Απόφαση «βόμβα» από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που αποφάνθηκε ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι «αναγκαίος σε μία δημοκρατική κοινωνία».
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με την απόφασή του αυτή, «απαντά» σε προσφυγή γονιών παιδιών τα οποία δεν έγιναν δεκτά σε νηπιαγωγεία της Τσεχίας επειδή δεν ήταν εμβολιασμένα.
«Η απόφαση στηρίζει την δυνατότητα μίας εμβολιαστικής υποχρέωσης υπό όρους στο πλαίσιο της παρούσας επιδημίας της Covid-19», σχολίασε ο ειδικός νομικός του Δικαστηρίου Νικολά Ερβιέ, τονίζοντας «το περιθώριο εκτίμησης που αφήνει το Δικαστήριο στα Κράτη στον καθορισμό της πολιτικής εμβολιασμού».
Ο Νικολά Ερβιέ επισημαίνει επίσης ότι η απόφαση του Δικαστηρίου «διαπιστώνει την ύπαρξη γενικής συναίνεσης σχετικά με τα επωφελή αποτελέσματα του εμβολιασμού, τα οποία δεν τίθενται σε αμφισβήτηση από τις αναπόφευκτες παρενέργειες, από την στιγμή που υπάρχει αυστηρός επιστημονικός έλεγχος».
Το Δικαστήριο υιοθετεί «την αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης η οποία μπορεί να δικαιολογήσει την επιβολή του εμβολιασμού σε όλους, ακόμη και σε εκείνους που αισθάνονται λιγότερο απειλούμενοι από την νόσο, από τη στιγμή που τίθεται το θέμα της προστασίας των πλέον ευάλωτων ατόμων».
Στην απόφασή του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θεωρεί ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός των παιδιών στην Τσεχία κατά εννέα ασθενειών δεν συνιστά παραβίαση των αρχών της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως προς «το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής».
«Η πολιτική εμβολιασμού θέτει τους νόμιμους στόχους της προστασίας της υγείας καθώς και των δικαιωμάτων του άλλου, προστατεύοντας τόσο εκείνους που εμβολιάζονται, όσο και εκείνους που δεν μπορούν να εμβολιασθούν για ιατρικούς λόγους», αναφέρεται στο κείμενο της απόφασης.
«Αυτοί οι τελευταίοι δέχονται τις ωφέλειες της συλλογικής ανοσίας για να προστατευθούν από τις προκείμενες σοβαρές λοιμώδεις νόσους».
Η Τσεχία «διαθέτει λοιπόν μεγάλα περιθώρια αξιολόγησης στο πλαίσιο αυτό», αναφέρει στην ετυμηγορία του το Δικαστήριο, οι αποφάσεις του οποίου δεν εφεσιβάλλονται. «Το ύψιστο συμφέρον των παιδιών πρέπει να υπερισχύει σε όλες τις αποφάσεις που τα αφορά».
Εάν «η άρνηση πρόσβασης των παιδιών των εναγόντων στο νηπιαγωγείο σημαίνει γι’ αυτά την απώλεια μίας κρίσιμης ευκαιρίας για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, πρόκειται για μάλλον προληπτικό παρά τιμωρητικό μέτρο τα αποτελέσματα είναι περιορισμένα στον χρόνο», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.