Άλλη μια επέτειος της 25ης Μαρτίου έφτασε. Αυτή τη φορά στη σκιά του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη με δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες άλλες πληγές του κράτους και των θεσμών χαίνουσες. Ο ελληνικός λαός βιώνοντας εδώ και μια δεκαετία μια πρωτόγνωρη κοινωνικοοικονομική μετάλλαξη στέκει σήμερα διχασμένος κι έχοντας χάσει τον προσανατολισμό του. Μέσα σε αυτή την αξιακή κατάρρευση των τελευταίων ετών η ανάδειξη των πιο λαμπρών στιγμών της ιστορίας μας και των προσωπικοτήτων που γέννησε ο μακραίωνος αγώνας του έθνους για ελευθερία κι αξιοπρέπεια αποτελούν μοναδική διέξοδο για να βρούμε ξανά το δρόμο.
Τα ιδεώδη της επανάστασης του 1821 για ελευθερία, ανεξαρτησία, ισονομία, ενότητα, τα προοδευτικά προτάγματα του Θούριου του Ρήγα για αδελφοσύνη των λαών, οι διδαχές του Κοραή, του Μακρυγιάννη αποτελούν ένα ιδεολογικό οπλοστάσιο που σήμερα δεν είναι απλώς επίκαιρο, αλλά αναγκαίο. Αυτά μπόλιασαν τις ψυχές των απλών ανθρώπων που έγιναν αγωνιστές της Ελευθερίας. Αυτά πρέπει να μπολιάσουν κι εμάς, που σήμερα ως λαός βιώνουμε μια κρίση πολύπλευρη.
Αύριο, λοιπόν, τιμούμε τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης, τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Παπαφλέσσα, τον δικό μας, τον Εμμανουήλ Παππά, που έδωσαν τον αγώνα ενάντια στον τουρκικό ζυγό. Όμως, τη μάχη για ελευθερία, δικαιοσύνη και πρόοδο οφείλουμε να τη δίνουμε κάθε μέρα. Στη βάση της αδελφοσύνης και της διαφύλαξης του δημόσιου συμφέροντος. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να βγάλουμε την πατρίδα μας από το αδιέξοδο, να δώσουμε ξανά ελπίδα στα παιδιά μας, να κάνουμε ξανά τον τόπο μας φωτεινό και ζωοφόρο.