Ανείπωτη η θλίψη για την αδιανόητη τραγωδία στα Τέμπη. Η σκέψη όλων μας δεν μπορεί παρά να είναι στις οικογένειες των θυμάτων που δοκιμάζονται. Δεκάδες νέοι και νέες, ως επί το πλείστον, φοιτητές, εργαζόμενοι, μικρά παιδιά χάθηκαν ή τραυματίστηκαν, μέσα σε μια στιγμή, μέσα στη νύχτα.
Αυτές τις δύσκολες στιγμές, η μόνη χαραμάδα αισιοδοξίας βρίσκεται στη συγκλονιστική στάση της κοινωνίας που κάνει το δάκρυ της αλληλεγγύη. Στο κύμα συμπαράστασης στους τραυματισμένους επιβάτες μέσω της αιμοδοσίας, το ελάχιστο σε αυτές τις δύσκολες ώρες. Αλλά και στην αυταπάρνηση των εργαζομένων στα νοσοκομεία, την Πυροσβεστική και την ΕΜΑΚ, που δίνουν μια μεγάλη μάχη.
Σήμερα είναι μια μέρα πένθους και συντριβής. Δεν είναι η ώρα να μιλήσουμε για ευθύνες. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε, όμως, ότι η χθεσινή τραγωδία είχε προαναγγελθεί εδώ και καιρό. Και δεν θα το ξεχάσουμε.