Η δωρεά σπέρματος μπορεί να καλύπτεται από έναν πέπλο σιωπής στον τόπο μας, πρέπει, όμως, να μιλάμε ανοιχτά (και) στα παιδιά για αυτήν, προς όφελος τόσο της οικογένειας όσο και της κοινωνίας ολόκληρης. «Ο δότης έχει, πλέον, το δικαίωμα να ζητήσει να γίνει γνωστή η ταυτότητά του, να μάθει το παιδί ότι γεννήθηκε από εκείνον», μας λέει ο κλινικός εμβρυολόγος δρ. Χάρης Καζλαρής. Είναι το φάκελο της τεκνοποίησης μέσα από τη δωρεά σπέρματος που ανοίγουμε στο ρεπορτάζ με τίτλο «Ζωή μες στη θυρίδα».
Η εξάλειψη της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων δεν αποτελούν ουτοπία, αλλά το μόνο δρόμο, την υπέρτατη δέσμευση. Στη «σχεδία» πιστεύουμε ότι επί της ουσίας και στοχευμένα θα έπρεπε να είναι στην κορυφή της προεκλογικής περιόδου, στη βάση δε (και) των κοινωνικών προκλήσεων και λύσεων που έχουμε, κατ’ επανάληψη, αναδείξει με επιστολές μας στην πολιτική εξουσία το 2017 και το 2021. Συγκεκριμένα, μια σειρά από ζητήματα που «αφορούν την άμεση, αποτελεσματική υποστήριξη εκείνων που έχουν πληγεί τα μέγιστα από την κοινωνική και οικονομική κρίση που όλοι βιώνουμε (άστεγοι, άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας κ.λπ.)».
Κατακτώντας ακόμη και τους συμβατικούς εκδοτικούς οίκους, το ελληνικό κόμικς όλο και αναπτύσσεται, αποτελώντας όχι μόνο μέσο έκφρασης των δημιουργών του, μα και θεραπευτικό εργαλείο. «Πιστεύω πως τα ελληνικά κόμικς περνούν περίοδο ωριμότητας. Τα κόμικς από προϊόν περιπτέρου είναι, πλέον, είδος βιβλιοπωλείου», σημειώνει στη «σχεδία» ο Γιάννης Κουρουμπακάλης, διευθυντής παραγωγής του φεστιβάλ Comicdom Con Athens.
H πολυπράγμων ηθοποιός και τραγουδίστρια Ίντρα Κέιν δηλώνει περήφανα Αφροελληνίδα, εξηγεί γιατί λόγω των στερεοτύπων που την ακολουθούσαν άργησε να βγάλει τον εαυτό της προς τα έξω, ενώ δεν κρύβει την προσδοκία της να δούμε στον τόπο μας μια τηλεοπτική σειρά όπου θα παίζουν μαύροι ηθοποιοί χωρίς να υπογραμμίζεται ότι είναι μαύροι.
Aκόμη, ο Χρήστος Αλεφάντης, στα «Λόγια της πλώρης», κερνάει καφέ με σοκολατάκι. Οι Νίκος Δαμίγος και Βασίλης Καλογερόπουλος χτίζουν εδώ και 48 χρόνια μια κοινή διαδρομή που ξεπερνά τα επαγγελματικά όρια, μέσα σ’ ένα ιστορικό παιχνιδάδικο. Κλείνουμε τραπέζι σε μια γαστρονομική γωνιά της πόλης, γεμάτη μουσική και αλληλεγγύη, ενώ μία λάτρης της ιστορίας του τόπου της μας μεταφέρει στη Χαλκιδική της αλιείας, της τέχνης του αργαλειού και της προσφυγιάς.
Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» Μαΐου (τεύχος #111)