Σας ευχαριστώ θερμά για την υποδοχή. Φαίνεται, είναι γραφτό απ’ αυτό εδώ το γήπεδο, απ’ αυτήν εδώ την πόλη, από την Καλαμάτα, να κάνουμε το πρώτο βήμα για τη μεγάλη νίκη, το πρώτο βήμα για τις εκλογές της 21ης του Μάη, που θα φέρουν την πολιτική αλλαγή και τη δικαιοσύνη!
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουμε σήμερα εδώ από την Καλαμάτα. Το μήνυμα της αποφασιστικότητας και το μήνυμα της ελπίδας. Το μήνυμα ότι η προοδευτική κυβέρνηση που έχει ανάγκη ο τόπος, θα γίνει πράξη σε λίγες εβδομάδες από σήμερα.
Με καθαρό μέτωπο, με καθαρό πολιτικό μητρώο, με καθαρές προτάσεις, με καθαρά χέρια, διεκδικούμε την ψήφο του ελληνικού λαού για να αλλάξουμε τη χώρα! Για να ξαναφέρουμε σ’ αυτό τον τόπο τη δικαιοσύνη!
Και το ξέρω, το βλέπω σήμερα στα πρόσωπά σας, ότι θα πετύχουμε. Γιατί είμαστε πιο έτοιμοι, πιο ώριμοι, πιο έμπειροι, αλλά και πιο αποφασισμένοι από ποτέ γι’ αυτό.
Μάθαμε από τις μάχες που δώσαμε. Από τους δύσκολους δρόμους και τις παγίδες που διαβήκαμε. Από τις νίκες που πετύχαμε. Ακόμα κι από όσα θέλαμε αλλά δεν καταφέραμε να κάνουμε πράξη.
Θα την κερδίσουμε όμως αυτή τη δύσκολη μάχη, τη μάχη για την αλλαγή με δικαιοσύνη στον τόπο μας. Και θα την κερδίσουμε μαζί με το λαό, που χωρίς τη δική του δύναμη να ξέρετε, κανένα σχέδιο δεν μπορεί να ευδοκιμήσει.
Γιατί, το λέω πολλές φορές, σε όποια πόλη της χώρας και αν βρεθώ, η αλλαγή είσαστε όλοι εσείς, η αλλαγή είναι ο καθένας από μας. Η αλλαγή είναι ο εργαζόμενος, είναι ο άνεργος, είναι ο νέος, είναι ο μικρομεσαίος, είναι ο αγρότης, είναι ο συνταξιούχους, που διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο.
Η αλλαγή είναι οι άνθρωποι που παράγουν και δημιουργούν με τα χέρια, το μυαλό, την επιχειρηματικότητα, την ευαισθησία. Η αλλαγή είναι όλοι εκείνοι που με ευθύνη και αποφασιστικότητα θα προσέλθουν στις κάλπες στις 21 του Μάη, για να πουν το μεγάλο ΟΧΙ στο καθεστώς που δυναστεύει την Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια και να πουν το μεγάλο ΝΑΙ στο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, για μια προοδευτική κυβέρνηση που θ’ αλλάξει τον τόπο.
Σ’ αυτή τη κρίσιμη, όμως, εκλογική μάχη προσερχόμαστε όλοι με το βάρος του πένθους και της οργής. Όταν νέοι άνθρωποι παίρνουν το τρένο και αντί να καταλήξουν στην αγκαλιά των δικών τους καταλήγουν στο θάνατο, τότε έρχεται η ώρα να πούμε όλοι να πούμε μια φράση, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε, ποιο κόμμα ψηφίσαμε, ανεξάρτητα από το ποιες ιδέες μας συγκινούν: Σε όλους έρχεται μια φράση: Ως εδώ! Δεν πάει άλλο!
Όλες οι ασχήμιες του κράτους που διαφημίστηκε ως επιτελικό, δήθεν, συναντήθηκαν στην κοιλάδα των Τεμπών με δραματικές συνέπειες. Η διάλυση του δημόσιου τομέα και κάθε δομής προστασίας των ανθρώπων, η εμμονή στις θολές συμφωνίες για την κερδοσκοπία των μεγάλων συμφερόντων, ο κομματισμός, ο χρηματισμός, το ρουσφέτι, το βόλεμα, η αδιαφορία τελικά όχι μόνο για την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων, αλλά και για την ίδια τη ζωή.
Δεν είναι η ανείπωτη αυτή τραγωδία θέμα για προεκλογική εκμετάλλευση. Και γι’ αυτό θα είδατε ότι εμείς, σε αντίθεση με το τι έκανε εκείνη την περίοδο σε άλλες εποχές που είχαμε πάλι δραματικά γεγονότα, δεν επιχειρήσαμε να ορθώσουμε τοξικό λόγο πάνω στο θάνατο 57 ανθρώπων. Είμαστε διαφορετικοί εμείς, δεν είμαστε ίδιοι, είμαστε από άλλη ποιότητα εμείς!
Δεν είναι θέμα για προεκλογική εκμετάλλευση. Είναι μια πληγή όμως, μια πληγή ανοιχτή. Είναι μια πληγή για τις 57 οικογένειες που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι μια πληγή για τα εκατομμύρια των Ελλήνων. Για όλους μας.
Και το χρέος του σεβασμού απέναντι σε όσους άδικα έχασαν τη ζωή τους μεταφράζεται τώρα, σε χρέος για την αλήθεια. Γιατί σεβασμός στην πράξη σημαίνει πριν απ’ όλα σεβασμός στην αλήθεια. Όχι ανέξοδες και υποκριτικές συγνώμες.
Διότι ένα μήνα μετά την ανείπωτη αυτή τραγωδία, αιωρούνται ακόμη δραματικά ερωτηματικά πάνω από την ελληνική κοινωνία:
Γιατί το κέντρο τηλεδιοίκησης στη Λάρισα που καταστράφηκε μετά από μια πυρκαγιά μέσα Ιούλη του 2019, 4 χρόνια σχεδόν παραμένει γιαπί; Αν και μόνο αυτό λειτουργούσε θα είχε αποφευχθεί η τραγωδία.
Γιατί παραβίασαν το νόμο για να διορίσουν το μοιραίο σταθμάρχη;
Γιατί ο Υπουργός με φωτογραφική υπουργική απόφαση ήρθε εκ των υστέρων, πέντε μέρες μετά τον διορισμό, να τον μονιμοποιήσει;
Γιατί τοποθετήθηκαν σε κρίσιμες θέσεις ακατάλληλοι και ανεκπαίδευτοι σταθμάρχες;
Γιατί το καλοκαίρι του ‘19 υπήρχαν 1.200 μόνιμοι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και ειδικά στη Λάρισα 25 σταθμάρχες και σήμερα υπάρχουν μόλις 750 εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και 10 μόνο σταθμάρχες στη Λάρισα;
Γιατί το σύστημα GSM-R, που είχε πλήρως παραδοθεί, που δίνει τη δυνατότητα τηλεπικοινωνίας ανάμεσα στις αμαξοστοιχίες και στους σταθμούς, είχε πλήρως παραδοθεί και το προσωπικό πλήρως εκπαιδευτεί για τη χρήση του από το 2019, 4 χρόνια μετά ακόμα δεν έχει τεθεί σε λειτουργία;
Γιατί η Σύμβαση ΟΣΕ-ΤΡΑΙΝΟΣΕ που προέβλεπε αρχικά την υποχρέωση για 600 εκατομμύρια επενδύσεις από την ιταλική εταιρία και την υποχρέωση του Δημοσίου να προχωρήσει τα έργα αναβάθμισης και ασφάλειας των υποδομών, ήρθε τελικά στη Βουλή και ψηφίστηκε χωρίς να προβλέπει ούτε τα 600 εκατομμύρια ούτε την υλοποίηση των έργων για την ασφάλεια;
Γιατί τέλος, την επόμενη μέρα του δυστυχήματος και ενώ είχε ήδη επιληφθεί η Δικαιοσύνη, έσπευσε ο πρωθυπουργός να διορίσει τριμελή επιτροπή πραγματογνωμόνων για το δυστύχημα; Που ακούστηκε αυτό, να διορίζουν οι ίδιοι οι ελεγχόμενοι τους ελεγκτές τους;
Αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα σήμερα, ένα μήνα μετά από το τραγικό αυτό δυστύχημα.
Και πώς απαντούν η υπεύθυνη κυβέρνηση και ο υπεύθυνος Πρωθυπουργός σ’ αυτά τα ερωτήματα; Απαντούν χωρίς να απαντήσουν. Απαντούν με όρους υποκρισίας, επικοινωνίας και ψέματος. Με όρους συγκάλυψης των ευθυνών τους.
Την πρώτη μέρα έφταιγε ο σταθμάρχης. Τη δεύτερη μέρα έφταιγε η Ρυθμιστική Αρχή. Την τρίτη μέρα έφταιγε η προηγούμενη κυβέρνηση. Ποιος άλλος; Ο ΣΥΡΙΖΑ. Τέσσερα χρόνια κυβερνάνε, ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε. Την τέταρτη μέρα έφταιγαν όλοι μαζί. Το πολιτικό σύστημα, οι διαχρονικές παθογένειες, το κακό κράτος, οι συντεχνίες.
Όλοι, άρα κανένας συγκεκριμένα. Όλοι αλλά όχι ένας. 10 εκατομμύρια ευθύνες υπάρχουν στον τόπο, μία ευθύνη δεν υπάρχει: Του αρχιεπιτελάρχη του επιτελικού κράτους, του Πρωθυπουργού. Του ανεύθυνου Πρωθυπουργού.
Γιατί απ’ ό,τι φαίνεται ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας, αλλά είναι Πρωθυπουργός της χώρας του «δεν ήξερα».
Δεν ήξερε ότι εκτός ΜΕΘ όσοι συμπολίτες μας διασωληνώνονται, πεθαίνουν.
Δεν ήξερε ότι ο ανιψιός του είχε στήσει παρακράτος μέσα στο Μαξίμου και παρακολουθoύσε το μισό πολιτικό σύστημα.
Δεν ήξερε ότι η Υπουργός του πολιτισμού ανέδειξε κορυφαίο πρόσωπο του Πολιτισμού τον κ. Λιγνάδη.
Δεν ήξερε τι έκαναν ο κ. Πάτσης, η κ. Νικολάου, ο κ. Κοντολέων, η στρατιά των αρίστων στην κυβέρνησή του.
Και βέβαια δεν ήξερε τίποτα, δεν είχε ακούσει, δεν είχε ενημερωθεί ότι ο Υπουργός είχε αφήσει ερείπιο το σιδηρόδρομο. Τίποτε δεν ήξερε.
Ήξερε όμως πολύ καλά να φέρει χθες προς ψήφιση στη Βουλή σ’ ένα νομοσχέδιο που υποτίθεται ότι ήταν μέτρα για τη στήριξη των οικογενειών των θανόντων, δεκάδες προεκλογικές διευθετήσεις, εξυπηρετήσεις ρουσφέτια της τελευταίας στιγμής.
Ήξερε επίσης να φέρει χτες να ψηφίσουν το ακαταδίωκτο για την Επιτροπή των Εμπειρογνωμόνων, που οι ίδιοι διόρισαν για να τους ελέγχουν. Για να μη μπορεί κανείς να τους αμφισβητήσει. Ούτε ο νόμος!
Και το ερώτημα είναι: Γιατί ακαταδίωκτο; Τι ακριβώς φοβούνται αυτοί που υποτίθεται έχουν ορισθεί για να βγάλουν στο φως την αλήθεια; Όποιος θέλει να βγάλει την αλήθεια δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται. Η αλήθεια δεν φοβίζει. Όσοι θέλουν τη συγκάλυψη έχουν λόγους να φοβούνται.
Φοβάμαι όμως ότι αυτή η κυβέρνηση είναι διαρκώς προσκολλημένη στη λογική της συγκάλυψης. Επικαλείται το απόρρητο για όσους καλούνται να πουν την αλήθεια. Θυμηθείτε τι έγινε στην υπόθεση των υποκλοπών. Και το ακαταδίωκτο σε όσους καλεί να συγκαλύψουν την αλήθεια. Αυτή είναι η κυβέρνηση της συγκάλυψης.
Δυστυχώς όμως για αυτούς δυστυχώς για όλους μας με όσα ζούμε, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς που είναι κολλημένοι με τη λογική της συγκάλυψης, η εποχή που αυτό μπορούσε να συμβαίνει, έλαβε τέλος. Ο δρόμος της συγκάλυψης τελείωσε οριστικά με δραματικό τρόπο στα Τέμπη, στην κοιλάδα των Τεμπών.
Και η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, έχει χρέος ηθικό να δώσει άπλετο χώρο στην αλήθεια. Και κανένα ακαταδίωκτο δεν πρόκειται να ισχύσει για κανέναν μετά την πολιτική αλλαγή. Ας το ξέρουν όλοι αυτό.
Φίλες και φίλοι, πολίτες της Καλαμάτας, τα Τέμπη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η μοιραία και τραγική στιγμή που έδειξε σε όλη την ελληνική κοινωνία με τρόπο τραγικό, ότι αυτοί που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας δε νοιάζονται για τους πολλούς. Δε νοιάζονται! Αυτή είναι η αλήθεια.
Νοιάζονται για τον εαυτό τους, νοιάζονται και για τα συμφέροντα με τα οποία διαπλέκονται, νοιάζονται για τους κρατικούς αξιωματούχους.
Νοιάζονται για την ιδιοποίηση και των δημόσιων Ταμείων, νοιάζονται για τη συγκάλυψη αλλά όχι για τους πολλούς, όχι για τους πολίτες αυτής της χώρας.
Ζήσαμε το δράμα της πανδημίας. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που θα μπορούσαν να έχουν σωθεί χάθηκαν. Μας είπαν ότι η πανδημία είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Εκείνο που δεν μας είπαν όμως, είναι γιατί η Ελλάδα βρέθηκε στις πρώτες θέσεις των θανάτων σε αναλογία πληθυσμού σε όλο το δυτικό κόσμο.
Γιατί δεν ενίσχυσαν το ΕΣΥ και τους ανθρώπους του επίσης δε μας είπαν. Γιατί, αντίθετα, αντί να ενισχύσουν το ΕΣΥ και τους ανθρώπους του, διέλυσαν το ΕΣΥ και οργανώνουν την εισβολή της κερδοσκοπίας στο ΕΣΥ.
Ζήσαμε και ζούμε ακόμα και σήμερα, την ενεργειακή κρίση, την κρίση της ακρίβειας. Μας είπαν ότι κι αυτή είναι εισαγόμενη. Ότι φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Δεν μας είπαν όμως, γιατί η Ελλάδα είναι η ακριβότερη χώρα στις τιμές του ρεύματος και της βενζίνης σε όλη την Ευρώπη. Δεν μας είπαν γιατί επιτρέπουν στους παρόχους ενέργειας να αποκομίζουν ουρανοκατέβατα κέρδη.
Δεν μας είπαν γιατί επιδοτούν την αισχροκέρδεια από τα κρατικά ταμεία, μέσα από τους λογαριασμούς. Δεν μας είπαν γιατί ξεπούλησαν τη ΔΕΗ ενώ ήξεραν ότι έρχεται ενεργειακή κρίση. Μας μιλάνε για εισαγόμενη κρίση ακρίβειας, κρύβουν όμως ότι η αισχροκέρδεια δεν είναι εισαγόμενη αλλά είναι ελληνική, είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής τους.
Ζήσαμε επίσης το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών. Το σκάνδαλο της κακοποίησης του κράτους δικαίου. Αποδείχτηκε από την αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή, με αποδείξεις και στοιχεία ότι το μισό πολιτικό σύστημα, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες, η ηγεσία του στρατού, ευρωβουλευτές, αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, ήταν όλοι υπό παράνομη παρακολούθηση. Από πού: Από την ΕΥΠ που μετατράπηκε ξανά από ΕΥΠ σε ΚΥΠ, Καθεστωτική Υπηρεσία Πληροφοριών. Για λογαριασμό του καθεστώτος Μητσοτάκη.
Από το μέγαρο Μαξίμου λοιπόν γίνονται αυτές οι παρακολουθήσεις. Και δεν είδαμε κανέναν να λογοδοτήσει γι’ αυτό. Δεν είδαμε κανέναν να κατηγορείται για το έγκλημα αυτό. Σε κάθε πολιτισμένη δημοκρατική χώρα, σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, ένα τέτοιο σκάνδαλο θα είχε οδηγήσει σε παραίτηση τόσο την κυβέρνηση όσο και τον ηθικό αυτουργό πρώτα απ’ όλα, τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Εδώ όμως κανείς δεν παραιτείται, κανείς δεν απολογείται, είναι μια κανονικότητα όλο αυτό που συμβαίνει και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αντί να ψάξει να διαλευκάνει το έγκλημα, ψάχνει να βρει πως θα εμποδίσει τις αποκαλύψεις και πως θα τρομοκρατήσει εκείνους που αποκαλύπτουν το έγκλημα.
Αυτή είναι, δυστυχώς, η Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη. Η Ελλάδα της ακρίβειας, της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, της οικογενειοκρατίας, η Ελλάδα της θεσμικής καταρράκωσης, η Ελλάδα της αδικίας.
Και αυτή η Ελλάδα δεν μας αξίζει. Ό,τι και να είμαστε, ότι και να πιστεύουμε, δεν μας αξίζει. Είτε είμαστε Αριστεροί, είτε Κεντρώοι είτε Δεξιοί, αυτή η Ελλάδα δεν μας αξίζει. Το είπα και σήμερα το πρωί στο Άργος. Κανένας, ούτε Δεξιός, ούτε Αριστερός ούτε Κεντρώος δεν επιθυμεί την αδικία, δεν μπορεί να ζήσει με αυτή την αδικία.
Διαφήμισαν επιτελικό κράτος και έχτισαν τελικά ένα ανίκανο, αναποτελεσματικό, οικογενειακό, κομματικό κράτος. Ένα κράτος Α.Ε. Λειτουργούν σα να είναι οι ιδιοκτήτες της χώρας. Σαν αυτή η χώρα να τους ανήκει. Έκαναν κανονικότητα την οικογενειοκρατία και το ρουσφέτι. Υπονόμευσαν το κύρος και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης με τρόπο προκλητικό.
Έφτασαν το κόμμα τους να χρωστά πάνω από 400 εκατομμύρια δανεικά και αγύριστα στις τράπεζες, λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου, και δεν ντρέπονται οι ίδιοι να επιβάλλουν την αρπαγή της στέγης των πιο ευάλωτων.
Δεν ντρέπονται να χαρίζουν δάνεια εκατομμυρίων στους Υπουργούς, ενώ με τον νέο πτωχευτικό που ψήφισαν καταδιώκονται με πλειστηριασμούς χιλιάδες μικρομεσαίοι, για μερικές χιλιάδες ευρώ χρέη.
Προσλαμβάνουν διαρκώς αστυνομικούς αντί να προσλάβουν δασκάλους, να προσλάβουν καθηγητές, να προσλάβουν γιατρούς, για το ΕΣΥ. Διαλύουν τη δημόσια Υγεία, την Παιδεία, κάθε δομή κοινωνικής προστασίας.
Οργάνωσαν τη μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος που έχει συμβεί ποτέ στη χώρα από τη μεταπολίτευση, με δυο τρόπους: Με τις επιδοτήσεις με κρατικό χρήμα, κρατώντας υψηλά ΦΠΑ και ειδικό φόρο κατανάλωσης την ώρα που ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει κάθε όριο, αυξάνοντας έτσι τα έσοδα στα Δημόσια Ταμεία λεηλατώντας τους καταναλωτές, για να επιδοτούν τι: Επιχορηγήσεις, να πηγαίνουν τα χρήματα στις εταιρείες της ενέργειας, στα διυλιστήρια, στα σούπερ μάρκετ.
Και ταυτόχρονα, μέσα από την εισβολή των funds στα δάνεια των πολιτών, με τα λογής κοράκια που είχαν ακόμα και στην ίδια τους τη Κοινοβουλευτική Ομάδα και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι τα έχουν στην Κοινοβουλευτικό τους Ομάδα, τον αξιότιμο κύριο Πάτση, οργάνωσαν και οργανώνουν τη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου που έχει συμβεί στη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά.
Από τους πολλούς στους ολίγους. Από τη μεσαία τάξη στους ισχυρούς και στα funds. Υποσχέθηκαν, πριν από τις εκλογές του ’19, ότι θα στηρίξουν τη μεσαία τάξη. Και πού κατάντησε σήμερα η μεσαία τάξη στον τόπο μας; Να ζει με κουπόνια. Με κουπόνια στα σούπερ μάρκετ, με κουπόνια στα πρατήρια της βενζίνης, με κουπόνια για το ηλεκτρικό ρεύμα, παντού με κουπόνια.
Κατάργησαν το οχτάωρο και επέβαλαν εργασιακή ζούγκλα. Ευτέλισαν τον Πολιτισμό σε τσιμέντο και αρχαιοκαπηλία και άφησαν την Τέχνη και τον κόσμο της Τέχνης, χωρίς στήριξη, χωρίς δικαιώματα, χωρίς μέλλον. Αλλά, τι άλλο είναι η Ελλάδα αν δεν είναι ο πολιτισμός της; τι άλλο είναι η χώρα μας αν δεν είναι πολιτισμός και αν δε στηρίξουμε τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του Πολιτισμού, πώς θα έχουμε μέλλον;
Και το πιο εξωφρενικό, είναι ότι εκμεταλλευόμενοι τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας άλλαξαν τους νόμους και κατάφεραν, πώς το κατάφεραν είναι ένα μεγάλο ερώτημα, αλλά το κατάφεραν, να μοιράσουν σχεδόν 10 δισεκατομμύρια ευρώ με απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, ως επί το πλείστον σε εταιρείες που φτιάχτηκαν τρεις μέρες πριν την ανάθεση του έργου.
Αυτή είναι η Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη. Και η Ελλάδα αυτή μας πληγώνει όλους. Και θέλω σήμερα ν’ απευθυνθώ, όχι μόνο στους Αριστερούς και τις Αριστερές, τους προοδευτικούς και τις προοδευτικές, αλλά και στους συντηρητικούς πολίτες.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αυτό το κόμμα και αυτή η Ελλάδα που έφτιαξε ο κ. Μητσοτάκης, ούτε στους συντηρητικούς πολίτες μπορεί ν’ αξίζει, ούτε οι συντηρητικοί πολίτες μπορεί να αισθάνονται άνετα. Αλλά αισθάνονται ντροπή.
Γι’ αυτό την επομένη των εκλογών, ανεξάρτητα από το σε ποιο κόμμα ανήκουμε, ποιες ιδέες έχουμε, πρέπει να δούμε ποια μέρα θα μας ξημερώσει. Αν αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο Πρωθυπουργός πάρουν εντολή ανανέωσης της θητείας τους, αυτοί που καταρράκωσαν το κράτος δικαίου με τις υποκλοπές, αυτοί που διέλυσαν το ίδιο το κράτος με τα ρουσφέτια, αυτοί που οργάνωσαν τη μεγάλη αυτή λεηλασία αναδιανομής του πλούτου, τι άλλο θα κάνουν, αν είναι απολύτως ανεξέλεγκτοι για άλλα 4 χρόνια;
Είναι λοιπόν εθνική υποχρέωση και καθήκον να παλέψουμε όλοι μαζί για να σταθεί η κοινωνία όρθια. Να παλέψουμε όλοι μαζί για μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που θα σημαίνει και αλλαγή στην καθημερινότητά μας, αλλαγή στη ζωή μας. Με περισσότερη δικαιοσύνη και προκοπή για όλους.
Και πιστεύω ότι αυτή η Ελλάδα που μας πληγώνει, πρέπει και μπορούμε να την αλλάξουμε. Να νικήσουμε τους αυτουργούς της οικονομικής και εθνικής κατάπτωσης. Να νικήσουμε το στερεότυπο που τους βολεύει. Ποιο είναι το στερεότυπο; «Όλοι ίδιοι είναι, τίποτα δεν αλλάζει». Ναι, μπορεί ν’ αλλάξει. Και όχι, δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο!
Μπορεί κανείς να μας κατηγορήσει για πολλά. Για λάθη, για λάθος επιλογές. Για ένα πράγμα δεν μπορεί κανείς να μας κατηγορήσει: Για την εντιμότητά μας. Για το καθαρό μας μέτωπο. Για τα καθαρά μας χέρια. Παραλάβαμε τη χώρα σε συνθήκες διάλυσης και χρεοκοπίας. Δουλέψαμε σκληρά για να βγάλουμε τη χώρα από το βούρκο της χρεοκοπίας.
Κάναμε λάθη. Ναι, κάναμε λάθη. Βγάλαμε όμως τη χώρα από τα μνημόνια, ρυθμίσαμε το χρέος. Αφήσαμε 37 δισεκατομμύρια στο δημόσιο Ταμείο. Δε δώσαμε εμείς 10 δισεκατομμύρια σε αναθέσεις. Δε γεμίσαμε τις εταιρείες της Δημόσιας Κοινωνικής Ωφέλειας, με κόκκινα golden boys όπως έχουν γεμίσει αυτοί με γαλάζια golden boys, ακρίδες που λεηλατούν το δημόσιο χρήμα.
Δεν είναι στο δικό μας DNA το κέρδος, η αισχροκέρδεια. Στο δικό μας DNA είναι η δικαιοσύνη, είναι η εντιμότητα, είναι η ανθρωπιά. Νοιαζόμαστε για την κοινωνία. Γιατί είμαστε κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Οι εκλογές αυτές φίλες και φίλοι, είναι μια ιστορική ευκαιρία να απαντήσουμε στα κρίσιμα διλήμματα που ορθώνονται μπροστά μας. Ποια είναι αυτά τα κρίσιμα διλήμματα:
Πρώτα απ’ όλα: Αλήθεια ή συγκάλυψη; Εντιμότητα ή διαφθορά; Δημοκρατία ή οικογενειοκρατία; Δικαιοσύνη για όλους ή προνόμια για λίγους; Αυτά είναι τα κρίσιμα διλήμματα, αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα τα οποία καλείται κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας ν’ απαντήσει στις 21 του Μάη.
Είμαι βέβαιος ότι η απάντηση που θα δώσει στις κάλπες, σημαντικό απάντηση που θα δώσει ο ελληνικός λαός, θα είναι: Δικαιοσύνη! Δικαιοσύνη παντού! Γιατί η ανάγκη και το αίτημα της δικαιοσύνης διαπερνούν σήμερα όλη την ελληνική κοινωνία.
Και ξέρετε, έχουμε αρχίσει αυτό πια να το καταλαβαίνουμε όλοι και όλες. Όταν περπατάμε στους δρόμους, όταν μιλάμε στα καφενεία, όταν βγαίνουμε στις πλατείες. Το κλίμα έχει αλλάξει.
Αφήστε τους να βγάζουν αριθμούς και μπάρες στα δελτία των ειδήσεων. Εμείς τους ξέρουμε καλά, τους πραγματικούς αριθμούς και τους πραγματικούς συσχετισμούς. Τους βλέπουμε μέσα στις γειτονιές, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις πλατείες και στα καφενεία. Τους βλέπουμε, τους ξέρουμε τους πραγματικούς συσχετισμούς!
Θέλω λοιπόν σήμερα, από δω, από την Καλαμάτα, που όπως είπα στην αρχή της ομιλίας μου είναι σημαδιακό, από δω ξεκινήσαμε τη μεγάλη μάχη, τη μεγάλη πολιτική πορεία για τη μεγάλη νίκη το 2015, από δω ξεκινάμε και σήμερα.
Θέλω λοιπόν από δω, από την Καλαμάτα, να σας καλέσω όλες και όλους μαζί, να συνυπογράψουμε αυτό το εθνικό σχέδιο που έχει ανάγκη ο τόπος, ένα εθνικό σχέδιο ανάταξης και αναγέννησης της πατρίδας μας. Και αυτό το σχέδιο έχει δυο λέξεις: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΝΤΟΥ!
Είναι το σχέδιο για την ανασυγκρότηση του κράτους, είναι το σχέδιο για την ανάταξη της οικονομίας, είναι το σχέδιο για την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας, αλλά και για την αναγκαία ανάσα της ίδιας της δημοκρατίας.
Το εθνικό μας σχέδιό επιδιώκει να επαναφέρουμε τη χώρα σε τροχιά ευρωπαϊκής κανονικότητας. Προσέξτε ειρωνεία της τύχης, αυτοί οι οποίοι διαδήλωναν λέγοντας «μένουμε Ευρώπη», είναι αυτοί που οδήγησαν τη χώρα σήμερα μίλια μακριά από αυτό που σημαίνει Ευρώπη. Γιατί Ευρώπη σημαίνει πάνω απ’ όλα κράτος δικαίου.
Εμείς λοιπόν αυτό το οποίο θέλουμε να κάνουμε, είναι να ξαναγίνει η Ελλάδα, να γίνει η Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Να καταπολεμήσουμε τις κραυγαλέες ανισότητες. Με ένα σύνθημα που νομίζω ότι θα αρέσει και σ’ εσάς, γιατί είναι εύηχο, σύντομο, απλό και περιεκτικό.
Τι σημαίνει ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ; Σημαίνει αύξηση μισθών, μείωση τιμών, ρύθμιση χρεών και αποτελεσματικό κράτος. Αυτό σημαίνει ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία.
Το σχέδιό μας λοιπόν προβλέπει αύξηση μισθών, μείωση τιμών, ρύθμιση χρεών και αποτελεσματικό κράτος. Και επιδιώκει να στηρίξει τη μεσαία τάξη, αποκαθιστώντας τις αδικίες σε βάρος της.
Επιδιώκει να στηρίξουμε τις δυνάμεις της παραγωγής για να παράγει η Ελλάδα περισσότερο πλούτο, που θα κατανέμεται όμως στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς να μένουν στο περιθώριο εκείνοι που παράγουν τον πλούτο.
Έχουμε στόχο ν’ αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο. Να επενδύσουμε στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στους υψηλής κατάρτισης νέους επιστήμονες. Σε ανθρώπινους και σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής για όλους τους εργαζόμενους.
Έχουμε στόχο να ενισχύσουμε την υγιή επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας.
Έχουμε στόχο να προστατεύσουμε το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην κατοικία, το δικαίωμα κάθε νέας και κάθε νέου σε ποιοτικές σπουδές, το δικαίωμα κάθε συνταξιούχου σε αξιοπρεπή σύνταξη, το δικαίωμα κάθε πολίτη σε αξιοπρεπή Φροντίδα Υγείας.
Το εθνικό μας σχέδιο προβλέπει ότι ως πρώτη πράξη δικαιοσύνης από τις πρώτες μέρες της προοδευτικής διακυβέρνησης, θα καταργήσουμε όλους εκείνους τους νόμους και τις διατάξεις, που βάζουν φραγμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα του πολίτη και αφαιρούν κάθε φραγμό από την ασυδοσία των προνομιούχων.
Έχουμε στόχο άμεσα να βάλουμε τέρμα:
Στο εργασιακό καθεστώς της ζούγκλας.
Στη λεηλασία της πρώτης κατοικίας.
Στην ποινική ασυλία των τραπεζικών στελεχών.
Στη φορολογική ασυλία των εταιρειών που κερδοσκοπούν στο ρεύμα, το πετρέλαιο και τα είδη πρώτης ανάγκης.
Θα βάλουμε τέρμα, στα εμπόδια εκείνα που κλείνουν το δρόμο, βάζουν φραγμό στους νέους ανθρώπους που κλειδώνουν τις πόρτες των ΑΕΙ σε χιλιάδες νέα παιδιά και έχουν οδηγήσει σχεδόν όλα τα πανεπιστημιακά Ιδρύματα της Περιφέρειας σε παρακμή.
Θ’ αλλάξουμε εμείς, ναι. Θα καταργήσουμε την πανεπιστημιακή αστυνομία. Γιατί εμείς θέλουμε να διορίζουμε καθηγητές στα σχολεία και όχι αστυνομικούς. Οι αστυνομικοί θα γυρίσουν στις γειτονιές για να προστατεύουν από το οργανωμένο έγκλημα.
Και βεβαίως, θα βάλουμε ένα τέρμα στην καθοδική πορεία, στην κατρακύλα, στη διάλυση, στην ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Γιατί χωρίς ισχυρό ΕΣΥ, δεν μπορεί να υπάρχει αίσθημα ασφάλειας στην ελληνική κοινωνία.
Θα βάλουμε επίσης ένα τέρμα, στη θεσμική απαξίωση των ανθρώπων του πολιτισμού και την υποβάθμιση των πτυχίων τους. Στη θεσμοθέτηση της παραβίασης του απόρρητου των επικοινωνιών. Στην παραβίαση των δικαιωμάτων.
Αυτά όμως που αφορούν τον τερματισμό των αρνητικών επιπτώσεων νόμων που ψήφισαν αυτά τα 4 χρόνια, αυτά που αφορούν στο τι θα καταργήσουμε, είναι μονάχα το πρώτο κεφάλαιο στο σχέδιό μας. Γιατί τα επόμενα, πολλά περισσότερα κεφάλαια δεν έχουν να κάνουν με το τι θα σταματήσουμε, με το τι οριστικά θα αφαιρέσουμε από τη ζωή μας, αλλά έχουν να κάνουν με το τι θα δημιουργήσουμε.
Έχουν να κάνουν με το τι θα οικοδομήσουμε, έχουν να κάνουν με το τι θα χτίσουμε. Και αυτό που θέλουμε να χτίσουμε είναι βήμα-βήμα να κάνουμε πράξη το όραμά μας για δικαιοσύνη παντού.
Και επιτρέψτε μου να σας πω σήμερα όσο πιο περιεκτικά μπορώ, τι σημαίνει αυτό το όραμα που έχουμε, τι σημαίνει το όραμά μας. τι σημαίνει δικαιοσύνη παντού, τι σημαίνει δικαιοσύνη στην καθημερινότητά μας, τι μπορεί ν’ αλλάξει στη ζωή μας.
Πρώτα απ’ όλα, δικαιοσύνη στην κοινωνία για μας σημαίνει και θα το κάνουμε πράξη από τις πρώτες κιόλας μέρες της προοδευτικής διακυβέρνησης:
Άμεσα και δραστικά μέτρα για να καταπολεμήσουμε την ακρίβεια, για να μπει τέλος στην αισχροκέρδεια. Πώς; Πρώτα απ’ όλα, με την κρατικοποίηση της ΔΕΗ και την απαλλαγή της από τους αρίστους που την έχουν μετατρέψει σε εργαλείο κερδοσκοπίας.
Με την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών από τις αποκοπές ρεύματος. Με την επιβολή πλαφόν στην τιμή χονδρικής και λιανικής ηλεκτρικής ενέργειας και τη διατίμηση στη λιανική του φυσικού αερίου και των πετρελαιοειδών.
Γιατί εμείς πιστεύουμε, ότι δικαιοσύνη είναι, όταν περνάμε μια κρίση, όλοι να βάζουμε πλάτη. Όχι κάποιοι να βγάζουν δισεκατομμύρια και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού να μην μπορεί να βγάλει το μήνα!
Τι σημαίνει όμως δικαιοσύνη στην εργασία. Δικαιοσύνη στην εργασία και στο μισθό, σημαίνει:
Αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα στα 880 ευρώ, από τις πρώτες κιόλας μέρες της διακυβέρνησης. Και η θεσμοθέτηση της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής σε ετήσια βάση.
Σημαίνει αύξηση των μισθών όλων των δημοσίων υπαλλήλων κατά 10%, όσο ο πληθωρισμός τον τελευταίο χρόνο, γιατί έχουν να δουν αυξήσεις πριν από τα μνημόνια.
Δικαιοσύνη στην εργασία σημαίνει τη θέσπιση μηχανισμού για το ξεπάγωμα των τριετιών αλλά και για την τιμαριθμική αναπροσαρμογή και στον ιδιωτικό τομέα.
Σημαίνει επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Σημαίνει επανίδρυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Σημαίνει επαναφορά του 8ωρου και κατάργηση των απλήρωτων υπερωριών.
Τι σημαίνει όμως γενικότερα δικαιοσύνη στην οικονομία; Δικαιοσύνη στην οικονομία σημαίνει ότι από τις πρώτες κιόλας μέρες, θα θεσπίσουμε το αφορολόγητο στις 10.000 ευρώ για όλους: Ελεύθερους επαγγελματίες, μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, εργαζόμενους με μπλοκάκι.
Δικαιοσύνη στην οικονομία σημαίνει μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα στο χαμηλότερο συντελεστή, όπως έχει γίνει στην Ισπανία. Και μείωση των ΕΦΚ στα καύσιμα στον κατώτερο συντελεστή που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σημαίνει τέλος, κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Σημαίνει προστασία της πρώτης κατοικίας, της αγροτικής γης και της επαγγελματικής στέγης από τους πλειστηριασμούς. Σημαίνει 120 δόσεις και κούρεμα βασικής οφειλής για τα χρέη στο Δημόσιο.
Σημαίνει κανόνες στη λειτουργία των funds και δημόσιος πυλώνας στο τραπεζικό μας σύστημα.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω λίγο τι εννοώ: Οι κυβερνήσεις, φίλες και φίλοι, δεν είναι υποχείρια των τραπεζών. Οι κυβερνήσεις δεν είναι για να βγαίνουν οι Υπουργοί και να κάνουν δήθεν τα κουτσαβάκια και να λένε «ανταλλάξαμε μπινελίκια με τους τραπεζίτες».
Οι κυβερνήσεις είναι για να νομοθετούν και να επιβάλλουν τους νόμους, ακόμα και στους τραπεζίτες. Η θέση μας λοιπόν απέναντι στις Τράπεζες, είναι καθαρή. Το τελευταίο διάστημα έχουν υπερκέρδη. Γιατί; Γιατί κρατάνε καθηλωμένα τα επιτόκια των καταθέσεων κι έχουν πάει στο θεό τα επιτόκια των χορηγήσεων.
Και όποιοι έχουν πάρει ένα δάνειο, με κυμαινόμενο επιτόκιο αυτό μπορεί να έχει ακριβύνει ακόμα και 200, 250 ευρώ, μπορεί να πάει και 300. Σε μια εποχή τρομακτικής ακρίβειας, που όλα ακριβαίνουν γύρω μας. Αυτό δεν είναι ανεκτό, δεν μπορεί να είναι ανεκτό από Τράπεζες οι οποίες είναι στη ζωή, γιατί ο Έλληνας φορολογούμενος έχει δώσει το αίμα του για να είναι στη ζωή. Με τρεις ανακεφαλοποιήσεις και με το λεγόμενο αναβαλλόμενο φόρο.
Άρα λοιπόν, αυτό που καθαρά λέμε ότι θα θεσπίσουμε, είναι έναν έκτακτο φόρο για τις Τράπεζες προκειμένου να μαζέψουμε τα χρήματα που χρειάζονται για να ενισχυθούν οι καταναλωτές που σήμερα έχουν δάνειο με κυμαινόμενο επιτόκιο.
Και ταυτόχρονα θα νομοθετήσουμε ώστε να εφαρμόσουν ουσιαστικές ρυθμίσεις- ανάσα για τους δανειολήπτες. Δεν θα επιτρέψουμε επίσης την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας. Γιατί εμείς έχουμε στόχο να μετατρέψουμε την Εθνική Τράπεζα σε αυτό που λέει τ’ όνομά της: Εθνική. Δημόσιο πυλώνα του τραπεζικού συστήματος.
Έτσι θα αποτρέπουμε τις εναρμονισμένες πρακτικές, θα κατευθύνουμε τα χρηματοδοτικά εργαλεία στην πραγματική οικονομία, στη βάση της εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής, θα εφαρμόσουμε πολιτική προσανατολισμένη στο δημόσιο συμφέρον για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, και θα θεσπίσουμε ειδικό ρυθμιστικό πλαίσιο για τη διαφάνεια των τραπεζικών συναλλαγών και για τη λειτουργία των λεγόμενων Εταιριών Διαχείρισης Απαιτήσεων, των λεγόμενων servicers που σήμερα κυνηγάνε τους πολίτες να τους φάνε το μεδούλι και να κάνουν πλειστηριασμούς.
Γιατί, η δικαιοσύνη στην οικονομία, φίλες και φίλοι, σημαίνει να έχουν όλοι τη δυνατότητα σε τραπεζική χρηματοδότηση και όχι μόνο οι μεγάλοι και οι ισχυροί. Σήμερα, το 96% των επιχειρήσεων στον τόπο μας, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις δηλαδή, δεν μπορούν να περάσουν ούτε έξω από ένα τραπεζικό Ίδρυμα. Ενώ το 4% παίρνει και ξαναπαίρνει και ξαναπαίρνει δάνεια.
Αυτό λοιπόν, θα τελειώσει με μια προοδευτική διακυβέρνηση. Διότι, δικαιοσύνη στην οικονομία σημαίνει όλοι να έχουν ίση πρόσβαση στη χρηματοδότηση, σημαίνει να μπορεί ο καθένας να έχει μια δίκαιη ρύθμιση στο δάνειό του και όχι μόνο οι λογής Παπαθανάσηδες, να κουρεύουν τα δάνειά τους και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού να μην μπορεί ν’ αντέξει από τους πλειστηριασμούς και τις διώξεις.
Αυτό είναι δικαιοσύνη στην οικονομία. Όμως, θέλουμε να φέρουμε και τη δικαιοσύνη στις συντάξεις. Για τους συνταξιούχους, για τους απόμαχους της εργασίας.
Τι σας έλεγαν τόσα χρόνια, θυμάστε; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που σας κατακρεούργησε. 13 συνεχόμενες μειώσεις έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά, τα ξέχασαν. Και τι σας έλεγαν στο τέλος, όταν εμείς αντισταθήκαμε στις τρομακτικές πιέσεις της τρόικας και των θεσμών και δε μειώσαμε ούτε ένα ευρώ; Ότι ανταλλάξαμε τις συντάξεις με το Μακεδονικό, αυτά έλεγαν, η άθλια προπαγάνδα τους αυτά έλεγε.
Όταν πήραμε την απόφαση να υπερασπιστούμε το εθνικό μας συμφέρον, όταν πήραμε την απόφαση να κλείσουμε μια μεγάλη πληγή στην εξωτερική μας πολιτική.
Και σήμερα, με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις πιέσεις που ακόμα και οι σκανδιναβικές χώρες θέλουν να μπουν στο ΝΑΤΟ, τι θα γινόταν σήμερα αν δε λύναμε αυτό το θέμα με τρόπο δίκαιο και προνομιακό για τη χώρα; Γιατί αναγνωρίστηκε η αρχαία μας πολιτιστική κληρονομιά, γιατί σήμερα πετάνε τα ελληνικά F-16 πάνω από τον εναέριο χώρο των γειτόνων μας.
Τι θα γινόταν σήμερα; Σήμερα αυτοί που τότε φορούσαν περικεφαλαίες και έβγαιναν στο δρόμο, θα υπέγραφαν με δυο χέρια την ένταξη στο ΝΑΤΟ των γειτόνων μας με το όνομα Μακεδονία. Αυτό θα γινόταν σήμερα.
Είπαν λοιπόν ότι εμείς δήθεν θ’ ανταλλάσσαμε το θέμα των συντάξεων. Και το είπαν αυτό, γιατί, τι περίμεναν, τι παρακαλάγανε; Παρακαλάγανε να είμαστε εμείς αυτοί που θα μειώσουμε συντάξεις. Και τι έκαναν με το που ήρθαν; Με το που ήρθαν, ενώ είχαν υποσχεθεί ότι θα διατηρήσουν αυτό που εμείς ονομάσαμε 13η σύνταξη και ήταν πάνω από 1 δις σε ετήσια βάση, το καταργήσανε μεμιάς.
Τέσσερα χρόνια πέρασαν, 4 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν στερηθεί οι συνταξιούχοι.
Δικαιοσύνη λοιπόν στις συντάξεις, σημαίνει επαναφορά της 13ης σύνταξης που θεσπίστηκε το 2019.
Δικαιοσύνη στις συντάξεις σημαίνει επιστροφή όλων των αναδρομικών σε 3 ετήσιες δόσεις και αποκατάσταση των αδικιών που δημιουργούνται από την προσωπική διαφορά. Καθώς επίσης και κατάργηση της ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης.
Θέλουμε όμως να δημιουργήσουμε συνθήκες δικαιοσύνης και για τις μητέρες. Και αυτό για μας σημαίνει:
Αύξηση και μετατροπή του επιδόματος παιδιού σε επίδομα μητέρας και χορήγησή του στη μητέρα από τη γέννηση του παιδιού μέχρι τα 24 έτη ανεξαρτήτως σπουδών.
Δικαιοσύνη για τις μητέρες, σημαίνει ειδική άδεια μητρότητας σε αυτοαπασχολούμενες, ελεύθερες επαγγελματίες και αγρότισσες και κυρίως σημαίνει, και αυτό αφορά τα νέα ζευγάρια, βρεφονηπιακοί σταθμοί για όλα τα παιδιά Αυτό σημαίνει δικαιοσύνη για τα νέα ζευγάρια και ιδίως τις νέες γυναίκες, τις νέες μητέρες.
Δικαιοσύνη για τα νέα ζευγάρια όμως σημαίνουν κι άλλα πράγματα. Σημαίνει προσιτή κατοικία με χαμηλά ενοίκια μέσα από τη δημιουργία τράπεζας στέγης και τον έλεγχο του Airbnb. Σημαίνει διπλασιασμός του επιδόματος ενοικίου.
Τι σημαίνει όμως δικαιοσύνη στην Υγεία; Τεράστιο θέμα το θέμα της Υγείας. Θα έλεγα, ίσως το πιο κρίσιμο που πρέπει να μας απασχολήσει. Διότι όλοι έχουμε εμπειρία από την απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων.
Δικαιοσύνη λοιπόν στην Υγεία μας σημαίνει:
Άμεση πρόσληψη 5.500 μόνιμων υγειονομικών και πρόσληψη επιπλέον 10.000 σε βάθος τριετίας
Σημαίνει μονιμοποίηση του υγειονομικού προσωπικού που έδωσε τη μάχη της πανδημίας στην πρώτη γραμμή και τότε τους χειροκροτούσανε κάποιοι. Μετά τους ξεχάσανε.
Σημαίνει ένταξη του υγειονομικού προσωπικού στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Σημαίνει αναδιαμόρφωση μισθολογίου με εισαγωγικό μισθό πρωτοδιοριζόμενου γιατρού τα 2.000 ευρώ και κίνητρα για την ένταξη νέων γιατρών στο ΕΣΥ.
Δικαιοσύνη για την Παιδεία επίσης σημαίνει πρόσληψη δασκάλων και καθηγητών.
20.000 διορισμοί μόνιμων δασκάλων και καθηγητών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε βάθος τετραετίας.
Διπλασιασμός της κρατικής χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια και του αριθμού των μελών ΔΕΠ σε βάθος τετραετίας.
Δωρεάν μεταπτυχιακά προγράμματα.
Επαναφορά λειτουργίας των Διετών Προγραμμάτων Σπουδών.
Αύξηση του αριθμού των εισακτέων στα ΑΕΙ με κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης και Δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στις σχολές χαμηλής ζήτησης.
Θέλω να αφήσω τελευταίο σ’ αυτή την απόπειρα να εξηγήσω το σύνθημά μας, το τι σημαίνει δικαιοσύνη στο κράτος γιατί είναι και επίκαιρο μετά τα όσα είδαμε μπροστά μας το τελευταίο διάστημα.
Δικαιοσύνη στο κράτος, σημαίνει:
Αντικατάσταση του δήθεν επιτελικού κράτους με ένα δημοκρατικό, αποτελεσματικό και δίκαιο κράτος. Με δομές αξιοκρατίας και διαφάνειας. Με δραστικό περιορισμό των μετακλητών και των απευθείας αναθέσεων.
Σημαίνει πάνω απ’ όλα, τέλος στους κομματικά διορισμένους ακατάλληλους σταθμάρχες, στα golden boys, τα γαλάζια στους Δημόσιους Οργανισμούς με τους παχυλούς μισθούς.
Θέλουμε κράτος δίπλα στον πολίτη, στην υπηρεσία του πολίτη. Που να γεννά εμπιστοσύνη και ασφάλεια.
Θέλουμε επίσης μια Ελληνική Αστυνομία που να καταπολέμα το έγκλημα και όχι να συνεργάζεται με το έγκλημα.
Γι’ αυτό και θα προχωρήσουμε άμεσα στην αναδιοργάνωση, τον εκδημοκρατισμό και τη κάθαρση της Ελληνικής Αστυνομίας από τους επίορκους αστυνομικούς.
Και θέλουμε μια ΕΥΠ, διαφανή και δημοκρατική που θα ασχολείται την εθνική ασφάλεια και τη καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Και όχι για να ακούει το μισό πολιτικό σύστημα. Θέλουμε μια ΕΥΠ να καταδιώκει τη Greekmafia, όχι να διοικείται από τη Greekmafia όπως συμβαίνει τα 4 τελευταία χρόνια με τον κ. Μητσοτάκη.
Τέλος, δικαιοσύνη στο κράτος σημαίνει και έλεγχος όλων των δημόσιων δαπανών, και των εξοπλιστικών δαπανών συμπεριλαμβανομένων.
Και το λέω αυτό από εδώ από τη Καλαμάτα, όπου 4 χρόνια τώρα, η Νέα Δημοκρατία έχει καταφέρει το εξής φοβερό: Να τριπλασιάσει το κόστος Κέντρου Αεροπορικής εκπαίδευσης Καλαμάτας, ανέβηκε τρείς φορές επάνω, από όσο όταν εμείς το σχεδιάζαμε.
Το λέω λοιπόν για να γίνει κατανοητό: Παιχνίδια με την άμυνα της χώρας δεν θα ανεχτούμε. Θα στηρίξουμε έμπρακτα το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, θα στηρίξουμε έμπρακτα την Ελληνική Πολιτική Βιομηχανία και θα ελέγξουμε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα που αποφασίστηκαν τα τρία τελευταία χρόνια. Ευρώ προς ευρώ.
Κάθε ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου για την άμυνα της χώρας, θα ενισχύσει την άμυνα της χώρας και κυρίως θα ενισχύει στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, αυτούς που κρατάνε Θερμοπύλες.
Όλα αυτά, φίλες και φίλοι, είναι κρίσιμα, αλλά δικαιοσύνη παντού χωρίς δικαιοσύνη στη Δικαιοσύνη, δεν μπορεί να υπάρξει. Και αυτό είναι πολύ κρίσιμο.
Και δικαιοσύνη στη Δικαιοσύνη σημαίνει:
Ενίσχυση των λειτουργών της μα πάνω απ’ όλα, της ανεξαρτησίας τους. Με ολοκληρωμένο σχέδιο αποκατάστασης της σχέσης εμπιστοσύνης της Δικαιοσύνης με τους πολίτες.
Δικαιοσύνη στη Δικαιοσύνη σημαίνει επιτάχυνση της απονομής της, ψηφιοποίηση και βελτίωση των υποδομών της. Σημαίνει όμως και κόψιμο του ομφάλιου λώρου ανάμεσα στη δικαστική και την εκτελεστική εξουσία.
Πριν από λίγες μέρες σε μια συνέντευξή μου σ’ έναν τηλεοπτικό σταθμό, με ρώτησαν: «Δεν έχετε εμπιστοσύνη στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σημαίνει ότι δεν έχετε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη». Και απάντησα: Όπως η πολιτική δεν είναι ο Τσίπρας, όπως η δημοσιογραφία δεν είναι ο Πρετεντέρης –αυτός ήταν δίπλα μου- έτσι και η Δικαιοσύνη δεν είναι ένας άνθρωπος, δεν είναι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου η Δικαιοσύνη.
Υπάρχουν εκεί έξω δεκάδες, εκατοντάδες, έντιμοι δικαστές. Αυτούς θέλουμε να στηρίξουμε, αυτούς εμπιστευόμαστε, σ’ αυτούς θα δώσουμε χώρο. Με αυτούς θα σπάσουμε το απόστημα της εξάρτησης της δικαστικής από την εκτελεστική εξουσία. Με αυτούς θα στήσουμε το αίσθημα της δικαιοσύνης ξανά, το αίσθημα της εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς.
Αυτό είναι το όραμά μας, πολίτες της Καλαμάτας, για την Ελλάδα. Να γίνει ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, ο πολίτης να ξέρει ότι θα μπορεί να βρει το δίκιο του. Που η αδικία δεν θα είναι ο κανόνας, αλλά η δικαιοσύνη. Και αυτό θα αντανακλά κάθε πτυχή της ζωής και της καθημερινότητας, σε κάθε επιμέρους τομέα αλλά και σε κάθε τόπο ξεχωριστά.
Γιατί ξέρετε, οι ανισότητες δεν υπάρχουν μόνο ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες, αλλά και ανάμεσα στο κέντρο και στην περιφέρεια. Γεωγραφικές ανισότητες που διευρύνονται. Είμαι ευτυχής που σήμερα ήρθα στην Καλαμάτα οδικώς, μέσα σε 2,5 ώρες. Θυμάστε πόσο χρειαζόμασταν παλαιότερα για να έρθουμε; Θυμάστε και ξέρετε καλύτερα από μένα.
Αυτό το έργο, αυτό το σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, τον εγκαινιάσαμε εμείς σε συνθήκες σκληρής, δημοσιονομικής προσαρμογής. Οι άριστοι που κυβερνάγανε πριν από εμάς τον είχαν αφήσει για χρόνια βαλτωμένο. Γιατί; Προφανώς γιατί δεν έβγαιναν οι μίζες. Εμείς τον ολοκληρώσαμε το δρόμο, σε συνθήκες μνημονίων.
Θέλω λοιπόν να πως δυο λόγια για τη Μεσσηνία. Να σας περιγράψω τι σημαίνει στο σχέδιό μας δικαιοσύνη για τον τόπο σας.
Δικαιοσύνη για τη Μεσσηνία σημαίνει πρώτα και κύρια, ανακατεύθυνση των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης για την υλοποίηση των υποδομών που έχει ανάγκη ο νομός σας.
Και είναι κρίσιμο μέγεθος το θέμα του Ταμείου Ανάκαμψης. Η ανακατεύθυνση των πόρων είναι κρίσιμο μέγεθος, διότι δυστυχώς, ο σχεδιασμός της Νέας Δημοκρατίας είναι η περιφέρεια πάλι να είναι ο φτωχός συγγενής.
Και τι θα κάνουμε ακριβώς; Με εξαίρεση το Μιναγιώτικο φράγμα, κανένα έργο υποδομής δεν έχει ενταχθεί στο κρίσιμο αυτό χρηματοδοτικό πρόγραμμα στο Ταμείο Ανάκαμψης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό λοιπόν θα αλλάξει με αποφασιστική παρέμβαση της προοδευτικής κυβέρνησης.
Η σύνδεση με την Ιόνια Οδό και τα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας και η λειτουργία σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου με έμφαση στις εμπορικές μεταφορές, είναι άμεση προτεραιότητά μας.
Ταυτόχρονα, η αναβάθμιση και αξιοποίηση του λιμανιού της Καλαμάτας ως διαμετακομιστικού κέντρου για ολόκληρη την νότια Πελοπόννησο, θα αποτελέσει κύριο στόχο μας για την επόμενη τετραετία.
Η έναρξη της κατασκευής και η γρήγορη ολοκλήρωση του οδικού άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος που έχει βαλτώσει από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι και αυτό προτεραιότητά μας.
Ο αυτοκινητόδρομος Καλό Νερό – Τσακώνα, όπως και το Φιλιατρό φράγμα, εντάσσονται στις άμεσες προτεραιότητές μας. Ενώ το αλιευτικό καταφύγιο Μαραθούπολης, «προσωπικό στοίχημα» του κ. Μητσοτάκη, που παραμένει ανεκτέλεστο για 4 χρόνια, θα ολοκληρωθεί, είναι δέσμευσή μας.
Τέλος, ο εκσυγχρονισμός του αεροδρομίου της Καλαμάτας. Κάθε φορά που επισκέπτεται ο κ. Μητσοτάκης την πόλη σας το εξαγγέλλει, 4 χρόνια δεν έκανε τίποτα. Λοιπόν, και αυτό θα είναι προτεραιότητα και θα το κάνουμε πράξη.
Αυτές είναι οι δεσμεύσεις μας για τον τόπο σας. Και με αυτές τις δεσμεύσεις πιστεύω ότι θα βάλουμε ένα λιθαράκι για να υπάρξει δικαιοσύνη και για την πόλη σας και για τον τόπο σας και για τη Μεσσηνία.
Πολίτες της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας, επιχείρησα σ’ αυτή την πρώτη, όπως έχουν τα πράγματα συγκέντρωση μετά την εξαγγελία της ημερομηνίας των εκλογών, να ξεδιπλώσω το σχέδιό μας, να μιλήσω για το πρόγραμμά μας, για τις δεσμεύσεις μας και να εξειδικεύσω τι σημαίνει δικαιοσύνη σε κάθε τομέα, σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, της ζωής μας, αλλά και τι σημαίνει για τον τόπο σας.
Και πιστεύω ότι οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας, είναι ένας ιστορικός σταθμός. Είναι κρίσιμη αυτή η μάχη. Λένε κάποιοι, κυρίως ο κ. Μητσοτάκης το λέει αυτό, ότι δεν είναι αυτές οι εκλογές, είναι οι επόμενες, θα γίνουν κάποιες άλλες εκλογές. Αυτές οι εκλογές είναι, είναι οι εκλογές με απλή αναλογική. Ναι, με το σύστημα εκείνο που έχει ισοτιμία ψήφου και εκπροσώπησης μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Μας λένε, ότι μ’ ένα σύστημα που ωθεί σε κυβερνήσεις συνεργασίας δεν μπορεί να υπάρχει πολιτική σταθερότητα. Τους λέμε: Αλήθεια, εσείς είστε αυτοί που τα λέτε αυτά; Που θέλετε να γίνουμε Ευρώπη; Για κοιτάξτε, πόσες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ένα τέτοιο σύστημα και πόσο σταθερές κυβερνήσεις έχουν; Και πόσο συζητάνε ουσιαστικά πάνω σε προγράμματα τα κόμματα που συγκυβερνούν;
Οι εκλογές λοιπόν μπροστά μας είναι ένας σταθμός. Κρίσιμος σταθμός. Και φοβάμαι ότι ο κ. Μητσοτάκης, αντιλαμβανόμενος όσο περνάνε οι μέρες ότι ένα είναι βέβαιο, πως μετά τις 21 του Μάη, δεν θα είναι ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου, μετατρέπεται μέρα με τη μέρα, σε παράγοντα αποσταθεροποίησης για τον τόπο.
Εκβιάζει με διχαστικό λόγο, με τοξικότητα, και κυρίως θέτει διλήμματα εκβιαστικά. Τι επιθυμεί; Να οδηγήσει τη χώρα σε διπλές, σε τριπλές, σε τετραπλές εκλογές μέχρι να βγει αυτός πρώτος και να κερδίσει αυτοδυναμία.
Έχει περάσει όμως η εποχή των αλαζονικών αυτοδυναμιών. Χρειαζόμαστε ενότητα για να πάμε μπροστά. Συναινέσεις και ενότητα, πάνω σ’ ένα σαφές προοδευτικό πρόγραμμα μεγάλων, ριζικών τομών και αλλαγών.
Η προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας πιστεύω ότι είναι ανάγκη για τη χώρα και για την κοινωνία. Έχει όμως ένα προαπαιτούμενο για να συμβεί. Και αυτό το προαπαιτούμενο είναι στις εκλογές με απλή αναλογική, να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το βράδυ των εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία να είναι το πρώτο κόμμα. Όσο πιο καθαρά, τόσο πιο κοντά θα έρθει η προοδευτική κυβέρνηση.
Και ξέρετε, αυτό δεν είναι έκφραση κάποιου είδους αλαζονείας. Το επιβάλλει η πραγματικότητα. Διότι μόνο η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που μπορεί να εξασφαλίσει την ήττα της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη.
Άρα μόνο η νίκη είναι αυτή που θ’ ανοίξει το δρόμο για την πολιτική αλλαγή και θα επιβάλλει την επόμενη μέρα των εκλογών ατζέντα συνεννόησης και συνεργασίας στις προοδευτικές δυνάμεις.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει ως εκλογικό του στόχο την αυτοδυναμία, την ταυτίζει μάλιστα με τη σταθερότητα.
Εμείς, αν και ήμασταν κυβέρνηση τότε, εγκαταλείψαμε εν γνώσει μας τα προνόμια της ενισχυμένης αναλογικής και ήμαστε εμείς αυτοί που θεσπίσαμε ένα νόμο που οδηγεί σε συνεργασίες. Γιατί τις πιστεύουμε τις συνεργασίες.
Πιστεύουμε ότι η σταθερότητα απαιτεί δημοκρατικές συναινέσεις, και κυβερνήσεις της πιο πλατιάς λαϊκής στήριξης. Και όχι την αλαζονεία και τον αυταρχισμό και το ανεξέλεγκτο των αυτοδυναμιών. Άλλωστε αυτοδυναμίες ήταν αυτές που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Αυτοδύναμες κυβερνήσεις μας οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Ο λαό μας και οι πολίτες λοιπόν θα κρίνουν σε μερικές εβδομάδες ποιοι και πώς θα κυβερνήσουν τη χώρα. Ο λαός και οι πολίτες, είναι αυτοί που τώρα πλέον κρατούν στα χέρια τους το κλειδί της πολιτικής αλλαγής με καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς έχουμε σχέδιο, έχουμε αποφασιστικότητα, έχουμε εμπειρία πια από τις δύσκολες μάχες που δώσαμε στο παρελθόν κι από τα λάθη που κάναμε και γνωρίζουμε. Έχουμε τους ανθρώπους εκείνους, με όραμα και με εμπειρία, μπορεί να μην κατάγονται από πολιτικά τζάκια όπως οι περισσότεροι από τους πολιτικούς μας αντιπάλους, μπορεί να μην είναι πρίγκιπες, αλλά να είναι άνθρωποι της πραγματικής κοινωνίας, της δουλειάς και της δημιουργίας.
Για αυτό όμως μπορούν να καταλαβαίνουν, νιώθουν την κοινωνία. Δεν ζουν αλλού. Δεν ζούμε αλλού εμείς, ζούμε εδώ. Ζούμε μέσα σ’ αυτή την κοινωνία και σ’ αυτή την κοινωνία μονάχα λογοδοτούμε. Σε κανέναν άλλο.
Πάνω απ’ όλα, κανένας δεν μας κρατάει, κανένας δεν μας έχει στο τσεπάκι του, τίποτα δεν μας κρατάει, μονάχα το όραμα και το πρόγραμμα της δικαιοσύνης. Μονάχα αυτό μας κρατάει. Μονάχα οι ψηφοφόροι μας, μονάχα ο απλός λαός. Τα προβλήματα των ανθρώπων, που θέλουμε να λύσουμε.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, πιστεύω ότι και μπορούμε και θέλουμε και θα τα καταφέρουμε. Θα την πετύχουμε αυτή τη μεγάλη νίκη! Θα τη φέρουμε την πολυπόθητη αλλαγή στον τόπο.
Στις 22 του Μάη, θα ξημερώσει μια καινούργια μέρα για τον τόπο. Η μέρα της μεγάλης αλλαγής!
Η ανάγκη θα γίνει ιστορία.
Η δικαιοσύνη παντού θα γίνει κανονικότητα.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ της νίκης λοιπόν, σας καλώ όλους και όλες, στην πρώτη γραμμή του αγώνα!
Αυτές τις εβδομάδες που έμειναν, να μην χάσουμε στιγμή. Να δώσουμε τη μάχη μαζί για τη μεγάλη νίκη. Για τη μεγάλη αλλαγή.
Για τη δικαιοσύνη, που θα έρθει παντού.
Γεια σας! Να είστε καλά! Σας ευχαριστώ θερμά που γεμίσατε σήμερα με την αισιοδοξία σας αυτό το στάδιο και δώσατε μήνυμα νίκης παντού, σε όλη την Ελλάδα.
Γεια σας, καλή δύναμη. Καλούς αγώνες!