Με αφορμή την στέψη του Βασιλέως Κάρολου Γ! στρεφόμαστε στον παραδοσιοκράτη φιλόσοφο Ρότζερ Σκρούτον για να κατανοήσουμε την φύση και την υπεροχή της συνταγματικής μοναρχίας.
Επιλογή: Τηλέμαχος Χορμοβίτης
«Η συνταγματική μοναρχία είναι το φως πάνω από την πολιτική, που λάμπει πάνω από το ανθρώπινο βουητό από μια πιο ήρεμη και πιο εξυψωμένη σφαίρα. Μιας και δεν εκλέγεται με λαϊκή ψηφοφορία, ο μονάρχης δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εκπροσωπεί μόνο τα συμφέροντα της παρούσας γενιάς. Αυτός ή αυτή γεννιέται σε αυτή τη θέση και επίσης τη μεταβιβάζει σε έναν νομικά καθορισμένο διάδοχο.
Ο μονάρχης είναι ,με μια πραγματική έννοια, η φωνή της ιστορίας και ο πολύ τυχαίος τρόπος με τον οποίο αποκτάται το αξίωμα τονίζει τους λόγους της νομιμότητας του μονάρχη στην ιστορία ενός τόπου και ενός πολιτισμού. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες δεν μπορούν να είναι τρελοί, παράλογοι, ιδιοτελείς ή ασύνετοι. Σημαίνει, μάλλον, ότι οφείλουν την εξουσία και την επιρροή τους ακριβώς στο γεγονός ότι μιλούν για κάτι διαφορετικό από τις σημερινές επιθυμίες των σημερινών ψηφοφόρων, κάτι ζωτικής σημασίας για τη συνέχεια και την κοινότητα που προϋποθέτει η πράξη της ψηφοφορίας….
Ήταν με αυτόν τον τρόπο που οι Άγγλοι αντιλαμβάνονταν την βασίλισσά τους, στις μέρες της βασίλισσας Βικτώριας. Ο μονάρχης ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, μεταμορφωμένος από μια περίεργη γοητεία που δεν αντιπροσώπευε την πολιτική εξουσία αλλά τη μυστηριώδη εξουσία ενός αρχαίου “νόμου της γης”… H μοναρχία και οι τίτλοι ευγενείας ήταν οι τρόποι με τους οποίους το παρελθόν και το μέλλον αποκτούσαν φωνή μέσα στην πολιτική του σήμερα».
Roger Scruton
England , An Elegy
Σελίδα 188
Πηγή: https://avalonofthearts.gr/roger-scruton-i-sintagmatiki-monarchia/
