Δευτερολογία Υπουργού Ανάπτυξης & Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη στη Βουλή επί του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης & Επενδύσεων “Προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών”

Δευτερολογία Υπουργού Ανάπτυξης & Επενδύσεων, κ. Άδωνι Γεωργιάδη στη Βουλή επί του Σχεδίου Νόμου «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/1828 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2020 «σχετικά με τις αντιπροσωπευτικές αγωγές για την προστασία των συλλογικών συμφερόντων των καταναλωτών και για την κατάργηση της Οδηγίας 2009/22/ΕΚ», ενίσχυση της προστασίας των καταναλωτών, ρυθμιστικό πλαίσιο για την παλαίωση οίνων και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης»:

 

«Θα ξεκινήσω με τα αγαπημένα μου. «Αμαθία μεν θράσος, λογισμός δε όκνον φέρει». Πράγματι, είναι Θουκυδίδης. Η αμάθεια γεννά το θράσος, ενώ ο λογισμός, η εξυπνάδα υπό μία έννοια, φέρνει την οκνηρία, την αδράνεια. Το είπε ο Θουκυδίδης αυτό θέλοντας να εξηγήσει την πολεμική τακτική που πρέπει να ασκήσουν οι Αθηναίοι.

Καλά το λέτε. Σας ταιριάζει. Σας ταιριάζει για τη σημερινή συνεδρίαση. Ξέρετε γιατί σας ταιριάζει; Διότι αυτό ακριβώς κάνετε. Ξέρετε τι κάνετε; Θέλετε να κλείσετε το μάτι στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, σε αυτούς που σήμερα έχουν τσαντιστεί με την τροπολογία Μητσοτάκη και να βγείτε από το κάδρο μπας και τσιμπήσετε καμιά αντισυστημική ψήφο από αυτούς που ήταν μαζί σας στις πλατείες έξω. Άρα, αυτό ακριβώς κάνατε. Δεν είναι ακριβώς εξυπνάδα. Είναι πονηράδα στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Εγώ θα σας το ξαναπώ, κύριε συνάδελφε. Σήμερα είναι μια κορυφαία στιγμή για τα κοινοβουλευτικά μας πράγματα από το 1974. Αυτή είναι μια σημαντική πρωτοβουλία. Σε αυτή την κορυφαία στιγμή για ένα τόσο κεντρικό πολιτικό ζήτημα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απών. Το «παρών» δεν υπάρχει. Το «παρών» είναι «απών». Δεν είναι παρόντες στη μάχη. Δεν λαμβάνουν θέση στα πράγματα. Δεν μας λένε αν πρέπει να κατέβει ή δεν πρέπει να κατέβει αυτό το κόμμα. Το αφήνουν σ’ εμάς. Σε ποιους; Στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό δεν αλλάζει. Κατά τη γνώμη μου, είναι άλλη μια ντροπιαστική σελίδα στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν σας νοιάζει πολύ η γνώμη μου. Θα το αξιολογήσουν οι Έλληνες πολίτες που ακούν και τη σημερινή συνεδρίαση και θα φτάσουν στην κάλπη. Πάρα πολύ απλά, πιστεύω ότι η στάση σας είναι όπως πάντα πονηρή.

Τώρα σε κάτι που έχει λεχθεί από αρκετούς συνομιλητές και θέλω να το εξηγήσω. Είπατε «φέρνετε τη διάταξη στο παρά πέντε, άρα η προηγούμενη διάταξη ήταν αλυσιτελής». Νομίζετε ότι τυχαία φέραμε τη διάταξη στο παρά πέντε; Δεν ακούγαμε την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά που έλεγε να το κάνουμε λίγο μετά τη δίκη; Τι πιστεύετε; Ασφαλώς και την ακούγαμε και μας απασχολούσε πάρα πολύ καιρό πότε θα καταθέταμε αυτή η διάταξη. Κρίναμε ότι είναι πολύ πιο σωστό για την επιτυχία του εγχειρήματος η διάταξη να είναι όσο γίνεται πιο κοντά στις εκλογές.

Και θα σας εξηγήσω ποιος είναι ο λόγος. Διότι πρέπει να μην έχει αρκετό χρόνο αντίδρασης η άλλη πλευρά για να σκεφτεί με ποιον τρόπο θα μπορούσε να οργανωθεί για να ξεπεράσει την απαγόρευση. Άρα, λοιπόν, για να μην δώσεις χρόνο να οργανωθούν έπρεπε η διάταξη να είναι κοντά στις εκλογές και όχι δύο χρόνια πριν. Γιατί δύο χρόνια πριν θα έβρισκαν κάποιον τρόπο -δεν μπορώ να σας πω ποιος θα ήταν αυτός, αλλά κάτι θα σκεφτόντουσαν- για να μπορέσουν να επιτύχουν τον πολιτικό τους στόχο. Άρα, λοιπόν, καθαρά θέμα τακτικής, για όσους θέλουμε αυτό το πράγμα πράγματι να λειτουργήσει, ήταν η διάταξη να έρθει στο τέλος. Άρα, όχι μόνο αλυσιτελής δεν είναι η στρατηγική μας, αλλά πιστεύω θα αποδειχθεί και στην πράξη, στην κάλπη,  πάρα πολύ λυσιτελής.

Πρέπει δε να σας πω ότι εδώ υπάρχει ένας στόχος, να μην επιτύχει το πολιτικό εγχείρημα Κασιδιάρη. Αυτός είναι ο στόχος. Αλλιώς να μην το συζητάμε. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται όλη αυτή η φασαρία.

Υπάρχει το αντεπιχείρημα -το ακούω στο διαδίκτυο, το ακούω και στην αίθουσα, το άκουσα και από εσάς, από τον ΣΥΡΙΖΑ, από ορισμένους ομιλητές- ότι με αυτόν τον τρόπο ηρωοποιούμε τον Κασιδιάρη. Δεν δέχομαι καθόλου αυτό το επιχείρημα και θέλω να σας πω γιατί δεν το δέχομαι. Όταν έγιναν οι διώξεις κατά των μελών της Χρυσής Αυγής επί εποχής Αντώνη Σαμαρά, μετά τη δολοφονία του Φύσσα, η κεντρική πολιτική κριτική που ασκείτο τότε και στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, αλλά και στη Βουλή τότε στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά ήταν ότι με αυτή του την κίνηση πρόκειται να υπάρξει κάποιου είδους ηρωοποίηση της Χρυσής Αυγής και ότι στις εκλογές αυτό θα μεταφραστεί σε πολύ μεγάλα εκλογικά ποσοστά. Όταν έγινε η έναρξη της σύλληψης των μελών της και η έναρξη της δικαστικής διαδικασίας, η Χρυσή Αυγή ήταν στις δημοσκοπήσεις πάνω από το 6%. Όταν φτάσαμε στις εκλογές, τέσσερα-πέντε χρόνια περίπου μετά, η Χρυσή Αυγή έπεσε κάτω από το 3%. Όχι μόνο δεν ηρωποιήθηκαν από την κίνηση αυτή, αλλά η κίνηση αυτή τους έθεσε στο πολιτικό περιθώριο. Άρα, δικαιώθηκε απολύτως ως μια κίνηση προασπίσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Πιστεύω ότι κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο, θα δράσει και η σημερινή διάταξη. Θα γίνει λίγο της μόδας ο Κασιδιάρης σε κάποιο αντισυστημικό κοινό, αναμφίβολα. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να μεταφραστεί εκλογικά, άρα πολύ γρήγορα θα χάσει την πολιτική του ισχύ.

Πάω τώρα σε αυτά που άκουσα ένα-ένα από τους εισηγητές. Παίρνω τον κ. Λογιάδη. «Συστηματικά η Κυβέρνηση εντάσσει ναζί και φασίστες στον κυβερνητικό μηχανισμό». Θέλω πάρα πολύ -εγώ θα το ζητήσω από το Προεδρείο- να πάρετε τον λόγο και να πείτε ονομαστικά ποιοι είναι οι ναζί και φασίστες που μάλιστα και συστηματικά εισάγει η Κυβέρνηση. Δηλαδή, δεν είναι άπαξ μία περίπτωση. Συστηματικά θα πει  κατ’ επανάληψη. Θέλω πάρα πολύ, κύριε Λογιάδη, -σας θεωρώ αξιοπρεπή άνθρωπο- να πείτε «ναι, αυτός είναι ναζί, αυτός είναι ναζί, αυτός είναι ναζί, αυτός είναι ναζί, αυτός είναι ναζί», ένας-ένας. Αυτό θα πει συστηματικά. Αν δεν έχετε να πείτε τέτοια ονόματα, πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη. Γιατί είναι πολύ μεγάλη κατηγορία να πείτε σε μια δημοκρατική παράταξη, όπως η Νέα Δημοκρατία, ότι εντάσσει και μάλιστα συστηματικά ναζί και φασίστες στον κυβερνητικό μηχανισμό. Δεν το δέχομαι σε καμία απολύτως περίπτωση. Το θεωρώ μεγάλη προσβολή στην ηθική μας και στην αξιοπρέπειά μας. Παρακαλώ πολύ ή να πάρετε τον λόγο και να πείτε τα ονοματεπώνυμα όσων ναζί και φασιστών έχουμε εντάξει τον κυβερνητικό μηχανισμό ή να ζητήσετε συγγνώμη για μια πολύ μεγάλη απρέπεια που δεν σας ταιριάζει.

Έρχομαι στον κ. Δελή. Το «πήγε άκλαυτο» συμβαίνει στα νομοσχέδια, αν η επικαιρότητα το προτάσσει το νομοσχέδιο να πηγαίνει λίγο πίσω. Άλλωστε, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν είχε και μεγάλη πολιτική αντιπαράθεση για να είμαστε ειλικρινείς. Και δεν είχε μεγάλη πολιτική αντιπαράθεση, κύριε Δελή, για τον εξής λόγο. Τα κόμματα που πιστεύουμε γκρόσο μότο στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας δεν μπορούμε να διαφωνούμε στην ενσωμάτωση  μιας ευρωπαϊκής οδηγίας. Γιατί είτε κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε εμείς, είτε το ΠΑΣΟΚ,   θα ενσωματώναμε την ευρωπαϊκή οδηγία. Σε τι να διαφωνήσουμε; Σε κάτι που θα το κάναμε όλοι, αφού ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο, τον δικό μας δρόμο εν πάση περιπτώσει;

Άρα, σε ποιους έμεινε η διαφωνία; Η διαφωνία έμεινε σε αυτούς που δεν πιστεύουν σε αυτόν τον δρόμο, σ’ εσάς. Στους άλλους δεν δίνω και πολύ μεγάλη σημασία.  Άρα, εσείς -λογικό είναι- διαφωνείτε με τον δρόμο.  Προφανώς, αφού διαφωνείτε με τον δρόμο, δηλαδή με το μείζον, θα συμφωνείτε με τα επιμέρους, δηλαδή με τις οδηγίες; Άρα, μεγάλη πολιτική σύγκρουση δεν μπορεί να έχει αυτό το νομοσχέδιο.

 Ως προς τις λαϊκές αγορές που είπατε, όμως, πρέπει να σας πω κάτι που δεν μου το είχατε θέσει στην Επιτροπή, γιατί θα σας το είχα πει στην Επιτροπή.  Όλες οι αλλαγές που καταθέτουμε στην τροπολογία για τις λαϊκές αγορές είναι η υιοθέτηση από το Υπουργείο Ανάπτυξης της κοινής πρότασης των δύο συνδικαλιστικών οργανώσεων των λαϊκών αγορών, δηλαδή και της ομοσπονδίας των πωλητών, δηλαδή των εμπόρων και της ομοσπονδίας των παραγωγών λαϊκών αγορών. Δηλαδή,  ήρθαν στο γραφείο μου ο κ. Μουλιάτος από την ΠΟΣΠΛΑ και ο κ. Μόσχος από τους παραγωγούς -ο κ. Μουλιάτος είναι κοντά σ’ εμάς και  ο κ. Μόσχος πρώην υποψήφιος Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ- και από κοινού υπέγραψαν και μας είπαν ότι συμφωνούμε ότι για να δουλέψουμε πιο ευρύθμως στις λαϊκές αγορές θέλουμε αυτές τις αλλαγές. Και όπως μας τις δώσανε, τις εντάξαμε στο νομοσχέδιο.

Ο λόγος που το κάναμε έτσι είναι γιατί εγώ ήθελα από την αρχή να πετύχω ομόνοια μεταξύ παραγωγών και εμπόρων. Θεωρήσαμε από την αρχή ότι είναι αντιπαραγωγική μια σύγκρουση που είχε αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια μεταξύ συναδέλφων στην πραγματικότητα στις λαϊκές αγορές, οι οποίοι δουλεύουν κάθε μέρα μαζί σε όλη την Ελλάδα και δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Όλοι άνθρωποι του μεροκάματου είναι. Δεν είναι κανένας δισεκατομμυριούχος μεταξύ αυτών. Θεώρησα ότι είναι πολύ ωραίο πολιτικά να κλείσω τη θητεία μου και τη μεγάλη μεταρρύθμιση του νόμου που κάναμε για τις λαϊκές αγορές αφήνοντας πίσω τη σύγκρουση που είχε γίνει τότε στο νόμο με τις μαύρες σημαίες και όλα τα άλλα που θυμάστε και να κλείσει αυτό το νομοσχέδιο με πλήρη συμφωνία εμπόρων και παραγωγών. Αυτά είναι που τελικά δεν ψηφίζετε. Εντάξει, δικαίωμά σας. Περί αυτού, όμως, πρόκειται.

Τώρα πάμε στον κ. Μαμουλάκη. Να έρθω δηλαδή στο νομοσχέδιο. Καταρχάς, επί προσωπικού δεν είχα απολύτως καμία οργή στην ομιλία μου. Το ύφος μου καμιά φορά είναι πιο έντονο, από το φυσικό μου, όμως. Είχα έναν μικρό εκνευρισμό προς τον συνάδελφό σας τον κ. Ζαχαριάδη γιατί μετέτρεψε λίγο τη συζήτηση επί προσωπικού. Κατά τη γνώμη μου δεν του άξιζε, γιατί είναι καλό παιδί ο Κώστας. Δεν είναι κακός. Δεν ξέρω τι τον έπιασε. Πιστεύω ότι θα τη διαγράψει τη σημερινή μέρα από την καριέρα του και θα γυρίσει σελίδα. Γιατί, επαναλαμβάνω, το θεωρώ πολύ μικρό πια.

Εγώ, ξέρετε, από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό διεγράφην τον Φεβρουάριο του 2012. Τώρα βρισκόμαστε στον Φεβρουάριο του 2023. Έχω περάσει έντεκα χρόνια, έχω περάσει δύο εθνικές εκλογές το 2012, δύο το 2015, μία το 2019, σύνολο πέντε και πάω για την έκτη εκλογική αναμέτρηση με σταυρό μετά την αλλαγή του πολιτικού χώρου, με τον τρόπο που έγινε τότε. Εντάξει, σε πόσα χρόνια θα παύσετε να μου το λέτε; Δηλαδή, πόσες φορές πρέπει να επανεκλεγώ από τον ελληνικό λαό για να πάψετε να μου λέτε αυτό το πράγμα; Είναι μια μικρόψυχη συζήτηση που δεν έχει αξία για την πολιτική μας αντιπαράθεση. Αυτό πράγματι με στεναχώρησε και δεν του άξιζε και του κ. Ζαχαριάδη.

 

Τώρα με τον κ. Αποστόλου -και πρέπει να το απαντήσω αυτό- είναι διαφορετικό. Και όταν πήρε το λόγο επί προσωπικού στην ουσία δεν ανασκεύασε. Επαναλαμβάνω το επιχείρημα για να ακουστεί καλά. Το επιχείρημα είναι ότι ο κ. Αποστόλου για να χτίσει την εικόνα ότι η Κυβέρνησή μας και εγώ προσωπικά έχω αποτύχει, είπε ότι είμαστε μία μονάδα πάνω από τον δείκτη του FAO ως προς τον δείκτη πληθωρισμού των τροφίμων. Και άρα αφού είμαστε μία μονάδα πάνω από το δείκτη του FAO, έχουμε αποτύχει. Αυτός ήταν ο συλλογισμός του.

 Ο αντίλογος μου δεν είναι ότι είπε ψέματα ως προς τον δείκτη του FAO για να πάρει τον λόγο επί προσωπικού. Ο αντίλογος μου είναι ότι αυτό που έκανε ήταν παραπλάνηση των Βουλευτών και παραπλάνηση των ψηφοφόρων. Γιατί δεν μπορεί να συγκρίνεις τη μια χώρα με όλες τις άλλες χώρες του πλανήτη, γιατί διαφορετικές ήπειροι, διαφορετικές οικονομίες, έχουν διαφορετικά δομικά χαρακτηριστικά. Αντιθέτως η σωστή πολιτική και επιστημονική σύγκριση είναι με τις ομοειδείς χώρες, ομοειδείς οικονομίες δηλαδή. Οι ομοειδείς οικονομίες στη δική μας περίπτωση είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στον πίνακα λοιπόν της Ευρωπαϊκής Ενώσεως είμαστε σημαντικά κάτω από το μέσο όρο και απέχουμε 35 μονάδες από τον πρώτο. Είμαστε 35% χαμηλότερα από την Ουγγαρία. Μπορείτε να το συλλάβετε αυτό; Είμαστε οκτώ μονάδες χαμηλότερα από την Ρουμανία. Είμαστε έντεκα μονάδες χαμηλότερα από τη Βουλγαρία, που είναι γειτονική μας χώρα και όλα τα κόστη είναι ίδια και ο μισθός τους χαμηλότερος από εμάς. Άρα όταν έχουμε πετύχει αυτό το αποτέλεσμα, δεν μπορείτε να λέτε ότι έχουμε αποτύχει και απόδειξη είναι τι κάνουν οι άλλοι. Γιατί συγκρινόμενοι με τους άλλους, πάμε πολύ καλύτερα. Αυτό το είναι το επιχείρημα που εξέφρασα.

Τώρα όσο αφορά αυτό που είπε ο κ. Μαμουλάκης ότι η αισχροκέρδεια υπάρχει από άκρη σε άκρη της χώρας, βρείτε τη. Κάντε μου καταγγελία να την πιάσουμε. Η αισχροκέρδεια αν την καταγγείλετε είναι πλέον αδίκημα. Δεν είναι πολιτική άποψη.

Τα δύο παραδείγματα που καταθέσατε, τα πήρα όπως ήταν και τα έχω στείλει στη ΔΙΜΕΑ. Έχω δώσει εντολή ελέγχου. Και όταν μου απαντήσει η ΔΙΜΕΑ θα σας στείλω και την απάντηση. Γιατί εγώ ως Υπουργός δεν μπορώ να τοποθετηθώ από του Βήματος για κάτι που μου φέρατε εδώ.

Συγκεκριμένα ήταν. Αλλά εγώ θα πρέπει να ελέγξω τι είναι. Γιατί μπορεί η επιχείρηση που έχει κάνει αυτό το πράγμα, να έχει μια σειρά άλλα παραστατικά, τα οποία εγώ αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζω. Εγώ για να πω ότι υπάρχει παράβαση, δεν το λέω verba. Εγώ υπογράφω πρόστιμο. Αν το πω εγώ πρέπει να βάλω πρόστιμο. Για να βάλω πρόστιμο, πρέπει το πρόστιμο να στέκει. Για να στέκει, πρέπει να έχει πίσω μια τεκμηρίωση. Σας διαβεβαιώ ότι όπως το καταθέσατε στη Βουλή, ήδη δόθηκε στην αρμόδια υπηρεσία και ήδη ξεκινά έλεγχος και θα ανακοινωθεί και το αποτέλεσμα.

Όμως οφείλω να σας πω για να το καταλάβετε λίγο. Κάνουμε περί τους 4.000  και πλέον ελέγχους. Οι έλεγχοι σας είπα τι είναι. Είναι εκεί που διαπιστώνουμε ήδη κάτι περίεργο. Δηλαδή οι έλεγχοι είναι πολύ πάνω από 4.000. Εκεί που κοκκινίζει η οθόνη, πηγαίνει η υπηρεσία. Άρα, λοιπόν όταν στους 4.000  ελέγχους τα πρόστιμα τελικώς μπαίνουν σε κάτω από το 6%, αυτό, με συγχωρείτε, δεν είναι γενικευμένη αισχροκέρδεια. Τι να κάνουμε τώρα;

Και σας έφερα το στατιστικό επιχείρημα ότι αν είχαμε γενικευμένη αισχροκέρδεια –δεν λέω αν κάποιος κάνει παράβαση, προφανώς τα πρόστιμα που βάζουμε είναι γιατί κάποιοι κάνουν παράβαση, αλλά αυτή δεν είναι γενικευμένη είναι μεμονωμένες περιπτώσεις- θα είχαμε μεγαλύτερο πληθωρισμό τροφίμων από το μέσο όρο. Δεν θα είχαμε μικρότερο.

Το 5,5% είναι μικρό ποσοστό.  Για να καταλάβετε, όταν ξεκινήσαμε τους ελέγχους με τη ΔΙΜΕΑ, όταν βάλαμε τη διάταξη –το θυμάστε, το ανακοίνωνα από το twitter- ο ένας στους τέσσερις έπαιρνε πρόστιμο. Μετά από ενάμιση μήνα, αυτό έπεσε κάτω από 6%. Γιατί μαζεύτηκαν. Γιατί μαζεύτηκαν; Γιατί κάναμε ελέγχους, τόσο απλά, γιατί το σύστημα λειτούργησε.

Ακούστε το ότι μόλις ξεκίνησε ο πληθωρισμός κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να ανεβάσουν τις τιμές, αυτό γίνεται πάντα. Ότι την ώρα που κάποιοι πήγαν να το κάνουν αυτό, βρεθήκαμε εμείς με την υπηρεσία μας και τους νόμους μας και τους συμμαζέψαμε. Είναι πραγματικότητα. Τι να κάνουμε τώρα; Κανονικά πρέπει να μας πείτε μπράβο.

Πάμε τώρα στο βασικό επιχείρημα των 85 εργαζομένων, πρώτα από όλα είναι μεθοδολογικά λάθος. Να σας πω και γιατί. Ελέγχους για την αισχροκέρδεια δεν κάνει μόνο η ΔΙΜΕΑ, αλλά κάνουν και όλες οι Περιφερειακές Διευθύνσεις των 13 Περιφερειών που ασχολούνται με την αγορά. Είναι πάρα πολλές, εκατοντάδες. Ναι, αλλά εμείς πια τους συντονίζουμε όλους. Η ΔΙΜΕΑ τους συντονίζει όλους. Άρα αν θέλω να το πάω σε επίπεδο επικράτειας δεν είναι οι 85, είναι εκατοντάδες οι εργαζόμενοι που κάνουν αυτή τη δουλειά.

 Η ΔΙΜΕΑ είναι ένα ειδικό σώμα που κάνει μια ειδική δουλειά, εξειδικευμένους ελέγχους με ένα πολύ πιο τεχνικό και άμεσο τρόπο, αυτό που περιέγραψα προηγουμένως. Και τώρα στο Ταμείο Ανάκαμψης δεν βάλαμε τέσσερα οχήματα. Σήμερα παραλάβαμε 14 οχήματα.  Κι έχουμε εντάξει δράση για την ανανέωση του εξοπλισμού και του λογισμικού αυτής της υπηρεσίας, καθιστώντας την ίσως την πιο έτοιμη για τέτοιου τύπου ελέγχους υπηρεσία στην Ευρώπη. Θα παραδώσουν στην επόμενη κυβέρνηση έναν μηχανισμό ελέγχου της αγοράς που δεν είχε ποτέ η Ελλάδα. Το φτιάξουμε εμείς. Δεν υπήρχε ποτέ. Άδωνις Γεωργιάδης, Νίκος Παπαθανάσης, στην αρχή Παναγιώτης Σταμπουλίδης και τώρα Σωτήρης Αναγνωστόπουλος, αυτοί έφτιαξαν αυτόν τον οργανισμό. Δεν υπήρχε. Και τώρα υπάρχει και κάνει την δουλειά του και μαζεύει την αισχροκέρδεια. Τι να κάνουμε τώρα;

Όσο αφορά το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, ας πάμε να τα δούμε ήρεμα και λογικά. Πρώτα απ’ όλα το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών δεν είναι δημοσιονομικό έλλειμμα. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών δεν δημιουργεί δημοσιονομικά προβλήματα κατ’ ανάγκην. Θα μπορούσε να δημιουργήσει δημοσιονομικά προβλήματα αν δεν λάμβανες άλλα μέτρα. Εμείς μπορεί να έχουμε έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών πολύ μεγάλο, καμία αντίρρηση –θα εξηγήσω γιατί- αλλά ταυτόχρονα έχουμε μεγάλη αύξηση στις επενδύσεις, μεγάλη αύξηση στον τουρισμό, άρα, αυτό καλύπτεται και δημοσιονομικά πάμε πάρα πολύ καλά. Άρα, δεν υπάρχει παράγοντας ανησυχίας.

Γιατί έχει εκτοξευτεί; Εγώ δεν κρύβω ποτέ τίποτα. Λέω πάντα την αλήθεια. Έχει εκτοξευτεί για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι γιατί εκτοξεύτηκε και η τιμή των καυσίμων. Το μεγαλύτερο κομμάτι του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών είναι τα ορυκτά καύσιμα, που είναι όλα εισαγόμενα. Από την ώρα που αυτά αυξήθηκαν με αδιανόητο ρυθμό μέσα στο 2022, αύξησαν πάρα πολύ  το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αφού είναι εισαγόμενα. Γι’ αυτό -κάνω μια παρένθεση- είμαι πολύ αισιόδοξος για την πορεία του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών τα επόμενα χρόνια.

Γιατί; Όσο ανεβαίνει η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αν τελικά πράγματι υπάρχουν και κοιτάσματα φυσικού αερίου -κάνουμε έρευνες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος- και με αυτά μπορούμε να μειώσουμε τις εισαγωγές μας σε φυσικό αέριο μετά από τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια, θα έχουμε δύο δυνάμεις που θα μειώνουν τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων. Άρα, το μεγάλο κομμάτι που είναι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών το προερχόμενο από τα ορυκτά καύσιμα σε μεγάλο βαθμό θα τιθασευτεί. Βεβαίως εφόσον ο πόλεμος τελειώσει, θα πέσουν γενικώς οι τιμές. Άρα, ούτως ή άλλως αυτό θα μαζευτεί. Δεν είναι παράγων ανησυχίας.

Ο δεύτερος λόγος που εκτοξεύθηκε το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι οι μεγάλες μας εξαγωγές. Για ποιον λόγο; Δεν μπορείς να έχεις εξαγωγές χωρίς αύξηση εισαγωγών. Για ποιο λόγο; Διότι η Ελλάδα εννέα στα δέκα πράγματα που εξάγει έχουν μέσα τους πάρα πολλές εισαγόμενες πρώτες ύλες. Για να για να διατηρηθεί δηλαδή η παραγωγική μας δραστηριότητα ακόμα και αν είναι αγροτική παραγωγή ή μεταποιητική βιομηχανία, πρέπει πρώτα να εισάγουμε. Άρα, λοιπόν δεν μπορείς να αυξήσεις τις εξαγωγές σου χωρίς να αυξήσεις τις εισαγωγές σου. Είναι αδύνατο τεχνικά να γίνει.

Πιστεύω όμως ότι με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας προϊόντος του χρόνου και αυτό το έλλειμμα θα μειωθεί, όχι όσο το πρώτο -γιατί οι ανάγκες μας για εισαγωγές πάντα θα παραμένουν- αλλά θα μπει κάτω από κάποια λογικά πλαίσια. Άρα, αυτή τη στιγμή δεν έχει καμία σχέση το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών του 2022 με το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών του 2010 και θα εξηγήσω για ποιο λόγο. Το 2010 είχαμε μεν έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αλλά είχαμε και λόγο εξαγωγών προς ΑΕΠ πολύ χαμηλό. Τώρα έχουμε έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, έχουμε λόγο εξαγωγών προς ΑΕΠ πολύ υψηλό. Αυτή είναι η διαφορά. Και αυτό μειώνει την ανησυχία.

Τώρα είπε κάτι ο κ. Μαμουλάκης που δεν μπορώ να μην το σχολιάσω. Είπε ότι κάποιοι νέοι οίκοι αξιολόγησης σφύριξαν στον Μητσοτάκη ότι ο λόγος που δεν του δίνουν την επενδυτική βαθμίδα είναι οι υποκλοπές. Τώρα, κύριε Μαμουλάκη ειλικρινά -και θέλω να πιστέψετε ότι πραγματικά σας σέβομαι, το λέω αυθεντικά- πιστεύετε ότι υπάρχει ένας άνθρωπος στον πλανήτη που ασχολείται με τις υποκλοπές; Ούτε ένας. Μόνο εσείς ασχολείστε στον πλανήτη, στη γη. Δεν υπάρχει άλλος.

Ακούστε λοιπόν. Προ δύο βδομάδες ο οίκος Fitch μας αναβάθμισε. Την ώρα που εσείς κάνατε στη Βουλή πρόταση δυσπιστίας για τις υποκλοπές, ο οίκος Fitch μας αναβάθμισε. Ο μόνος λόγος που δεν έχουμε πάρει ακόμη την επενδυτική βαθμίδα είναι μόνο ένας, οι επικείμενες εθνικές εκλογές. Οι επικείμενες εθνικές εκλογές και κυρίως η ύπαρξη της απλής αναλογικής αυξάνει για τους οίκους αξιολόγησης έναν δείκτη που ονομάζεται country risk.

Άρα, μέχρις ότου λυθεί το Country Risk κανένας οίκος δεν μπορεί να μας δώσει επενδυτική βαθμίδα. Μόλις λυθεί το Country Risk θα πάρουμε την επενδυτική βαθμίδα. Θέλετε να πάρουμε την επενδυτική βαθμίδα; Θα ψηφίσετε Κυριάκο Μητσοτάκη να πάρει σίγουρα αυτοδυναμία. Μόλις πάρει αυτοδυναμία το πολύ σε ένα τρίμηνο-τετράμηνο θα έχει έρθει η επενδυτική βαθμίδα υποχρεωτικά.

Να εξηγήσω κάτι τελευταίο τώρα και θα κλείσω. Όταν έγιναν οι υποκλοπές το καλοκαίρι μία σειρά συριζαίικων μέσων ενημέρωσης έγραφαν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπλοκάρει τη δεύτερη δόση του Ταμείου Ανάκαμψης γιατί, λέει, η Ελλάδα παραβίαζε τους όρους του κράτους δικαίου. Δεν ξέρω αν το θυμάστε, ήταν η μεγάλη είδηση των ημερών. Εγώ όταν το πρωτοδιάβασα, για να δείτε τι θα πει παραπληροφόρηση, είμαι Υπουργός Ανάπτυξης και λέω: «ρε παιδάκι μου, κάτι έγινε». Παίρνω τον Σκυλακάκη και λέω: «μήπως έχει έρθει κανένα χαρτί, γιατί εδώ δεν βλέπω τίποτα». Γέλαγε ο άνθρωπος, «και σε μένα δεν ήρθε», λέει. Πήραμε στην Κομισιόν και γελάγανε στην Κομισιόν. Όχι μόνο δεν μπλόκαρε κανείς τη δεύτερη δόση, αλλά έχουμε πάρει και την τρίτη δόση τώρα. Δηλαδή κάναμε αίτηση να μας δώσουν την τρίτη δόση γρηγορότερα και μας την έδωσαν γρηγορότερα. Λέτε να ανησυχούν τόσο πολύ για το κράτος δικαίου και τις υποκλοπές και να μας εκταμιεύουν τα χρήματα γρηγορότερα του προβλεπομένου;

Είναι προφανές, σας το λέω για το καλό σας, ασχολείστε με ένα θέμα που κανέναν σοβαρό άνθρωπο στον κόσμο δεν τον απασχολεί. Μόνο κάτι αριστεροί γραφικοί ασχολούνται με αυτές τις ανοησίες.

Πάμε όμως τώρα στο μείζον για να κλείσω. Το νομοσχέδιό μας εκτός από την Οδηγία, που εκεί είναι εύκολο να πούμε ότι συμφωνούμε τα κόμματα που πιστεύουμε στην Ευρώπη, έχει και ορισμένα άλλα πράγματα μέσα, στα οποία δεν τοποθετηθήκατε τα κόμματα, πιστεύω, όπως έπρεπε.

Η μεγάλη μας ρύθμιση για το διαδίκτυο, θα το ξαναπώ όπως το είπα και στην Επιτροπή, με την οποία ρυθμίζουμε τον αθέμιτο ανταγωνισμό σε μια σειρά ελευθέρων επαγγελμάτων, όπου πήγαινε κάποιος και έκανε διαφήμιση και έπαιρνε τον πελάτη και δούλευε «μαύρα» στα σπίτια. Τώρα υποχρεώνουμε αυτόν που διαφημίζει να έχει ΑΦΜ, να έχει κάνει έναρξη στην Εφορία, να μπορούμε να ελέγξουμε τα βιβλία του. Αν δεν αναφέρει στη διαφήμισή του το ΑΦΜ και την άδεια του επαγγέλματός του, να κλείνουμε το site το οποίο εξακολουθεί να το δημοσιεύει. Έτσι πάμε και προστατεύουμε στα αλήθεια το εισόδημα των φτωχών ανθρώπων, με το να μη επιτρέπουμε τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη μεταβολή που αποτελεί πρωτοβουλία της δικής μας Κυβέρνησης και θα μου επιτρέψετε να πω και του παρόντος Υπουργού.

Όπως επίσης να σας πω ότι το νομοσχέδιο έχει το μεγάλο κομμάτι των πεπαλαιωμένων στη θάλασσα οίνων. Αυτό είναι μια μεγάλη πρωτοβουλία του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, δεν έχει να κάνει με την Ευρωπαϊκή Οδηγία. Έχει έρθει από εμάς ακριβώς για να ρυθμίσουμε ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής παραγωγής που έμενε αρρύθμιστο. Θα μπορούσαμε να μην έχουμε ασχοληθεί καθόλου. Επειδή όμως δεν μας αρέσει να αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη τους, ασχοληθήκαμε. Μιλήσαμε με την αγορά, φτιάξαμε το ρυθμιστικό πλαίσιο, έγιναν καθαροί οι κανόνες και για να επωφελούνται οι επιχειρήσεις και για να προστατεύονται οι καταναλωτές. Αυτό πιστεύω είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Ευχαριστώ γενικά τους συναδέλφους για μία παραγωγική συζήτηση.

Άφησα επίτηδες ως τελευταία μου φράση και όχι ως πρώτη την απώλεια του Μανούσου Βολουδάκη. Θέλω να πω στο Σώμα ότι ο Μανούσος Βολουδάκης υπήρξε ένας πάρα πολύ στενός προσωπικός μου φίλος εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μιλούσα μαζί του συχνά. Μου είχε μιλήσει για το μεγάλο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε, τις ανησυχίες του για το μέλλον.

Τέτοιες στιγμές όλους εμάς τους θνητούς πρέπει να μας ενώνουν στη συνειδητοποίηση της κοινής μας μοίρας και να ξεχνάμε για λίγο τις αντιπαραθέσεις που η ζωή φέρνει, τα έχει αυτά η πολιτική, και να σκεφτόμαστε αυτό που τελικά ενώνει όλους τους ανθρώπους όλης της γης.

Θέλω να εκφράσω από το βήμα αυτό τα πολύ θερμά μου συλλυπητήρια, τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Ήταν ένας άξιος οικογενειάρχης, αγαπούσε πολύ τη γυναίκα του και τα παιδιά του, όλους τους συγγενείς του, την οικογένειά του, τους ψηφοφόρους του, που τον τίμησαν πολλές φορές με την ψήφο τους στον Νομό Χανίων. Πραγματικά το κενό που αφήνει πίσω είναι δυσαναπλήρωτο και δεν είναι τυπική φράση, από αυτές που συνήθως λέγονται σε μία τέτοια περίπτωση, αλλά είναι πραγματικότητα στην προκειμένη περίπτωση. Ένας άξιος συνάδελφος, ένας καλός φίλος έφυγε σήμερα από τη ζωή μετά από μια μεγάλη μάχη. Είναι μια στιγμή που εμάς στη Νέα Δημοκρατία πραγματικά μας πονάει όλους».

Exit mobile version