Αυστηρή κριτική προς τη νέα διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης, ασκεί η παράταξη του πρώην δημάρχου της πόλης Κωνσταντίνου Ζέρβα, “ΝΑΙ στη Θεσσαλονίκη“, με αφορμή τη χθεσινή συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης.
Μεταξύ άλλων, η ανακοίνωση της παράταξης “ΝΑΙ στη Θεσσαλονίκη”, αναφέρεται στο θέμα του ξύλινου ντεκ στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης και επισημαίνεται πως “η Διοίκηση, ούτε να προχωρήσει στην επικύρωση της ανάδειξης προσωρινού αναδόχου, όπου είχε φτάσει το θέμα η προηγούμενη Διοίκηση ήθελε, ούτε ήταν έτοιμη να παρουσιάσει ολοκληρωμένη πρόταση, παρά μόνο προθέσεις και διαβεβαιώσεις, για την προσφυγή σε νέα μέθοδο μελέτης-κατασκευής με νέο διαγωνισμό. Αυτό που παραλείπεται είναι πως ακόμα και αυτή η μέθοδος προϋποθέτει την ύπαρξη προμελέτης που θα μπορούσε να ξεκινήσει άμεσα με την επικύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού που είχε ολοκληρωθεί από την προηγούμενη Διοίκηση. Αποσιωπήθηκε δε και η έκπτωση του 43% που προσέφερε το υποψήφιο ανάδοχο σχήμα μελετητών για την τελική συνολική δαπάνη μιας μελέτης που θα καθιστούσε ώριμο προς ένταξη σε χρηματοδότηση (ΕΣΠΑ) και κατασκευή το έργο εντός του 2024”.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
“Η άδοξη κατάληξη για τρία θέματα που αποσύρθηκαν άρον-άρον από τη Διοίκηση κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, ήταν αποκαλυπτική του πρόχειρου τρόπου λειτουργίας της Δημοτικής Αρχής σε σειρά θεμάτων.
1ον) Ο συγκεντρωτισμός δια του Αντιδημάρχου Βασίλη Γάκη που ήθελε να διορίσει τον εαυτό του Πρόεδρο της Επιτροπής των «Δημητρίων» καταστρατηγώντας όσα επί δεκαετίες ισχύουν, οδήγησε σε ναυάγιο και νέα καθυστέρηση τη συγκρότηση της επιτροπής, αφού Δήμαρχος και Αντιδήμαρχος αναγκάστηκαν να αποσύρουν το θέμα, αδυνατώντας να πείσουν πως ο Αντιδήμαρχος δεν θέλει να ποδηγετήσει μια επιτροπή αποτελούμενη από εξαιρετικές, δοκιμασμένες και έμπειρες στο αντικείμενο προσωπικότητες.
Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει Επιτροπή για τη διοργάνωση των Δημητρίων λίγους μήνες πριν την έναρξη του φεστιβάλ της πόλης, όταν επί σειρά ετών, τέτοια περίοδο είχαν ολοκληρωθεί οι επαφές και ήδη κλείνονταν σημαντικές παραγωγές και μετακλήσεις από το εξωτερικό, που όπως είναι γνωστό, απαιτούν συχνά πολύμηνες διαπραγματεύσεις. Οδεύουμε ολοταχώς προς τα πιο φτωχά «Δημήτρια» εδώ και πολλά χρόνια. Και όχι της έλλειψης χρημάτων που με κάθε ευκαιρία επικαλούνται οι διοικούντες, αλλά λόγω της διαφαινόμενης ικανοποίησης του Αντιδημάρχου, με την επανάληψη των «Δημητρίων το 2010», του τελευταίου στο οποίο ο ίδιος είχε οργανωτικό ρόλο: Σχολικές παραστάσεις, συναυλίες ιδιωτικών ωδείων και παραστάσεις συλλόγων, περισσότερες από 120 παράγωγες από τις οποίες ξεχώριζαν μετά βίας τρείς ή τέσσερις.
2ον) Σε άρον-άρον απόσυρση οδηγήθηκε και η γνωμοδότηση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τα αντιπλημμυρικά έργα στην περιφερειακή τάφρο. Αιτία η προχειρότητα και η υποκρισία με την οποία αντιμετωπίζεται η αγωνία συμπολιτών μας που απευθύνθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, από μια Διοίκηση που προτιμά να γίνεται επικοινωνιακά αρεστή υιοθετώντας εύκολα απόψεις με τεχνική άγνοια και σε πλήρη αντίθεση με τις εισηγήσεις των τεχνικών υπηρεσιών.
3ον) Σε χωρίς πρόγραμμα απόσυρση οδηγήθηκε και το θέμα του Ξύλινου Ντεκ της Παλιάς Παραλίας. Καθώς η Διοίκηση, ούτε να προχωρήσει στην επικύρωση της ανάδειξης προσωρινού αναδόχου, όπου είχε φτάσει το θέμα η προηγούμενη Διοίκηση ήθελε, ούτε ήταν έτοιμη να παρουσιάσει ολοκληρωμένη πρόταση, παρά μόνο προθέσεις και διαβεβαιώσεις, για την προσφυγή σε νέα μέθοδο μελέτης-κατασκευής με νέο διαγωνισμό. Αυτό που παραλείπεται είναι πως ακόμα και αυτή η μέθοδος προϋποθέτει την ύπαρξη προμελέτης που θα μπορούσε να ξεκινήσει άμεσα με την επικύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού που είχε ολοκληρωθεί από την προηγούμενη Διοίκηση. Αποσιωπήθηκε δε και η έκπτωση του 43% που προσέφερε το υποψήφιο ανάδοχο σχήμα μελετητών για την τελική συνολική δαπάνη μιας μελέτης που θα καθιστούσε ώριμο προς ένταξη σε χρηματοδότηση (ΕΣΠΑ) και κατασκευή το έργο εντός του 2024.
Και το ερώτημα που τίθεται προς γνώσιν της διοίκησης είναι: πώς ένα έργο μπορεί να ενταχθεί και να χρηματοδοτηθεί σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ χωρίς την ύπαρξη έστω μίας προμελέτης, αν όχι μελέτης εφαρμογής;“.
