Η Θεσσαλονικιά Ελένη Χατζηδημητρίου, 22 ετών σήμερα, κατάφερε να πετύχει το πρώτο απόλυτο 10 στη «Σχολή Θετικών Επιστημών» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το πρώτο από την ίδρυση της Σχολής το 1927.
Η μετάβαση από το σχολείο στο Πανεπιστήμιο έκρυβε για εκείνη κάποιες δυσκολίες. Όπως περιγράφει στην «Κ», από το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο, αυτό που την δυσκόλεψε ήταν ο νέος τρόπος διδασκαλίας. «Στο Λύκειο, η σχέση που είχαμε με τους καθηγητές ήταν πιο προσωπική. Στο Πανεπιστήμιο, “έπεσα” πάνω σε δύσκολα μαθήματα τα οποία χρειάζονται χρόνο για να τα καταλάβεις και τα οποία έχουν και μεγάλη ύλη. Στη συνέχεια όμως, μού άρεσαν αρκετά όπως και το ότι βρήκα καινούργια πράγματα για να μάθω. Μού άρεσαν οι ασκήσεις που μας έβαζαν και ασχολούμουν με αυτές πάρα πολύ» λέει η 22χρονη Ελένη.
Στην ερώτηση εάν είχε έφεση από μικρή στα μαθηματικά απαντάει ότι στο Γυμνάσιο ήταν μαθήτρια του 17 αλλά στο Λύκειο ήταν που «ερωτεύτηκε» τα μαθηματικά. «Στην Γ’ Λυκείου πήρα την απόφαση να πάω στο Μαθηματικό. Μέχρι τότε ήμουν ανάμεσα σε Μαθηματικό και Πληροφορική» τονίζει η αριστούχος.
«Αυτό που με ιντριγκάρει στα μαθηματικά είναι η δυσκολία, το να μην καταλαβαίνω κάτι από την αρχή. Το ότι έχουν διαβάθμιση. Μπορείς να φτάσεις σε μια δύσκολη άσκηση και μετά σε μια ακόμα πιο δύσκολη, κ.ο.κ. Πάντα υπάρχει κάτι επόμενο που μπορείς να κυνηγήσεις. Στα μαθηματικά υπάρχουν θεωρίες που έχουν μείνει αναπόδεικτες για χρόνια».
Ο στόχος για το «10»
«Διάβαζες πολύ στο Πανεπιστήμιο;» τη ρωτάμε: «Ήμουν αφοσιωμένη αλλά όχι σε βαθμό να στερηθώ πράγματα από την προσωπική μου ζωή, είχα και τους φίλους μου, έβγαινα, δεν έχω κανένα παράπονo. Απλώς ήταν μοιρασμένος ο χρόνος μου. Ήμουν επίσης συστηματική. Μόνο δύο μαθήματα άφησα μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια για επόμενο εξάμηνο. Πήγαινα σε όλες τις παραδόσεις και διάβαζα και δύο με τρεις ώρες την ημέρα. Και έλυνα πολλές ασκήσεις!»
Η Ελένη εξηγεί στην «Κ» πως το δεκάρι δεν ήταν στα πλάνα της, αλλά άρχισε να γίνεται στόχος όταν πια είχε «συγκεντρώσει» δεκάρια σε όλα τα μαθήματα του πρώτου έτους και μετά του δεύτερου και στη συνέχεια και του τρίτου. Όπως περιγράφει η ίδια: «Τότε πια, έγινε στόχος μου. Είχα πια μαζέψει τόσα δεκάρια που δεν ήθελα να τα χάσω στο 4ο έτος. Δεν το είπα όμως σε κανέναν, ούτε καν στους γονείς μου (σ.σ οι γονείς της είναι καθηγητές Χημείας στο ΑΠΘ). Μου φαινόταν και λίγο προκλητικό να λέω ότι έχω στόχο το δέκα. Εγώ το ήξερα όμως μέσα μου και το πάλευα. Μάλιστα, στα μαθήματα επιλογής μπορείς να πάρεις και περισσότερα από αυτά που χρειάζεται για το πτυχίο κι εγώ αυτό έκανα. Σε δύο μαθήματα επιλογής πήρα 9 και 9, 5 αλλά αυτά δεν μετρούσαν στον τελικό βαθμό».
Και σε πόσα μαθήματα πήρε η Ελένη 10; «Σε 43» είναι η (φοβερή) απάντηση της. Όπως μας λέει η ίδια, καθώς προχωρούσαν οι σπουδές της οι καθηγητές της άρχισαν να την επαινούν για τις εργασίες της και να επικοινωνούν με τους γονείς της για να συζητήσουν μαζί τους ευκαιρίες για μεταπτυχιακά και διδακτορικά στο εξωτερικό.
«Θέλω να πάω στο εξωτερικό αλλά θέλω να πάω εκεί με αρκετά εφόδια στα χέρια μου, γι’αυτό και θέλω πρώτα να τελειώσω το μεταπτυχιακό μου εδώ» μας εξηγεί η ίδια. Κατά πως όλα δείχνουν, από τη νέα χρονιά, η Ελένη θα ξεκινήσει το μεταπτυχιακό της στα «Θεωρητικά Μαθηματικά», στο ΑΠΘ, πάλι. «Μαθηματικά δηλαδή στους τομείς της Άλγεβρας, της Ανάλυσης και της Γεωμετρίας» μας εξηγεί η ίδια και προσθέτει με τον σεμνό τρόπο που την χαρακτηρίζει: «Μη φανταστείτε, και εμένα αν μου πεις για μια άλλη επιστήμη, δημοσιογραφία για παράδειγμα, κινέζικα θα μου φαίνονται».
Στην ερώτηση, ποιος διάσημος μαθηματικός την εμπνέει, απαντάει χωρίς περιστροφές, οι καθηγητές της στη σχολή, που την βοήθησαν και με τις πολλές εργασίες της.
Και με τι θέλει να ασχοληθεί; «Το όνειρο μου λοιπόν είναι η ακαδημαϊκή καριέρα αλλά είναι πολύ μακρινό ακόμα. Θέλω να πηγαίνω βήμα- βήμα».
Σεμνή και προσγειωμένη, η Ελένη δηλώνει πόσο πολύ χαίρεται με τη χαρά που παίρνουν όλοι γύρω της από την επιτυχία της. «Οι γονείς μου είναι πολύ υπερήφανοι. Στην ορκωμοσία, και οι καθηγητές και ο Πρύτανης μού έδωσαν όλοι συγχαρητήρια και μού είπαν πως περιμένουν να δουν το επόμενο μου βήμα. Τα δίδυμα μου αδέλφια, τρία χρόνια μικρότερα απο εμένα, είναι πολύ χαρούμενα και αυτά. Οι φίλοι μου πάλι, είναι χαλαροί. Δεν έπεσαν και από τα σύννεφα. Ήξεραν προς τα που πηγαίνω και ότι προσπαθώ πολύ. Είναι σαν και εμένα: χαρούμενοι, περήφανοι…αυτό».
Με το τέλειο δεκάρι ήδη στη φαρέτρα με τα όπλα της για το μέλλον, η Ελένη ετοιμάζεται τώρα για τις διακοπές της. «θα πάω στην Ιθάκη και στην Χαλκιδική!» λέει χαρούμενη.
