Πολίτες της Θεσσαλονίκης, ανταμώνουμε και πάλι μαζί σ’ αυτό το προσκλητήριο του αγώνα για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη. Και είμαστε πάλι μαζί, όλοι εδώ, παρούσες και παρόντες σ’ αυτό το μεγάλο, τον πιο κρίσιμο αγώνα!
Και είναι πιο σημαντική η παρουσία σας σήμερα εδώ από κάθε άλλη φορά. Γιατί, όπως το ξέρετε εσείς εδώ καλά στη Θεσσαλονίκη, επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Και είμαστε ήδη όρθιοι! Όρθιοι δίνουμε τον αγώνα για τα ιδανικά μας, για τις αξίες μας, για τις αρχές μας!
Δίνουμε τον αγώνα για λογαριασμό της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, τον αγώνα για τη δικαιοσύνη και την προκοπή. Με όπλα τις αξίες μας, τις αρχές μας, την αφοσίωση μας στη δικαιοσύνη, στη δημοκρατία, στην ισότητα και την αγάπη μας για τον άνθρωπο.
Και είμαστε σήμερα στη τελευταία στροφή μιας δύσκολης αλλά και όμορφης μάχης. Μιας κρίσιμης μάχης. Της μάχης για την ανατροπή των συσχετισμών που αποτυπώθηκαν στην κάλπη της απλής αναλογικής. Της μάχης στο σήμερα, για να προστατεύσουμε το αύριο.
Και είμαστε όλοι και όλες μαθημένοι σ’ αυτές τις μάχες. Είμαστε μαθημένοι να δίνουμε το παρών όταν η δημοκρατία, η πατρίδα, η δικαιοσύνη το ζητούν. Το κάναμε πάντοτε, στις πιο δύσκολες συνθήκες. Όσους διωγμούς, όση συκοφαντία, όση καταστολή κι αν σήμαινε αυτό. Το κάνουμε και σήμερα. Και θα το κάνουμε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, πριν κλείσει η κάλπη!
Γνωρίζουμε ότι από τις κάλπες αυτές θα βγει το ποιος θα κυβερνήσει τούτο τον τόπο τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Με ποιο πρόγραμμα, ποια μέσα, ποια προοπτική. Και ποιος και πώς, με ποια δύναμη, θα δώσει δύναμη στις κοινωνικές αντιστάσεις, θα κρατήσει όρθια την κοινωνία, θα κρατήσει ακέραιες τις προσδοκίες της, θα σταθεί δίπλα στους αδύναμους, δίπλα σε όσες και όσους δεν έχουν φωνή!
Οι εκλογές της Κυριακής, λοιπόν, θα κρίνουν τη ζωή μας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, θα κρίνουν όμως και την ποιότητα της Δημοκρατίας μας. Και τα διλήμματα, γνωρίζουμε ήδη, είναι σκληρά. Τα κάνει σκληρά το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, που δίνει μπόνους 50 έδρες στο πρώτο κόμμα. Γιατί τη Κυριακή δεν έχουμε τον δεύτερο γύρο της προηγούμενης αναμέτρησης. Έχουμε μια νέα εκλογική αναμέτρηση. Μ’ ένα νέο, διαφορετικό εκλογικό σύστημα.
Και σ’ αυτή την αναμέτρηση, δύο είναι μονάχα τα εναλλακτικά σχέδια διακυβέρνησης, τα εναλλακτικά σχέδια εξουσίας, τα εναλλακτικά προγράμματα που αναμετρώνται. Δυο προγράμματα, που καθρεφτίζουν δύο διαφορετικές αντιλήψεις, δύο διαφορετικά οράματα, αν θέλετε, για την Ελλάδα.
Το δικό μας όραμα, το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και το όραμα της Νέας Δημοκρατίας. Το δικό μας όραμα είναι το όραμα μιας χώρας και μιας κοινωνίας ανθρωπιάς, δημοκρατίας δικαιοσύνης. Μιας χώρας και μιας κοινωνίας στην οποία όλοι οι άνθρωποι, όλοι και όλες, θα ζούνε και θα μετριούνται το ίδιο.
Μιας χώρας και μιας οικονομίας όπου ο παραγόμενος πλούτος θα αυξάνεται και θα μοιράζεται δίκαια και ισότιμα μεταξύ των πολιτών.
Μιας χώρας που δεν θα έχει παιδιά και αποπαίδια στις ευκαιρίες της μόρφωσης, της υγείας, της εργασίας, της προόδου, αλλά ίσες ευκαιρίες για όλες και για όλους. Μιας χώρας όπου οι πολίτες της δεν θα φεύγουν σαν τα σκυλιά στις καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων, επειδή δεν θα υπάρχουν ασθενοφόρα και διασώστες. Μιας χώρας που κανόνας της θα είναι η ανθρωπιά και η στήριξη του κράτους για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους δυνατότητας.
Μιας χώρας που δεν θα τρώει τα καλύτερα παιδιά της, δεν θα στέλνει την Αστυνομία να καταστέλλει τα όνειρά τους, δεν θα αντιμετωπίζει σαν εσωτερικό εχθρό όποιον αντιστέκεται στην εξουσία. Μιας χώρας που δεν θα εμπορεύεται την Ιστορία και τον πολιτισμό της. Δεν θα αντιμετωπίζει την τέχνη ως εχθρό και τους ανθρώπους της ως ανεπάγγελτους και ταραξίες.
Μιας χώρας με ισχυρούς θεσμούς, εμπεδωμένη δημοκρατία, ισχυρό κοινωνικό κράτος. Με εργαζόμενους και εργαζόμενες που θα ζουν, θα εργάζονται και θα αμείβονται σε συνθήκες αξιοπρέπειας και ασφάλειας. Όπου οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δεν θα είναι υποζύγια των φόρων για να πλουτίζουν τα καρτέλ.
Όπου ένα νέο ζευγάρι θα μπορεί να αποκτήσει παιδιά όποτε το επιθυμεί, γιατί θα έχει στήριξη από τη πολιτεία, προσιτή οικονομικά στέγη, αξιοπρεπείς μισθούς, δημόσιους παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά του.
Αυτή τη χώρα ονειρευόμαστε. Μια χώρα όπου ένας νέος αγρότης θα μπορεί να μείνει στην ύπαιθρο, με εφόδια και στήριξη για να έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα.
Όπου ένας άνθρωπος με αναπηρία θα ζει, θα εργάζεται, θα ψυχαγωγείται και θα διασκεδάζει όπως κάθε άλλος.
Μιας χώρας που η αλήθεια δεν θα είναι υπό διωγμό και η διαφορετικότητα θα θεωρείται πλούτος, όχι μειονέκτημα.
Μιας χώρας που οι ορίζοντες του καθενός και της καθεμιάς δεν θα καθορίζονται από τη γέννηση του, από το αν γεννήθηκε πλούσιος ή φτωχός, στο Κέντρο ή στην Περιφέρεια, αλλά οι ορίζοντές του θα ανοίγονται και θα απλώνουν ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητές του.
Αυτό είναι το σχέδιο, αυτό είναι το δικό μας όραμα για την Ελλάδα. Μια Ελλάδα δίκαιης κοινωνίας και ευημερίας για όλους. Και στέκεται το σχέδιό μας απέναντι στο το πρόγραμμα της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη, που βάζει τα κέρδη των λίγων πάνω από το δημόσιο συμφέρον, αλλά και πάνω από τις ζωές των πολλών.
Ένα σχέδιο και ένα πρόγραμμα, το πρόγραμμα του κ. Μητσοτάκη, που θέλει την ανάπτυξη να έρχεται μέσα από φοροαπαλλαγές στους λίγους και ισχυρούς, το ζεστό χρήμα στους λίγους και ισχυρούς και την παράλληλη μείωση του εργασιακού κόστους, από την έξωση του κράτους από κρίσιμους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής για να δοθεί χώρος στα κερδοσκοπικά funds.
Γιατί, μας λένε, όταν τάχα μου οι ισχυροί και τα funds αυξάνουν τα κέρδη τους, τότε θα έρθει η ανάπτυξη. Κι αφού έρθει η ανάπτυξη, τότε θα μοιραστούμε όλοι μαζί τα οφέλη. Αυτή είναι η νεοφιλελεύθερη συνταγή της Νέας Δημοκρατίας. Μια συνταγή όμως, που έχει κοστίσει δάκρυα, αίμα, αδικίες, κοινωνική καταστροφή, όπου κι αν εφαρμόστηκε στον πλανήτη. Γιατί η φτηνή ανάπτυξη, που αφήνει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία στο περιθώριο, η ανάπτυξη που δεν σέβεται ούτε το περιβάλλον ούτε τους εργαζόμενους ούτε τη Δημοκρατία, συχνά ούτε την ανθρώπινη ζωή ούτε τους φυσικούς ούτε τους ανθρώπινους πόρους, είναι μια ανάπτυξη μη βιώσιμη. Αβίωτη για τους πολλούς. Καταδικασμένη να παράγει κρίσεις, κοινωνικές εντάσεις και τρομακτική διεύρυνση των ανισοτήτων.
Ακριβώς γι’ αυτό, η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να κρύψει αυτό τον σκληρό και βάρβαρο πυρήνα του προγράμματός της από την προεκλογική αντιπαράθεση. Εξαγγέλλουν δυο μήνες τώρα, και στις προηγούμενες και σ’ αυτές τις εκλογές, πράγματα που δεν έχουν κανένα σκοπό να υλοποιήσουν, ενώ κρύβουν όσα έχουν σκοπό να υλοποιήσουν.
Αλλά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Δεν πάει μακριά. Η αλήθεια όμως πάει μέχρι τις Βρυξέλλες. Γιατί εκεί, στις Βρυξέλλες, έχει καταθέσει ο κ. Μητσοτάκης το αληθινό κυβερνητικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, δυο μήνες πριν. Το δεσμευτικό για τρία χρόνια Πρόγραμμα Σταθερότητας. Σε αυτό, λοιπόν, δεν εντάσσεται καμία από τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Αντιθέτως, προβλέπονται μειώσεις στις δαπάνες του Δημοσίου για τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τις δομές προστασίας του πολίτη, μειώσεις στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν προβλέπεται αύξηση του μέσου μισθού. Δεν προβλέπονται νέες προσλήψεις στο ΕΣΥ και στο Δημόσιο, παρά μονάχα αντικαταστάσεις όσων θα αποχωρούν.
Με δυο λόγια, φίλες και φίλοι, πολίτες της Θεσσαλονίκης, το αληθινό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας προβλέπει ακόμα πιο μικρό, συρρικνωμένο και ασθενικό κοινωνικό κράτος. Προβλέπει μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών. Ακόμα χειρότερο, πιο υποβαθμισμένο ΕΣΥ.
Και ενώ ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται ότι μετά την ΕΥΠ, θα πάρει υπό την προστασία του και το ΕΣΥ να το αναβαθμίσει κι αυτό όπως αναβάθμισε την ΕΥΠ, ενώ λοιπόν υπόσχεται ότι θα αναλάβει προσωπικά το ΕΣΥ, έρχεται ο βουλευτής και υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Πνευματικός, να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Και τι προανήγγειλε; Του ξέφυγε η αλήθεια. Μείωση δαπανών του Δημοσίου για το ΕΣΥ, συγχωνεύσεις νοσοκομείων, κλείσιμο δομών, ιδιωτικοποιήσεις νοσηλευτικών μονάδων και διαλογή ασθενών. Αυτό είναι το σχέδιο. Δεν θα έχει το ΕΣΥ δαπάνες ούτε προσωπικό για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών. Και τις ακριβές θεραπείες θα τις χορηγούν με βάση το προσδόκιμο ζωής των ασθενών. Όποιος δεν έχει το προσδόκιμο που αυτοί θα ορίζουν, ας πάει σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο. Και αν δεν έχει λεφτά, καλή του τύχη.
Αυτός είναι ο πυρήνας της ιδεολογίας της νεοφιλελεύθερης, μην έχετε αμφιβολίες. Δεν έτυχαν οι εκατόμβες της πανδημίας, δεν είμαστε τυχαία πρώτοι σε όλη την Ευρώπη σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Δεν έτυχαν ούτε τα Τέμπη. Τα Τέμπη, που ξεχάστηκαν τρεις μήνες μετά. Δεν έτυχαν, γιατί είναι η ιδεολογία τους, που μετράει ακόμα και τις ανθρώπινες ζωές με κέρδη και ζημιές. Και είναι η ιδιωτικοποίηση τους που μας οδηγεί σε μια κοινωνία βαρβαρότητας. Και στο δίλημμα “ανθρωπιά ή βαρβαρότητα”, εμείς έχουμε αποφασίσει σε ποιο μέρος είμαστε. Είμαστε με την ανθρωπιά, όχι με τη βαρβαρότητα. Και αυτή, αν θέλετε, είναι η θεμελιώδης διαφορά μας. Πώς το λέει το ωραίο σύνθημα της νεολαίας μας, των νέων μας: “Αυτοί μιλάνε για κόστη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές”. Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά μας.
Και ξέρετε, εμείς δεν λογαριάζουμε όταν είναι να υπερασπιστούμε την ανθρώπινη ζωή ούτε χρώμα, ούτε θρησκεία, ούτε εθνικότητα, ούτε ηλικία, ούτε φύλο, ούτε οικονομική δυνατότητα. Αυτό κάναμε πάντα. Αυτό κάναμε και προχθές με το τραγικό ναυάγιο της Πύλου. Αυτή την τραγωδία, με πάνω από 600 ανθρώπους να έχουν χαθεί στα νερά, ένας υγρός τάφος. Το πιο πολύνεκρο ναυάγιο στη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας.
Και μας είπαν, όταν ζητήσαμε να μάθουμε το πώς και το γιατί, μας είπαν: Μη μιλάτε, μη ρωτάτε, μην αναπνέετε, σωπάστε. Γιατί; Γιατί δεν ήταν πλούσιοι, ήταν κατατρεγμένοι, ήταν παράνομοι. Γιατί δεν ήταν Έλληνες, δεν ήταν καν τουρίστες, ήταν πρόσφυγες.
Λοιπόν, εμείς απαντάμε: Ό,τι και να ήταν, ήταν άνθρωποι! Κι όταν πρόκειται για ανθρώπινη ζωή, όταν πρόκειται για ανθρώπους, εμείς θα είμαστε εκεί να θέτουμε ερωτήματα, να υπερασπιζόμαστε την αυταξία της ανθρώπινη ζωής. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στις αξίες και στον πολιτισμό μας και να μιλάμε και να ρωτάμε. Όσο κι αν προσπαθούν να στερήσουν το οξυγόνο της Δημοκρατίας, εμείς θα αναπνέουμε ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να υπηρετούμε αξίες, όχι να μετράμε το πολιτικό κόστος.
Αυτές ακριβώς τις αξίες υπηρετήσαμε και ως κυβέρνηση, όταν κάναμε τη χώρα μας συνώνυμο της ανθρωπιάς σε όλο τον πλανήτη. Όταν είχαμε να αντιμετωπίσουμε τη μεγαλύτερη μεταναστευτική προσφυγική κρίση που γνώρισε η Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και όταν η εικόνα της Ελλάδας ήταν οι τρεις ηλικιωμένες γιαγιάδες που είχαν στα χέρια τους τα μωρά των προσφύγων για να τους δώσουν ένα ποτήρι γάλα και λίγο ψωμί να φάνε. Αυτή ήταν η εικόνα της Ελλάδας. Όταν ο Πάπας, ο Πατριάρχης, η παγκόσμια κοινή γνώμη κατέγραφαν την Ελλάδα ως χώρα ανθρωπιάς. Ε, λοιπόν ναι, δεν θα επιτρέψουμε σήμερα κάποιοι να μετατρέπουν τη χώρα συνώνυμο της ανθρωπιάς, σε χώρα συνώνυμο της βαρβαρότητας!
Οι διαφορές μας, πολίτες της Θεσσαλονίκης, με τους πολιτικούς μας αντιπάλους, είναι αξιακές, αλλά δεν κινούνται μονάχα στη σφαίρα των ιδεών. Αποτυπώνονται αυτές οι διαφορές και σε κάθε όψη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Αποτυπώνονται αυτές οι διαφορές στην καθημερινότητα των πολιτών, στις εργασιακές σχέσεις, στο οκτάωρο, στα εργασιακά δικαιώματα, στην υγεία, στην παιδεία, στην ενέργεια, στο νερό, στην πρώτη κατοικία.
Πριν μερικά χρόνια ήμασταν εμείς που με τη συνέπεια, την εντιμότητα, την αποφασιστικότητα, τον πατριωτισμό, αν θέλετε, πήραμε δύσκολες αποφάσεις με στόχο και γνώμονα να προστατεύσουμε την κοινωνία, την κοινωνική πλειοψηφία. Και πήραμε δύσκολες αποφάσεις και κρατήσαμε τη χώρα στον πυρήνα της Ευρώπης, στην ευρωζώνη. Σήμερα όμως λέμε ότι αυτό δεν αρκεί. Δεν αρκεί που μείναμε Ευρώπη. Δεν αρκεί να μείνουμε Ευρώπη. Πρέπει επιτέλους και να γίνουμε Ευρώπη.
Γιατί δεν είμαστε Ευρώπη στους μισθούς, στα δικαιώματα, στο κράτος Δικαίου, στη διαφάνεια, στην αποτελεσματικότητα του κράτους. Δεν είμαστε Ευρώπη στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στις υποδομές.
Γι’ αυτό θέτουμε ως εθνικό στόχο για την επόμενη τετραετία αλλά και την επόμενη δεκαετία, θα έλεγα, η Ελλάδα να σταματήσει τη πορεία απόκλισης από τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να γίνουμε Ευρώπη.
Που σημαίνει να αυξήσουμε το κατά κεφαλήν εισόδημα, που κατρακύλησε 18 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες από το 2007 μέχρι και σήμερα. Να σταματήσουμε να είμαστε ουραγοί της Ευρώπης. Να συγκρινόμαστε μονάχα με τις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Να έχουμε μισθούς Βουλγαρίας και τιμές, όμως, Βρετανίας. Γιατί αυτό είναι σήμερα η Ελλάδα. Μισθοί Βουλγαρίας και τιμές Βρετανίας. Μισθοί Σόφιας και τιμές Λονδίνου.
Και αυτό, το να γίνουμε Ευρώπη, ξέρετε, δεν αφορά δυστυχώς μόνο κάποιους αριθμούς. Αποτυπώνεται στη ζωή των ανθρώπων. Στην καθημερινότητα των συμπολιτών μας. Στα ασφυκτικά αδιέξοδα πολλών, ειδικά των νέων, που δεν τα βγάζουν πέρα με την ακρίβεια, τα υψηλά ενοίκια, το αναιμικό εισόδημα, την εργασιακή ανασφάλεια, που ολοένα και χειροτερεύουν. Αποτυπώνεται αυτό στο γεγονός πως ένας στους τέσσερις πολίτες σήμερα βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας. Αποτυπώνεται στη κατάρρευση του ΕΣΥ. Στη διαρροή των νέων επιστημόνων, των πτυχιούχων μας, στο εξωτερικό. Μόλις πάρουν το πτυχίο τους, φεύγουν από τη χώρα.
Για να αντιστραφεί αυτή η καθοδική πορεία απόκλισης από τον πυρήνα των ευρωπαϊκών χωρών, απαιτείται ένα νέο εθνικό σχέδιο στήριξης των κοινωνικών υποδομών και ισχυρών δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων.
Και αυτό το σχέδιο είναι στον πυρήνα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ένα πρόγραμμα συνεκτικό, ριζοσπαστικό, αλλά και ρεαλιστικό, που έχει στον πυρήνα του την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, την υγιή επιχειρηματικότητα και τη δικαιοσύνη.
Που προτάσσει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που δίνει χώρο στην καινοτομία, τη γνώση, τη δίκαιη κατανομή των πόρων και τον περιορισμό των ανισοτήτων, στηρίζοντας τις ανάγκες της κοινωνίας, της μισθωτής εργασίας, της μικρομεσαίας επιχείρησης, των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των νέων ανθρώπων. Και κλείνοντας την πόρτα στις λογικές της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, της αφαίμαξης του κράτους, των προνομίων της διαπλοκής.
Ένα πρόγραμμα που θέλει να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, με ενίσχυση των εισοδημάτων. Με την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ, με θέσπιση σε ετήσια βάση της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, με αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που έχουν να πάρουν αυξήσεις πάνω από 14 χρόνια, στο 10%.
Με την επιστροφή της 13ης σύνταξης και των αναδρομικών που αποφάσισε το ΣτΕ στους συνταξιούχους.
Με τη μείωση των έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ στα τρόφιμα, του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα. Γιατί δεν θα τρελαθούμε σ’ αυτή τη χώρα, δεν θα μας πείσουν οι Έλληνες Τραμπιστές, που λένε το μεγαλύτερο ψέμα και το κάνουν να μοιάζει σαν αλήθεια, ότι η μείωση του ΦΠΑ, τάχα μου, θα είναι αυτή που θα ευνοήσει τους πλούσιους και θα δυσχεράνει τους φτωχούς και τους μεσαίους.
Ένα πρόγραμμα που φροντίζει και δεν διστάζει, τολμά, γιατί χρειάζεται τόλμη να τα βάλεις με τα ισχυρά συμφέροντα, τολμά να προτάσσει τη φορολόγηση των υπερκερδών, το τέλος της αισχροκέρδειας, των υπερκερδών των κολοσσών της ενέργειας και των διυλιστηρίων, που έκαναν την κρίση ευκαιρία πλουτισμού και συσσώρευσαν πάνω από 6 δισ. τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Ένα πρόγραμμα που προβλέπει και προτάσσει την ισχυρή κρατική παρέμβαση για τη στήριξη της ασφάλειας, της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων της μισθωτής εργασίας.
Που προβλέπει και οραματίζεται ένα νέο ισχυρό ΕΣΥ, μια ποιοτική δημόσια Εκπαίδευση με ποιοτικά δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια και με έμφαση στην έρευνα. Αλλά και ένα ισχυρό πλέγμα κοινωνικής προστασίας για το παιδί, για τις μητέρες, για τα νέα ζευγάρια, για τους ηλικιωμένους, για τα άτομα με αναπηρία.
Ένα πρόγραμμα που προβλέπει, τέλος, την προστασία της πρώτης κατοικίας και την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, για να αποτραπεί η μεγαλύτερη αναδιανομή ακίνητης περιουσίας στην ιστορία της χώρας, υπέρ λίγων και ξένων συμφερόντων. Γιατί αυτό ετοιμάζεται τώρα με τα funds, που έχουν πάρει 700.000 ενυπόθηκα δάνεια στο 20% της αξίας και ετοιμάζονται με πλειστηριασμούς να κερδοσκοπήσουν.
Αυτό το πρόγραμμα αντιπαραθέτουμε απέναντι στον αέρα κοπανιστό της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη, που τάζει δήθεν στήριξη της κοινωνίας, δήθεν προσλήψεις, δήθεν ενίσχυση του ΕΣΥ, ενώ δεν έχει τίποτε απ’ αυτά κοστολογήσει, δεν έχει τίποτα απ’ αυτά καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αυτό το πρόγραμμα προσπαθήσαμε να φέρουμε στο επίκεντρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Η Νέα Δημοκρατία όμως προτίμησε να πολιτευτεί με fake news, με την εικονική πραγματικότητα, με τη δολοφονία χαρακτήρων, αξιοποιώντας την υπεροπλία της στον χώρο της ενημέρωσης, που είναι… αισίως στην 107η θέση σε παγκόσμια κλίμακα.
Και προκειμένου να μη συζητήσουμε τα προγράμματα και τις θέσεις μας, δεν διστάσανε ακόμα και να θέσουν στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, στην προεκλογική αρένα, ακόμα και τα κρίσιμα, τα ευαίσθητα εθνικά μας θέματα. Το ευαίσθητο εθνικό θέμα της Θράκης και της μειονότητας. Επιστράτευσαν το θράσος, το ψέμα, την εθνοκαπηλία και την ΕΥΠ, που την έχουν κάνει τσιφλίκι τους, για να βυθίσουν τη χώρα στα θολά νερά του διχασμού.
Και δεν δίστασαν να μας γυρίσουν σε σκοτεινές, σε μαύρες εποχές. Γιατί όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου, όλοι γνωρίζουμε πού οδήγησαν αυτές οι λογικές, ο ένας να λέει προδότη τον άλλον, από τις εποχές του Διχασμού, του Εθνικού Διχασμού, του Εμφυλίου και αργότερα του μετεμφυλιακού κράτους.
Μόνο που αυτή η Δεξιά δεν είναι η Νέα Δημοκρατία του 2023, είναι η ΕΡΕ της δεκαετίας του ’50! Με μισαλλοδοξία, με διχασμό, να αποκαλούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους «εθνική εξαίρεση», να αποκαλούν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «μειοδότες», να αποκαλούν τους μισούς Έλληνες «μειωμένης εθνικής συνείδησης»!
Έλαβαν, όμως, αυτό που τους άξιζε: Ένα μάθημα ευθύνης, πατριωτισμού και δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Τον λάκκο του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να σκάψει ο κ. Μητσοτάκης, και τελικά έπεσε ο ίδιος μέσα με τα παιχνίδια τα ανεύθυνα που πήγε να στήσει και να παίξει στη Θράκη. Και έκανε τελικά αποδιοπομπαίο τράγο τον δικό του μειονοτικό υποψήφιο. Στους αποδιοπομπαίους τράγους, άλλωστε, ο κ. Μητσοτάκης έχει ειδικότητα. Πάντοτε δεν φταίει αυτός, φταίει κάποιος άλλος. Έφταιγε ο ανιψιός του για τις παρακολουθήσεις. Δεν γνώριζε. Έφταιγε ο σταθμάρχης για τα Τέμπη. Πάντα κάποιος άλλος φταίει.
Τώρα του έφταιγαν τρεις. Τρεις έφαγε σ’ αυτή την προεκλογική αναμέτρηση, έφαγε τον Πνευματικό, έφαγε τον Κρικέτο, έφαγε τον Κατραντζή. Αν είχαμε και μια εβδομάδα ακόμα προεκλογικού αγώνα, δεν ξέρω πόσοι θα φεύγανε από τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας!
Έφτασε όμως στο τελευταίο σκαλί, αν θέλετε, του διχασμού αλλά και της αθλιότητας. Να στείλει την αδερφή του, την κ. Μπακογιάννη, στη Θράκη, όχι για να ενώσει, αλλά για να διχάσει. Όχι για να συζητήσει αλλά για να απειλήσει. Και απευθυνόμενη σε φτωχούς ανθρώπους της μειονότητας, τους είπε το εξής: «Προσέξτε τι θα ψηφίσετε στην επόμενη κάλπη, διότι αν δεν ψηφίσετε εμάς, θα περάσετε τέσσερα χρόνια δύσκολα». Και έδειξε έτσι το πραγματικό τους πρόσωπο. Διότι αυτό το μήνυμα δεν ήταν μήνυμα μονάχα προς τη μειονότητα, ήταν μήνυμα προς κάθε κοινωνική ομάδα, προς κάθε πολίτη, που προδιαγράφει τι μας περιμένει αν η Νέα Δημοκρατία πετύχει τους εκλογικούς της στόχους.
Θέλω λοιπόν και σήμερα από εδώ, από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, να στείλουμε κι εμείς από δω, από τη Μακεδονία μας, να στείλουμε κι εμείς ένα μήνυμα προς εχθρούς και φίλους. Εμείς, ο κορμός, ο πυρήνας, ο πυλώνας, η βασική δύναμη της προοδευτικής και δημοκρατικής Παράταξης του τόπου, εμείς, με την πατρίδα παιχνίδια δεν παίζουμε! Δεν είναι ο πατριωτισμός εμπόρευμα κομματικό για εμάς. Δεν βγάζουμε την Ελλάδα στο παζάρι για λίγες χιλιάδες ψήφους. Εμείς δεν βάλαμε ποτέ ούτε θα βάλουμε και τώρα μπροστά το πολιτικό κόστος, αλλά πάντοτε θα βάζουμε μπροστά την πατριωτική ευθύνη. Και το αποδείξαμε αυτό στη διαδρομή μας. Όταν παλεύαμε με τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης. Όταν απελευθερώσαμε την πατρίδα μας από τα μνημόνια. Τότε που οι πολιτικοί μας αντίπαλοι φώναζαν «Βάστα Σόιμπλε» και «Γερούν Γερά». Δεν τα ξεχνάμε αυτά!
Αλλά και τότε που εδραιώναμε την ειρήνη στα Βαλκάνια και την ασφάλεια στα βόρεια σύνορά μας, με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Και τότε πάλι οι «Γερά Γερούν» φόρεσαν χλαμύδες και έτρεχαν στα συλλαλητήρια αγκαλιά με τη Χρυσή Αυγή. Δεν τα ξεχνάμε αυτά.
Το θυμόμαστε καλά εκείνο το παραλήρημα, την άγρια εκμετάλλευση του πατριωτισμού, τους τραμπουκισμούς απέναντι σε πολίτες, σε μέλη, σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα και ειδικά εδώ στη Θεσσαλονίκη, με τι αφορμή: Με αφορμή μια Συμφωνία που πολέμησαν και για την οποία μας είπαν προδότες, αλλά μόλις εξελέγησαν και έγιναν κυβέρνηση, την τίμησαν -όχι απλά την τήρησαν- την τήρησαν και την τίμησαν. Και έφτασε να στέλνει επιστολή ο Ζόραν Ζάεφ στον κ. Μητσοτάκη, ευχαριστήρια, για το πόσο πολύ πάλεψε για να μπει η Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ορθώς, θα πω εγώ.
Αλλά η υποκρισία τους και η πατριδοκαπηλία τους δεν έχει όρια. Η Θεσσαλονίκη, η Μακεδονία, υπήρξαν πεδίο της διχαστικής τους εξαλλοσύνης, της εθνικής τους επιπολαιότητας, της υποταγής ακόμα και του πατριωτισμού σε κομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες.
Αυτή ήταν η γραμμή τους. Όλα για όλα, αρκεί να πληγεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κομματικό πάνω από το πατριωτικό καθήκον. Εμείς λοιπόν με τη πατρίδα δεν παίζουμε. Και αυτό είναι το ένα μήνυμα που θέλω να στείλω από ‘δω, από τη Θεσσαλονίκη.
Και το δεύτερο μήνυμα που θέλω να στείλω, είναι ότι και με τη δημοκρατία δεν παίζουμε, κυρία Μπακογιάννη και κύριε Μητσοτάκη. Αν στόχος των απειλών σας προς τους μειονοτικούς, τους φτωχούς αυτούς ανθρώπους, τους ανυπεράσπιστους, ήταν να εκφοβίσετε, να τρομοκρατήσετε σήμερα τη μειονότητα, αλλά αύριο κάθε κοινωνική κατηγορία που αντιστέκεται, τους εργαζόμενους, τους νοσηλευτές, τους εκπαιδευτικούς, τους ντελιβεράδες, τους εργαζόμενους στον πολιτισμό, τις νέες και τους νέους, και κάθε πολίτη που αντιστέκεται, η απάντησή μας είναι: Θα είμαστε εδώ, όρθιοι και δυνατοί και θα σταθούμε δίπλα σε κάθε κοινωνική ομάδα, σε κάθε πολίτη που θα βάζετε στο στόχαστρο με την πολιτική σας! Θα είμαστε εδώ! Ό,τι και να γίνει. Να σταθούμε ισχυροί, δυνατοί, για να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη σ’ αυτό τον τόπο!
Θέλω να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου γι’ αυτή τη στήριξη, για την παρουσία σας, για τον αγώνα σας. Γιατί αυτός ο αγώνας είναι πιο σημαντικός αγώνας, ακόμα κι από εκείνους τους θριάμβους που πετύχαμε. Τούτη την ώρα δίνουμε την πιο ωραία μάχη, να το ξέρετε αυτό!
Θέλω να σας δώσω μια δέσμευση: Θα πάμε μαζί μέχρι την Κυριακή, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, μέχρι να κλείσει και η τελευταία κάλπη. Καμία ψήφος να μην πάει χαμένη. Αλλά θα είμαστε μαζί και τη Δευτέρα, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας, για την υπεράσπιση της κοινωνίας. Τον αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, που εκπροσωπεί τους ανθρώπους που δεν έχουν φωνή, τους μη προνομιούχους Έλληνες. Δεν θα αφήσουμε κανέναν και καμία μόνη σε αυτό τον αγώνα.
Όμως, θέλω να σας πω δυο λόγια και για τις στρατηγικές των κομμάτων. Η δική μας στρατηγική, γιατί δεν είναι μόνο τα προγράμματα που αντιπαρατίθενται, η δική μας στρατηγική είναι στρατηγική δημοκρατίας, στρατηγική της κοινωνίας των πολιτών, της λογοδοσίας, της προγραμματικής αντιπαράθεσης, της συμμετοχής, της συμπερίληψης, του διαλόγου.
Η στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας είναι στον αντίποδα. Δεν θέλουν να κερδίσουν απλά τις εκλογές, αυτό που θέλουν είναι πάση θυσία να αποδυναμώσουν αυτόν που μπορεί να τους κοιτάζει στα μάτια την επόμενη μέρα, τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αυτό θέλουν. Θέλουν όχι απλά να φτιάξουν κυβέρνηση, αλλά να φτιάξουν ένα καθεστώς ασύδοτο και ανεξέλεγκτο. Γι’ αυτό θέλουν να αποδυναμώσουν το ΣΥΡΙΖΑ, για να μπορέσουν να οικοδομήσουν αυτό το καθεστώς.
Βασικός στους στόχος είναι να έχουν μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση προοδευτικών κομμάτων. Πολλά και ανίσχυρα κόμματα. Κι όχι μόνο προοδευτικά. Στόχος τους δεν είναι, όπως λένε, λίγα κόμματα στη Βουλή. Στόχος τους είναι πολλά κόμματα στη Βουλή, για να είναι απαξιωμένη η κοινοβουλευτική διαδικασία, για να είναι ανίσχυρη η φωνή της αντιπολίτευσης.
Ασθενική δημοκρατία θέλουν, αυτό θέλουν. Για να μπορέσουν να κυριαρχήσουν. Η στρατηγική τους απαντά σε τρεις λέξεις: Διαίρει και βασίλευε! Βρήκαν τη μεγάλη ευκαιρία από τη στάση των άλλων προοδευτικών κομμάτων στην απλή αναλογική, μια στάση που άνοιξε τον δρόμο για ένα απρόσμενο εκλογικό αποτέλεσμα για τη Νέα Δημοκρατία. Διότι η απλή αναλογική τελικά λειτούργησε με μια λογική κατακερματισμού της ψήφου των προοδευτικών δυνάμεων. Διότι εμείς, καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου, είχαμε το χέρι της συνεργασίας απλωμένο στις προοδευτικές δυνάμεις. Και αυτές, αντί να κοιτάξουν να πάρουν αυτό το χέρι, κοιτάζανε πώς θα κόψουν το χέρι της συνεργασίας. Και δεν τους ένοιαζε που έτσι άνοιγαν τον δρόμο στον Μητσοτάκη και τη Δεξιά.
Εμείς κοιτάζαμε πώς θα πάει η χώρα μπροστά, εμείς κοιτάζαμε το συμφέρον της χώρας, αυτοί κοιτάζανε το δικό τους το χωράφι πώς θα μεγαλώσει. Και να λοιπόν τώρα που βρισκόμαστε σε μια συνθήκη δύσκολη, σε μια συνθήκη να έχουμε απέναντί μας μια Δεξιά ανεξέλεγκτη και ασύδοτη.
Και μας λένε, «δεν μας νοιάζει που θα είναι η Δεξιά ανεξέλεγκτη και ασύδοτη, εμείς θέλουμε να κερδίσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ». Ε, λοιπόν, δεν θα κερδίσετε ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ώριμο τέκνο της ανάγκης! Δεν είναι φωτοβολίδα. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν, δεν έγινε και δεν θα γίνει ποτέ συμπλήρωμα κυβερνητικό των πολιτικών του αντιπάλων, όπως έγινε το ΠΑΣΟΚ από το 2012 και μετά. Δεν θα στηρίξουμε ποτέ εμείς τις δεξιές πολιτικές, τις συντηρητικές κυβερνήσεις.
Και δεν θα γίνουμε επίσης ποτέ εμείς κόμμα διαμαρτυρίας. Στόχος μας θα είναι η κυβέρνηση, η εξουσία. Είμαστε και θα είμαστε κόμμα εξουσίας, για να δώσουμε την εξουσία στον ελληνικό λαό, στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Σε όλη την προηγούμενη προεκλογική περίοδο, λοιπόν, ακριβώς επειδή κοιτάζαμε την προοπτική της προοδευτικής διακυβέρνησης, μας έδιναν σφαλιάρες και εμείς γυρνάγαμε και το άλλο μάγουλο. Ε, τελείωσε λοιπόν αυτό. Τώρα δεν θα μένει τίποτα αναπάντητο. Και τώρα θα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους στους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες.
Ο κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε ως ένας πολιτικός που ήθελε να μοιάσει στον Μακρόν, και κατέληξε να είναι ένας πολιτικός-φτυστό αντίγραφο του Όρμπαν της Ουγγαρίας. Ίδιες απόψεις στη μεταναστευτική πολιτική, ίδιες απόψεις στα κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, η ίδια διαχείριση στο κράτος Δικαίου με το predator, τις υποκλοπές και την ΕΥΠ να είναι στις δικές του διαταγές. Θέλω λοιπόν να πω ότι ο μόνος που μπορεί να αποτρέψει την “Ορμπανοποίηση” της χώρας, τη μετατροπή της Ελλάδας σε Ουγγαρία, τη μετατροπή της Ελλάδας σε μια ασθενή Δημοκρατία, είναι ο ελληνικός λαός με την ψήφο του την Κυριακή που έρχεται.
Γι’ αυτό και απευθυνόμαστε σε κάθε Έλληνα πολίτη, κυρίως όμως σε κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό πολίτη και του ζητάμε, όσες διαφωνίες και επιφυλάξεις κι αν έχει με τον ΣΥΡΙΖΑ, την Κυριακή να στηρίξει τη δημοκρατία και να βάλει φρένο στον εκτροχιασμό της, σ’ ένα ανεξέλεγκτο καθεστώς, στηρίζοντας τη μόνη δύναμη που μπορεί να βάλει φρένο: τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Γιατί κάθε προοδευτική ψήφος, δημοκρατική ψήφος που τούτη την Κυριακή στην κάλπη της ενισχυμένης αναλογικής θα απομακρυνθεί από την κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα είναι χαμένη ψήφος. Θα είναι κερδισμένη ψήφος για τον κ. Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία. Αυτή είναι η αλήθεια.
Καλούμε λοιπόν την Κυριακή τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες να στηρίξουν ένα σχέδιο δικαιοσύνης, απέναντι στο σχέδιο των μειωμένων μισθών, δικαιωμάτων και προσδοκιών.
Να στηρίξουν την αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας και την αξιοπρέπεια των λειτουργών της, και να σταθεί απέναντι στο σχέδιο για πανεπιστήμια-σούπερ μάρκετ. Απέναντι στην απόπειρα για αναθεώρηση του Συντάγματος, με στόχο όχι μόνο η Υγεία αλλά και η Παιδεία, το ρεύμα, η ενέργεια και το νερό να γίνουν πεδία κερδοσκοπίας, με στόχο να αναθεωρηθεί το άρθρο 16. Γιατί αυτό ζητά και η Νέα Δημοκρατία αλλά και το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη.
Να σταθεί λοιπόν απέναντι σ’ αυτές τις επιδιώξεις. Να στηρίξει την αξιοπρέπεια, την ασφάλεια της εργασίας. Να στηρίξει την προοπτική μιας δίκαιης κοινωνίας. Να στηρίξει το σχέδιο για ένα δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος, απέναντι στο κράτος της ιδιοτέλειας, των εξυπηρετήσεων και της διαφθοράς.
Να στηρίξει με την ψήφο του τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αυτό καλούμε κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη, για να μη λάβει λευκή επιταγή η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη.
Την Κυριακή λοιπόν, δίνουμε μαζί τη μάχη για να ανατρέψουμε τον συσχετισμό. Ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει ισχυρή κοινωνία, σημαίνει σταθερή και υγιής Δημοκρατία.
Καλούμε όμως και κάθε πολίτη που με την κούραση δύο εκλογικών αναμετρήσεων, σκέφτεται να μη προσέλθει στις κάλπες. Και τον καλούμε να μη βγάλει από τον λογαριασμό της Δημοκρατίας την ψήφο του.
Γιατί η ψήφος που αφαιρείται από την κάλπη της Δημοκρατίας, προστίθεται αυτομάτως στην κάλπη της Νέας Δημοκρατίας. Κάθε ψήφος χαμένη για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ψήφος κερδισμένη για τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Μητσοτάκη.
Να πείσουμε, λοιπόν, κι αυτούς που δεν ψήφισαν τον Μάιο, να ψηφίσουν τον Ιούνιο. Γιατί είναι κρίσιμος για τη ζωή όλων ο συσχετισμός που θα προκύψει την Κυριακή. Και γιατί καμιά αναμέτρηση, να το ξέρετε, δεν κρίνεται πριν ο λαός αποφανθεί οριστικά με την ψήφο του.
Σας καλώ, λοιπόν, να δώσουμε αυτή τη μάχη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Για να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς. Για να έχουμε ένα νικηφόρο αποτέλεσμα.
Σας καλώ να πάμε μαζί, με αισιοδοξία. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια φωτοβολίδα. Είναι ο εκφραστής της ελπίδας, της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι εδώ στα δύσκολα. Πάμε λοιπόν όρθιοι! Με όπλα μας τις ιδέες μας, τις αξίες μας. Με τα όπλα της Δημοκρατίας, του λόγου και της ψήφου! Με το δίκαιο των θέσεών μας! Με τα όπλα αυτά θα δώσουμε τη μάχη της Κυριακής σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σπίτι. Για να διεκδικήσουμε κάθε ψήφο.
Σας καλώ να δώσουμε τον αγώνα των ιδεών και των αξιών μας. Τον αγώνα της Δημοκρατίας, τον αγώνα της αξιοπρέπειας. Και θα είμαστε μαζί. Θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα μέχρι την παντοτινή, την τελική μας νίκη.
Να είστε καλά! Καλή δύναμη! Καλό αγώνα!
Σας είπα από την πρώτη στιγμή ότι η σημερινή σας παρουσία εδώ είναι πιο σημαντική και πιο κρίσιμη από κάθε άλλη παρουσία.
Σας καλούμε λοιπόν να δώσουμε αυτή τη μάχη, τη μάχη των ιδεών μας, των αξιών μας, τη μάχη της Δημοκρατίας, τη μάχη της κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Να τη δώσουμε όρθιοι. Και όρθιοι να παραμείνουμε.
Θα είμαστε εδώ, μαζί, να δίνουμε τις μάχες για την κοινωνία.
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου γι’ αυτή τη στήριξη, γι’ αυτή την αισιοδοξία, γι’ αυτό το πείσμα, γι’ αυτή την αποφασιστικότητα.
Δύναμη και αγώνα!
Γεια σας!
