Για τους περισσότερους η Χαλκιδική είναι συνδυασμένη με το καλοκαίρι, τον λαμπερό ήλιο, τα γαλαζοπράσινα νερά και την έντονη νυχτερινή ζωή. Λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν πως η περιοχή αυτή έχει καλά κρυμμένους θησαυρούς που για να τους ανακαλύψεις δε θα πρέπει να περιμένεις να ανοίξει ο καιρός και να ανέβει η θερμοκρασία. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι λάτρης των ταξιδιών, της παράδοσης και της φύσης και να αναζητάς διαρκώς νέους προορισμούς.
Ο περιφερειακή ενότητα της Χαλκιδικής μετρά αρκετά μικρά ή μεγαλύτερα χωριά. Μερικά από αυτά σφύζουν από ζωή όλο τον χρόνο. Άλλα πάλι γεμίζουν από κόσμο συγκεκριμένες περιόδους του έτους. Υπάρχουν, όμως, ορισμένα χωριά που παραμένουν μέχρι σήμερα άγνωστα στο ευρύ κοινό. Όλα τους όμορφα, αγνά, παραδοσιακά και αυθεντικά. Λες και ο χρόνος δεν τα άγγιξε με το πέρασμά του και κάποιος έβγαλε τους δείκτες από τα ρολόγια για να μείνουν αναλλοίωτα.
Υπάρχει ένα χωριό της Χαλκιδικής που είναι μοναδικό. Η ιδιαίτερη ονομασία του, η τοποθεσία στην οποία είναι ριζωμένο, το φυσικό του κάλλος, η γαλήνη που συναντάς στα καλντερίμια του και η απλότητα των ανθρώπων του, γοητεύουν μονομιάς όλους εκείνους που αναζητούν το ωραίο στην ελληνική ύπαιθρο.
Ο Παρθενώνας (ναι σωστά διαβάσατε, έχει και η Χαλκιδική τον δικό της Παρθενώνα) είναι το ομορφότερο χωριό της Χαλκιδικής, όμως είναι αδικημένο γιατί το γνωρίζουν ελάχιστοι. Έχει μονοψήφιο αριθμό κατοίκων και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 350 μέτρων, στους πρόποδες του Δραγουντέλι ή αλλιώς Ίταμος. Έχει μαγευτική θέα στον Τορωναίο Κόλπο και ανήκει στον δήμο Σιθωνίας, στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής.
Ο μοναδικός οικισμός της Χαλκιδικής που διατηρείται αναλλοίωτος
Το χωριό ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα και οι κάτοικοί του συμμετείχαν στην Επανάσταση του 1821. Το 1970 ο Παρθενώνας εγκαταλείφθηκε και ο πληθυσμός του εγκαταστάθηκε στον Νέο Μαρμαρά, ο οποίος απέχει μόλις πέντε χιλιόμετρα. Προς τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 άνοιξαν οι πρώτες ταβερνούλες. Παλιά σπίτια αγοράστηκαν από επισκέπτες ξένους και Έλληνες και έτσι ο Παρθενώνας άρχισε να ξαναπαίρνει ζωή. Οι προσπάθειες αναστήλωσης καρποφόρησαν και μέχρι σήμερα έχουν αναπαλαιωθεί όλα τα σπίτια του χωριού, σύμφωνα με την παραδοσιακή μακεδονίτικη αρχιτεκτονική. Αυτή η αρχιτεκτονική σε συνδυασμό με την υπέροχη θέα, έχουν καταστήσει τον Παρθενώνα σε έναν από τους πιο αγαπημένους προορισμούς για όλες τις εποχές, αφού το χωριό διαθέτει όλες τις υποδομές φιλοξενίας που περιλαμβάνουν ξενώνες, καφέ και ταβέρνες. Το μενού είναι πολύ πλούσιο και απολύτως γευστικό. Περιλαμβάνει παϊδάκια ψητά στα κάρβουνα, παϊδάκια αρνίσια, σουτζουκάκια στα κάρβουνα, χωριάτικο λουκάνικο, μπριζόλα μοσχαρίσια, μελιτζάνα γεμιστή με φέτα και ντομάτα και μεγάλη ποικιλία από κρασιά για όλα τα γούστα.
Στο χωριό λειτουργεί Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο που στεγάζεται στο αναπαλαιωμένο σχολείο, στη γραφική πλατεία του Παρθενώνα. Εκεί, εκτίθενται αντικείμενα καθημερινής χρήσης, αγροτικά, αργαλειό και φωτογραφίες. Στο ίδιο κτήριο υπάρχουν θεματικές αίθουσες για διάφορες δράσεις πολιτιστικού, λαογραφικού, θρησκευτικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Την πλήρη διαχείριση του μουσείου έχει ο Πολιτιστικός Σύλλογος «ΠΑΡΘΕΝΩΝ», με έτος ίδρυσης το 1985 και περίπου 150 ενεργά μέλη.
Τις εντυπώσεις κλέβουν η τυπική τρίκλιτη βασιλική εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, η οποία κτίστηκε το 1837 και λειτουργεί σήμερα σε μεγάλες εορτές, τα υπεραιωνόβια πλατάνια και οι ελιές, η αρχιτεκτονική παράδοση με μακεδονικά στοιχεία και βεβαίως η μοναδική θέα προς τον Τορωναίο κόλπο, τη νήσο Κέλυφο ή Χελώνα, τον Όλυμπο, την Κασσάνδρα, το Πήλιο και τα νησιά των Σποράδων. Ο Παρθενώνας αποτελεί τον μοναδικό παραδοσιακό οικισμό της Χαλκιδικής που διατηρείται αναλλοίωτος και δεν έχει μεταπολεμικές οικοδομικές επεμβάσεις.
Ο θρύλος της βασίλισσας και η ονομασία του χωριού
Ο Παρθενώνας της Χαλκιδικής συναντάται και ως Παρθένι ή Παρθενιώνας ή Παρθενόπολις. Μάλιστα, το ακολουθεί ο μύθος της βασίλισσας Παρθενόπης, από όπου η παράδοση λέει πως πήρε το όνομά του.
Σύμφωνα με τον θρύλο, στην κορυφή Κώστα, του όρους Δραγουντέλι, στους πρόποδες του οποίου είναι χτισμένο το χωριό, η βασίλισσα είχε τα ανάκτορά της. Όταν έρχονταν στο λιμάνι έμποροι κατέβαινε στη θάλασσα από μια μυστική σήραγγα. Προκειμένου να βρει ξανά τον δρόμο της επιστροφής και να μη χαθεί, ξεδίπλωνε πίσω της ένα κουβάρι και στην επιστροφή της το μάζευε.
Όμως, η βασίλισσα μια μέρα ξέχασε να το μαζέψει και την ακολούθησαν οι πειρατές. Αυτοί λεηλάτησαν το βασίλειό της παίρνοντας μαζί τους αιχμάλωτη και τη βασίλισσα. Εκείνη, σύμφωνα πάντα με τον θρύλο, φεύγοντας φώναξε: «Παρθένα φεύγω, Παρθενών να ονομαστεί το χωριό».
Parthenώn Film Festival – Σινεμά στο χωριό
Από το καλοκαίρι του 2015, στην κεντρική πλατεία του Παρθενώνα, πραγματοποιείται το τριήμερο κινηματογραφικό φεστιβάλ Parthenωn Film Festival με προβολή ταινιών. Η συγκεκριμένη πολιτιστική δράση είναι μια γιορτή για τους τοπικούς καθώς αποτελεί ευκαιρία συνάντησης με τους δικούς τους ανθρώπους που επέλεξαν να φύγουν από το χωριό αλλά και να δουν παρέα με αυτούς αγαπημένες ταινίες της έβδομης τέχνης. Βέβαια, δεν είναι μόνο αυτοί που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της περιοχής. Επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό που αγαπούν τις ταινίες, κάθε χρόνο γίνονται μέλη αυτής την τριήμερης γιορτής τέχνης και πολιτισμού στον όμορφο και γραφικό Παρθενώνα.
Το 6ο Parthenωn Film Festival, που ήταν προγραμματισμένο για τον περασμένο Ιούλιο, ακυρώθηκε εξαιτίας της COVID-19, με τους διοργανωτές να αναφέρουν, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή τους πως «κάθε περιορισμός στην προσέλευση αφαιρεί από το “σινεμά στο χωριό” το κύριο συστατικό του, που είναι η μεγάλη παρέα».
Ο Παρθενώνας Χαλκιδικής απέχει από τη Θεσσαλονίκη 125 χλμ., ακολουθώντας τον δρόμο για τη Σιθωνία και αποτελεί μια τουριστική επιλογή που μένει αξέχαστη σε κάθε επισκέπτη.
