Είναι πολύ πιο δύσκολο στις μέρες μας να ξεχωρίσουμε τους λόγους για τους οποίους ασχολείται κανείς με τα κοινά. Αν πρόκειται για ουσιαστική ανιδιοτέλεια, ή άλλους λόγους που κρύβουν συμφέρον και προσωπικά κίνητρα.
Στα κόμματα και τους πολιτικούς φορείς ο περισσότερος κόσμος καταδικάζει εκ των προτέρων τη συμμετοχή των υποψηφίων ως σκόπιμη και ιδιοτελή, γεμάτη σκοτεινά μυστικά και παθογένειες. Σε συλλογικά όργανα και φορείς αλλάζει λίγο η εικόνα και αφήνουμε μικρά παράθυρα, αναγνωρίζοντας ότι οι συμμετέχοντες επιθυμούν το κοινό καλό.
Τα όρια δυσδιάκριτα και το ένστικτο των απλών πολιτών δικαιωμένο τις περισσότερες φορές. Χρειάζονται δηλαδή, πολλά διαπιστευτήρια για να αποδείξει κάποιος ότι από τη θέση όπου εκλέχτηκε θα δουλέψει για το σύνολο και όχι για τη μονάδα. Λίγοι διαθέτουν αυτό το πλεονέκτημα, και είναι κυρίως νέα και άφθαρτα πρόσωπα που δουλεύουν στη ζωή τους και έχουν δημιουργήσει ένα υπόβαθρο με μόχθο και διαρκή αγώνα.
Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής