Ίσως είναι ακόμα νωρίς να πει κάποιος ότι ο Γάλλος πρόεδρος είναι ο νέος ηγέτης της Ε. Ε. Θα μπορούσε κάποιος, ενδεχομένως να πει ότι ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ένας νέος ηγέτης παλαιού τύπου, μια μορφή που εδώ και δεκαετίες λείπει από τους κόλπους της Γηραιάς Ηπείρου.
Ζητείται ελπίς. Για την ακρίβεια ζητείται ηγέτης παλαιού τύπου, όπως ο Βίλυ Μπραντ, ο Μιτεράν, ο Τσώρτσιλ. Ηγέτης που να πιστεύει και να προωθεί τα ιδανικά και τις αξίες του δυτικού πολιτισμού που εδραιωσαν τις αξίες της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας της σκέψης και του λόγου. Που οραματίστηκαν την Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης και όχι την Ευρώπη των μπίζνες της Γερμανίας.
Ο Μακρόν δεν άνοιξε μόνο πόλεμο κατά του Ερντογάν και του πολιτικού Ισλάμ. Ο πρόεδρος της Γαλλίας υπερασπίζεται με σθένος την πολιτική ιστορία της χώρας του έναντι της διαφαινόμενης παγκοσμιοποίησης, αλλά και έναντι της συνεχώς αυξανόμενης ισλαμοτρομοκρατίας την οποία στηρίζει ο Ερντογάν και αποδέχεται σιωπηρά η Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.
Η ανοιχτή και ξεκάθαρη στήριξη του Μακρόν στην Ελλάδα δεν είναι περιστασιακή. Εδράζεται στις αρχές που θεμέλιωσαν τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία στην Ευρώπη και οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στον πολιτικό πολιτισμό της κλασσικής Ελλάδας και βεβαιως στη Γαλλική Επανάσταση.
Το ζητούμενο στην πολιτική είναι η διορατικότητα, να μπορεί ενας ηγέτης να συγχρονίζεται με το ρολόι της Ιστορίας. Να είναι με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Η απόφαση του Μακρόν να σταθεί ξεκάθαρα απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν φέρνει το Βερολίνο αντιμέτωπο με μια πραγματικότητα από την οποία δεν μπορεί πλέον να ξεφύγει.
Ο Μακρόν με δυο κινήσεις ματ, περνάει στην αντεπίθεση: ανακαλεί τον Γάλλο πρέσβη στην Άγκυρα και ταυτόχρονα αναρτά σε κυβερνητικά κτήρια σκιτσα του Charlie Hebdo προκαλώντας πολιτικο σεισμό.
«Οι δηλώσεις του προέδρου Ερντογάν είναι απαράδεκτες. Η προκλητικότητα και η αγένεια δεν αποτελούν μέθοδο. Αξιώνουμε από τον Ερντογάν να αλλάξει την πορεία της πολιτικής του, διότι είναι επικίνδυνη από κάθε άποψη. Δεν εισερχόμαστε σε ανώφελες πολεμικές και δεν αποδεχόμαστε τις προσβολές», σχολίασε στο Ελιζέ στο Γαλλικό Πρακτορείο, ανακοινώνοντας ότι το Παρίσι ανακαλεί για διαβουλεύσεις τον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Άγκυρα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Μακρόν έδωσε ειδική άδεια προκειμένου κυβερνητικά κτήρια σε όλη της Γαλλία να φωτιστούν με τα σκίτσα του Charlie Hebdo που σατιρίζουν τον Μωάμεθ και έγιναν η αιτία για τον πρόσφατο αποκεφαλισμό του καθηγητή. Η αρχή έγινε με τον φωτισμό κυβερνητικών κτηρίων στο Μονπελιέ και αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλα.
Προηγουμένως, μέσα στο μήνα, ο Μακρόν δεσμεύτηκε να καταπολεμήσει τον ισλαμικό φανατισμό για τον οποίο όπως είπε, απειλεί να πάρει τον έλεγχο μερικών από τις μουσουλμανικές κοινότητες σε όλη τη Γαλλία, προκαλώντας τη δριμεία αντίδραση του Ερντογάν.
Η σημαία που ύψωσε ο πρόεδρος Μακρόν, να υπερασπίσει τον δυτικό τρόπο ζωής από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση και σε κυβερνήσεις, αλλά κυρίως στην κοινή γνώμη σ’ όλες σχεδόν τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου. Ολοένα και περισσότεροι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, ότι η «πολιτική ορθότητα» λειτουργεί σαν ομπρέλα προστασίας για φανατικούς ισλαμιστές και κατ’ επέκταση ως παγίδα για την Ευρώπη.
Η απόφαση του προέδρου Μακρόν να υπογραμμίσει την απόφασή του για υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης και ευρύτερα του δυτικού τρόπου ζωής, αναρτώντας στα δημόσια κτήρια αφίσες με τα σκίτσα Charlie Hebdo για το Μωάμεθ δεν είναι εν θερμώ. Πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα ότι αυτή είναι η Γαλλία και όποιος μουσουλμάνος θεωρεί ότι προσβάλλεται, θα προσαρμοσθεί ή μπορεί να την εγκαταλείψει.
Θα έχει αποτέλεσμα η στάση του Μακρον;
Θα έχει μόνο αν βρει μιμητές. Ηγέτες να στοιχηθούν μαζι του απέναντι στον τουρκικό, νεο-οθωμανικό επεκτατισμό.