Με αφορμή τις Παγκόσμιες Ημέρες Ποίησης (21.3) και Θεάτρου (27.3) και μετά από προτροπή των θεατών που παρακολούθησαν την παράσταση, τον Νοέμβριο του 2022, αλλά και όσων δεν κατάφεραν να την δούνε και θέλοντας να θυμίσουμε την καταλυτική δύναμη της ποίησης και του θεάτρου στη ζωή μας, ο Δήμαρχος Παύλου Μελά Δημήτριος Δεμουρτζίδης, ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Παντελής Νιγδέλης, το Τμήμα Πολιτισμού και η Θεατρική Ομάδα του Δήμου Παύλου Μελά σας προσκαλούν στο Ποιητικό – Θεατρικό Αναλόγιο, σε σκηνοθεσία Θεανώς Αμοιρίδου:
Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας και πάλι Άνοιξη
βασισμένο στις ποιητικές συλλογές
➢«Βραχνή βροχή» της Ολυμπίας Σταύρου και
➢«Κατάστηθος ανέμων» του Σπύρου Λαζαρίδη,
την Τρίτη 21 Μαρτίου και τη Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023 , ώρα 21:00
στο Δημοτικό Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης, Λαγκαδά 221, Σταυρούπολη.
Θέατρο και Ποίηση, εναλλάσσονται και εμπεριέχονται.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ποίηση: Σπύρος Λαζαρίδης, Ολυμπία Σταύρου
Σύνθεση κειμένου – Σκηνοθεσία: Θεανώ Αμοιρίδου
Μουσική: Γιώργος Κολοβός
Ενδυματολογική επιμέλεια: Νίκος Καραγιαννίδης, Μιχάλης Τσόκλης
Φωτισμοί – Μακιγιάζ: Ολυμπία Λαζαρίδου
Βοηθοί σκηνοθέτριας: Μελίνα Γαλέα, Λεονή Νικολαΐδου
Mίξη ήχου: Πάρης Βασιλειάδης
Τεχνική υποστήριξη: Πάρης Βασιλειάδης, Μάκης Μαριάδης
Σχέδιο – Επεξεργασία φόντου/Αφίσα: Bonslie
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ
Ελένη Βαβουλίδου, Νίκη Δατσογιάννη, Ελένη Δημοπούλου, Τζένη Κετεγενίδου, Μαρία Λαμπριανίδου, Φωτεινή Παπαδοπούλου, Γιώργος Στρέμπλης, Δημήτρης Τσακίρης, Άννα Χατζηβασιλειάδου.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Η παράσταση είναι μία απόπειρα της Θεατρικής Ομάδας του Δήμου Παύλου Μελά αφενός να μεταφέρει στη σκηνή το ποιητικό σύμπαν δύο αξιόλογων ποιητών και αφετέρου να γνωρίσει βαθύτερα το έργο λογοτεχνών που ζουν, εργάζονται και δημιουργούν στην περιοχή μας.
Το δρώμενο αυτό, που βασίζεται στις δύο πρόσφατες ποιητικές συλλογές «Βραχνή βροχή» της Ολυμπίας Σταύρου και «Κατάστηθος ανέμων» του Σπύρου Λαζαρίδη, επιχειρεί να αποδώσει τον λόγο των ποιητών στη σκηνή μέσα από τη θεατρική συνθήκη και ατμόσφαιρα.
Ένας θίασος και ένα ταξίδι μέσα στον χωρο-χρόνο, όπου η μνήμη, ο έρωτας, ο θάνατος, η δημιουργία, η μοναξιά, ο εγκλεισμός, η φθορά και η αναγέννηση αποκτούν το δικό μας πρόσωπο και σώμα μέσα στο αέναο ταξίδι των εσωτερικών μας εποχών, μέσα στον κύκλο της ζωής.
