγή στην ποίηση του Γιώργου Σεφέρη», «Ο Κάλβος και η εποχή του», «Οδυσσέας Ελύτης – κριτική μελέτη», «Ιδεολογική λειτουργία της ελληνικής ηθογραφίας» και βέβαια η «Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας».
Το έργο του αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους οικείους του.»