Δραματικές προειδοποιήσεις για πολλές πόλεις της χώρας – Οδηγίες ακόμη και για το ξύρισμα ή το βούρτσισμα των δοντιών.
Μεγάλες πόλεις σε ολόκληρη την Τουρκία κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς νερό τους επόμενους μήνες, με τις προειδοποιήσεις να τονίζουν ότι η Κωνσταντινούπολη έχει λιγότερο από 45 ημέρες διαθέσιμου νερού.
Η χαμηλή βροχόπτωση έχει οδηγήσει στη σοβαρότερη ξηρασία της χώρας εδώ και μια δεκαετία και άφησε την μεγαλούπολη των 17 εκατομμυρίων κατοίκων με εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα νερού, σύμφωνα με το επιμελητήριο χημικών μηχανικών της Τουρκίας.
Ο δήμαρχος της Άγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς, δήλωσε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι η πρωτεύουσα έχει ακόμη 110 ημέρες με νερό στα φράγματα και τις δεξαμενές.
Η Σμύρνη και η Προύσα, οι επόμενες δύο μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας, επίσης αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα, με τα φράγματα τους να είναι περίπου 36% και 24% γεμάτα αντίστοιχα, και οι αγρότες σε περιοχές παραγωγής σίτου, όπως η πεδιάδα Κόνια και η επαρχία Εντίρνε στα σύνορα με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία προειδοποιούν για πανολεθρία στην καλλιέργεια και συγκομιδή.
Η οξεία έλλειψη βροχόπτωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2020 οδήγησε τη διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων να δώσει εντολή στους ιμάμηδες και στις εκκλησίες τους να προσεύχονται για βροχή τον περασμένο μήνα.
Η Τουρκία είναι μια χώρα με μόλις 1.346 κυβικά μέτρα νερού κατά κεφαλήν ανά έτος, και αντιμετωπίζει αρκετές ξηρασίες από τη δεκαετία του 1980, λόγω ενός συνδυασμού αύξησης του πληθυσμού, εκβιομηχάνισης, αστικής εξάπλωσης και κλιματικής αλλαγής.
«Αντί να επικεντρώνεται σε μέτρα για τον έλεγχο της ζήτησης νερού, η Τουρκία επιμένει να επεκτείνει την παροχή νερού μέσω της κατασκευής περισσότερων φραγμάτων… Η Τουρκία έχει κατασκευάσει εκατοντάδες φράγματα τις τελευταίες δύο δεκαετίες», δήλωσε ο Δρ Ακγκούν Ιλχάν, εμπειρογνώμονας διαχείρισης νερού στο Κέντρο Πολιτικής της Κωνσταντινούπολης.
«Τα προειδοποιητικά σημάδια υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, αλλά στην πράξη δεν έχουν γίνει πολλά», εξήγησε.
Η Τουρκία έχει δώσει προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη έναντι των περιβαλλοντικών ανησυχιών και παραμένει η μόνη χώρα της G20 – εκτός από τις ΗΠΑ – που δεν έχει ακόμη επικυρώσει τη συμφωνία του Παρισιού του 2015.
«Ολοι γνωρίζουν ότι πρέπει να διατηρηθούν οι λεκάνες νερού, ειδικά για αυτά τα επεισόδια ξηρασίας που γίνονται πιο σοβαρά και μακροπρόθεσμα», τόνισε ο Δρ Ουμίτ Σαχίν, ο οποίος διδάσκει παγκόσμια κλιματική αλλαγή και περιβαλλοντική πολιτική στο Πανεπιστήμιο Σαμπαντσί της Κωνσταντινούπολης.
«Ωστόσο, στην Κωνσταντινούπολη, για παράδειγμα, οι πιο ζωτικές λεκάνες νερού, τα τελευταία δάση και η γεωργική γη, έχουν δώσει τη θέση τους σε έργα αστικής ανάπτυξης… στο νέο αεροδρόμιο, στη νέα γέφυρα του Βοσπόρου, στους δρόμους και τους αυτοκινητόδρομους και στο πρότζεκτ για το κανάλι της Κωνσταντινούπολης. Αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της ξηρασίας της Τουρκίας» επισήμανε.
Ο Εκρέμ Ιμάμογλου, που εξελέγη το 2019 δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης δήλωσε στον Guardian ότι οι κάτοικοι της πόλης είχαν καθησυχαστεί από προηγούμενους δημάρχους του AKP (σ.σ. το κυβερνόν κόμμα του Ερντογάν) ότι το τεράστιο φράγμα Μελέν θα κάλυπτε τις ανάγκες νερού της πόλης χωρίς πρόβλημα έως το 2070.
Με την ανάληψη των νέων του καθηκόντων, ωστόσο, η διοίκησή του συνειδητοποίησε ότι τα κατασκευαστικά προβλήματα θα καθυστερούσαν το έργο για αρκετά χρόνια.
Ο δήμος έχει παροτρύνει προς το παρόν τους κατοίκους να σκεφτούν προσεκτικά πώς να εξοικονομήσουν νερό, συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος της βρύσης ενώ βουρτσίζουν τα δόντια τους ή όταν ξυρίζονται, του κλεισίματος των βαλβίδων που τροφοδοτούν τους νεροχύτες και της εγκατάστασης βρυσών χαμηλότερης χρήσης.
«Το νερό δεν θα αποτελούσε πρόβλημα σήμερα αν το φράγμα ήταν ενεργό. Αλλά πρέπει επίσης να σκεφτούμε τα θέματα της ευρείας αλλαγής του κλίματος… Εάν δεν βρέχει στο Μελέν, δεν μπορούμε να πάρουμε νερό από εκεί» είπε ο Ιμάμογλου.
Οι πόλεις της Τουρκίας χρειάζονται άφθονη βροχή, αμέσως, για να αποφύγουν την επιβολή περιορισμών ως προς τη χρήση νερού τους επόμενους μήνες – ακόμη και οι συνεχείς βροχοπτώσεις για τον υπόλοιπο χειμώνα μπορεί να μην είναι αρκετές για τις αγροτικές κοινότητες για να σώσουν τις φετινές καλλιέργειες.
Η ξηρασία δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο…
(με πληροφορίες από Guardian)