“Υπήρχε ένα πάθος για την έρευνα και την αποκάλυψη. Η είδηση και το ρεπορτάζ υπερίσχυαν της πολιτικής τοποθέτησης. Ήμασταν, ακόμη, στην εποχή των παραδοσιακών εκδοτών που για να πουλήσουν τις εφημερίδες τους έπρεπε να έχουν ύλη. Ειδήσεις, έρευνες, ρεπορτάζ, αναλύσεις. Δεν είχαν εισέλθει, ακόμη, οι εργολάβοι στον χώρο του τύπου που βεβήλωσαν τις παραδοσιακές αξίες του. Με τους εργολάβους δεν ενδιέφερε η είδηση. Αλλά η χειραγώγηση στην πολιτική που θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους.
Υπήρχε και μια άτυπη ιεραρχία στις εφημερίδες. Σεβόσουν τον παλιό. Αλλά, κυρίως, ακολουθούσες μια διαδικασία σκαλί σκαλί για να ανέλθεις. Ξεκινούσες από τα φαρμακεία και όπου κατέληγες. Σήμερα, κάποιος που γνωρίζει αγγλικά θεωρεί αδιανόητο να μην ενταχθεί, τουλάχιστον, στο εξωτερικό ρεπορτάζ με το καλημέρα που θα πει σε κάποιο ΜΜΕ. Και ας μην γνωρίζει που βρίσκονται οι χώρες στις οποίες αναφέρεται. Τότε, το πολιτικό ή το εξωτερικό ρεπορτάζ αποτελούσαν μια διαδικασία ωρίμανσης. Έφθανες σιγά σιγά και αφού μάθαινες και διδασκόσουν. Όταν αναλάμβανες ήσουν έτοιμος.
Για τα «πουλιά», όπως λέγαμε τους νεοεισερχόμενους συναδέλφους, στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» υπήρχε, με το που άνοιγες το ασανσέρ, ένα μεγάλο τραπέζι. Εκεί κάθονταν όλα τα «πουλιά» Δεν είχαν γραφείο. Γραφείο θα έπαιρναν με τα χρόνια και αφού παρέμεναν στην δουλειά και αποχωρούσε κάποιος παλιός. Μόνο ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης κάθισε στο μεγάλο γραφείο μαζί με όλα τα «πουλιά» ως το τέλος του κλασικού βίου της εφημερίδας «Θεσσαλονίκη» Έκλεισε, νομίζω το 1996″.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
https://www.makthes.gr/proinos-kafes-me-ton-panteli-savvidi-579194