Τον τελευταίο καιρό είναι σύνηθες μελλοντικές νύφες και γαμπροί να αναγκάζονται, λόγω της πανδημίας, να περικόψουν τις λίστες των καλεσμένων και το μέγεθος της γαμήλιας δεξίωσης. Κάποιοι όμως καταφέρνουν να μετουσιώσουν την αλλαγή σχεδίων σε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό.
Η Έμιλι Μπαγκ και ο Μπίλι Λιούις από το Σικάγο είχαν μία ιδέα που θα μετέτρεπε τους γαμήλιους εορτασμούς τους σε κάτι ακόμη καλύτερο: να προσφέρουν στον συνάνθρωπό τους.
Οι δυο τους σχεδίαζαν μία μεγάλη γαμήλια δεξίωση για φίλους και συγγενείς, αλλά καθώς η πανδημία επιδεινωνόταν συνειδητοποίησαν ότι η μεγάλη τους μέρα δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί όπως τη σχεδίαζαν. Το ζευγάρι παντρεύτηκε τον περασμένο μήνα σε μια μικρή αίθουσα δημαρχείου, με μόλις έναν φωτογράφο.
Ξαφνικά, το ζευγάρι βρέθηκε χωρίς δεξίωση και χωρίς καλεσμένους αλλά είχε ήδη προκαταβάλει 5.000 ευρώ για το φαγητό.
Έτσι ζήτησαν από το κατάστημα τροφοδοσίας να μετατρέψουν το γαμήλιο μενού σε εορταστικά γεύματα που θα πρόσφεραν ανήμερα της γιορτής των Ευχαριστιών σε όσους το είχαν ανάγκη.
Έτσι, η εταιρεία αλλά και οι νεόνυμφοι διένειμαν 200 γεύματα σε ανθρώπους με σοβαρές ψυχικές ασθένειες και τοξικοεξαρτημένους.
Η ίδια η Μπαγκ εργάζεται στο Threasholds, μία μη κερδοσκοπική ομάδα παροχής υπηρεσιών υγείας στο Σικάγο που βοηθά ανθρώπους με ασθένειες όπως διπολική διαταραχή, σχιζοφρένεια και σοβαρή κατάθλιψη.
Πέρυσι, κέντρο ψυχικής υγείας της κοινότητας πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε περισσότερους από 8.000 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων νέα παιδιά, ηλικιωμένους, άστεγους και βετεράνους.
Η κίνηση του ζευγαριού γρήγορα βρήκε μιμητές: Ένας άλλος άντρας από το Σικάγο πήγε στην οργάνωση για να πει ότι το πάρτι συνταξιοδότησής του είχε ακυρωθεί και ρώτησε αν θα μπορούσε να προσφέρει τα χρήματα που προορίζονταν για το φαγητό του πάρτι του στα χριστουγεννιάτικα γεύματα για όσους έχουν ανάγκη.
«Είναι ένα παράδειγμα καλοσύνης που γεννά περισσότερη καλοσύνη» λέει ο επικεφαλής της οργάνωσης Thresholds, Mark Ishaug.
«Σε αυτήν την εποχή της απελπισίας και αυτής της στιγμής της θλίψης και του άγχους και της απογοήτευσης, χρειαζόμαστε περισσότερη καλοσύνη. Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα για το πώς μπορούμε να πάρουμε μία πολύ σκοτεινή εποχή και να την κάνουμε πολύ πιο φωτεινή».