Στην κριτική της αντίφασης στην εγκόσμια βάση ο Μαρξ θα αφιερώσει πια τη δραστηριότητά του αρχίζοντας με τη συγγραφή της κριτικής της εγελιανής φιλοσοφίας του δικαίου το καλοκαίρι του 1843, όταν πια έχουν συγκροτηθεί σχεδόν όλα τα στοιχεία της σκέψης του που θα τον οδηγήσουν λίγο αργότερα στην προσχώρησή του στον κομμουνισμό και στην εμπέδωση αυτού που ονομάστηκε υστερότερα μαρξισμός.
Το κείμενο αυτό –ή μάλλον όσο από αυτό έφθασε ως εμάς– δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα 1927. Μέχρι τότε μόνο η «Εισαγωγή» του μας ήταν γνωστή. Για τον Μαρξ το γραπτό αυτό συνιστούσε το σημείο ρήξης του με την παραδοσιακή φιλοσοφική σκέψη, δηλ. με τον ιδεαλισμό του Χέγκελ. Αποτελεί μια πολεμική κατά της εγελιανής ανάλυσης του Κράτους και της φύσης του, με κεντρικό νήμα τη σφοδρή κριτική της βασικής πλάνης της εγελιανής θεωρίας: της αντιστροφής της σχέσης υποκείμενου-κατηγορήματος,, αντιστροφής που είχε ήδη από τον Φόυερμπαχ επισημανθεί ως η πηγή της φιλοσοφικής speculatio.
ISBN 978-960-02-4000-9, Σχήμα 14x21, Σελίδες: 252, Τιμή: €14,00 (δεν συμπερ. 6% ΦΠΑ), Βάρος: 324gr, Έκδοση Αθήνα 2023
O συγγραφέας
Ο Karl Marx (5 Μαΐου 1818-14 Μαρτίου 1883) γεννήθηκε στην πόλη Trier της Γερμανίας. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Βιέννης και του Βερολίνου. Από νωρίς έστρεψε το ενδιαφέρον του στον φιλοσοφικό στοχασμό του Hegel και συνδέθηκε με την ομάδα των νεο-εγελιανών, οι οποίοι περιέβαλαν τον Ludwig Feuerbach και τον Bruno Bauer. Το 1841 αποκτά τον τίτλο του διδάκτορα της φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο της Ιένας, με την διατριβή του «Διαφορά της δημοκρίτειας και επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας». Το 1844 συγγράφει τα Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα, τα οποία θα εκδοθούν το 1932· την ίδια χρονιά επίσης, συναντά τον Friedrich Engels και δημιουργεί μαζί του μία σχέση φιλίας και συνεργασίας, η οποία θα διαρκέσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Το 1845 εκδίδουν από κοινού την Αγία οικογένεια, ασκώντας κριτική στον Bruno Bauer· την ίδια χρονιά εκδίδει τις Θέσεις για τον Feuerbach και, από κοινού με τον Engels, συγγράφει την Γερμανική ιδεολογία, η οποία θα εκδοθεί το 1932. Το 1848, από κοινού με τον Engels, εκδίδει το Κομμουνιστικό Μανιφέστο· το 1852 δημοσιεύει την 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη· το 1859 εκδίδει την Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας. Το 1864, στο πλαίσιο της Α΄ Διεθνούς, στην διαμάχη με τον επικεφαλής της αναρχικής πτέρυγάς της, τον Mikhail Bakunin, κερδίζει και επιβάλλεται. Το 1867 εκδίδει, αποκοινού με τον Engels, τον πρώτο τόμο του μνημειώδους έργου Το Κεφάλαιο, του οποίου οι άλλοι δύο τόμοι, θα εκδοθούν, μετά τον θάνατό του, από τον Engels (: το 1885 ο δεύτερος τόμος, και το 1894 ο τρίτος).