Την πόρτα σε μία νέα ζωή άνοιξε η Κατερίνα Παγιαννίδου στα 82 της χρόνια αποφασίζοντας να φοιτήσει στο 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας στη Νεάπολη σχεδόν 65 χρόνια από την τελευταία φορά που κάθισε σε θρανίο. Μάλιστα, τον περασμένο Μάιο πήρε το απολυτήριό της κι έτσι η διάθεση για μάθηση έγινε ακόμη εντονότερη. Τον Σεπτέμβριο γράφτηκε στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης και πλέον είναι μαθήτρια λυκείου αποδεικνύοντας περίτρανα πως οι ανοιχτοί ορίζοντες και η δίψα για μάθηση δεν έχουν ηλικία. Σε αυτό συνηγορούν άλλωστε όλοι οι καθηγητές και οι συμμαθητές της.
Ολική επαναφορά στον κόσμο της γνώσης
Η κ. Παγιαννίδου επιχείρησε ολική επαναφορά στον κόσμο της μάθησης μετά από πρωτοβουλία που πήρε για λογαριασμό της η κόρη της συμπληρώνοντας τη σχετική αίτηση εγγραφής στο 1ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (Νεάπολης) Θεσσαλονίκης. Με περισσή χαρά και σκορπώντας παράλληλα αισιοδοξία εξομολογείται στη μηνιαία έκδοση του περιοδικού «Εκτός Των Τειχών» (Τεύχος 176) του δήμου Νεάπολης-Συκεών την έκπληξη που δοκίμασε τότε αλλά και την απερίγραπτη χαρά της στο κλείσιμο της σχολικής χρονιάς με την αποφοίτησή της.
Η επιστροφή της στις σχολικές αίθουσες σήμανε για την ίδια μία νέα ζωή καθώς συναναστράφηκε νεότερους ανθρώπους. Πλέον είναι μαθήτρια του Επαγγελματικού Λυκείου Σταυρούπολης παρέα με συμμαθητές και συμμαθήτριές της από το 1ο ΣΔΕ της Νεάπολης.
«Κέρδισα μία δεύτερη ζωή»
Ιδιαίτερα συγκινημένη η Κατερίνα Παγιαννίδου εξιστορεί πώς έφτασε να ξανακαθίσει στα θρανία στα 82 της χρόνια: «Η κόρη μου η Μαρία υπέβαλε την αίτησή εγγραφής στο 1ο ΣΔΕ χωρίς να το γνωρίζω. Η εγγονή μου με ειδοποίησε μια μέρα ότι έχουμε αγιασμό και πρέπει να πάω σχολείο! ‘’Γιαγιά πρέπει να πας στο ΣΔΕ!’’ μου είπε, κι εγώ της είπα ‘’τί είναι παιδί μου αυτό το ΣΔΕ;’’ Δεν ήξερα».
Η κ. Κατερίνα δηλώνει πολύ τυχερή για τα παιδιά και τα εγγόνια της που την προέτρεψαν να ξαναπάει σχολείο αλλά και για τους καθηγητές και τις καθηγήτριες της. Ιδιαίτερη μνεία κάνει στη διευθύντρια του 1ου ΣΔΕ Βάϊα Κουβαρά και δηλώνει «ευτυχισμένη για τα όσα έζησα αυτά τα χρόνια της φοίτησής της στο 1ο ΣΔΕ και χαρούμενη που συνεχίζω, παρέα με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης».
Για όσα έκανε στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας όπου «δεν έβλεπε την ώρα καθημερινά για να πάει», όπως λέει χαρακτηριστικά, είναι λαλίστατη και αναλυτική: «Εμπλούτισα τις γνώσεις μου, συμμετείχα σε πολλές εκδηλώσεις και στο θεατρικό που προετοιμάσαμε για να λάβουμε μέρος στη Γιορτή Παιδείας και Πολιτισμού του δήμου μας. Πήρα μέρος μαζί με όλη την ομάδα από το σχολείο μας στο Λαϊκό Δρόμο «Παναγιώτης Αφαλής» και τις δύο χρονιές της φοίτησής μου. Όλα αυτά ούτε μπορούσα να τα φανταστώ πριν από 8 χρόνια που βίωσα την απώλεια του άνδρα μου». Όσο για τα δύσκολα χρόνια της παιδικής και εφηβικής της ηλικίας αναφέρεται σε αυτά με νοσταλγία αλλά και κάποια πικρία αφού μεγάλωσε στη Σπάρτη σε χρόνια δύσκολα και φτωχικά σε μια οικογένεια με οχτώ αδέλφια. Αν και ήταν πρώτη μαθήτρια στο δημοτικό, «εκείνα τα χρόνια τα κορίτσια, έπρεπε να παντρευτούν και μόνο τα αγόρια μπορούσαν να σπουδάσουν».
Στη Νεάπολη όπου ζει τα τελευταία 62 χρόνια, η κ. Κατερίνα μετακόμισε μόλις παντρεύτηκε στα 20 της χρόνια.
Αυτό που εξομολογείται, χαμογελώντας είναι πως μετά την κυκλοφορία του «Εκτός των Τειχών» δεν είναι λίγοι αυτοί που τη σταματούν στη γειτονιά και τη ρωτούν αν είναι…η ίδια.
Info
Μηνιαία περιοδική έκδοση του δήμου Νεάπολης-Συκεών