Άρθρο του Υφυπουργού Εσωτερικών (Μακεδονίας – Θράκης), υποψήφιου Βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρου Καλαφάτη στην ιστοσελίδαProtothema.gr
Μόνο ένας δρόμος υπάρχει μπροστά μας
«Η εμπειρία των δύο τελευταίων τετραετιών, το αλαλούμ στο χώρο της Αντιπολίτευσης, οι υποσχέσεις που εάν εφαρμόζονταν θα οδηγούσαν σε νέο μνημόνιο, οι θέσεις για την άμυνα και τα εθνικά μας ζητήματα καταλήγουν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Ότι μπροστά μας υπάρχει ένας και μόνο δρόμος. Ο δρόμος για αυτοδύναμη Ελλάδα, με αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία και Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όλα τα άλλα σηματοδοτούν ναρκοπέδιο», τονίζει ο Υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας – Θράκης και υποψήφιος Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρος Καλαφάτης, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα «Protothema.gr».
Συγκεκριμένα ο κ. Καλαφάτης αναφέρει:
Αναμφίβολα η κάλπη της 21ης Μαΐου είναι ναρκοθετημένη από εκείνους που -για κομματικές σκοπιμότητες- θέλησαν να υπονομεύσουν την πολιτική σταθερότητα και να αναβιώσουν συνθήκες ακυβερνησίας. Κι αυτό ακριβώς επιβεβαιώνεται στην πράξη, καθώς οι θιασώτες της απλής αναλογικής, ενώ μιλούν για «προοδευτική κυβέρνηση» δεν συμφωνούν σε τίποτα. Ομολογούν, ωστόσο, πως αυτά που λένε προεκλογικά, δεν θα ισχύουν μετεκλογικά. Και κάνοντας βουτιά στο 1875 ανακαλύπτουν την Κυβέρνηση Τζουμπέ (Δ. Βούλγαρη) και μιλούν για Κυβέρνηση ανοχής, χωρίς δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής. Αφήνοντας ξεκάθαρα να φανεί πως αν τους βγαίνουν τα «κουκιά» δεν νοιάζονται για το μετά.
Προκύπτει, έτσι, ξεκάθαρα πως στην κάλπη της 21ης Μαΐου θα κριθούν τα πάντα. Τόσο η πρότασή μας για αυτοδύναμη Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όσο και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν «προοδευτική κυβέρνηση». Από τη μια ένας ξεκάθαρος δρόμος που πάει τη χώρα σταθερά μπροστά και από την άλλη η Βαβέλ, το άγνωστο, το απόλυτο κενό, η ακυβερνησία, το χάος. Από τη μια ο δρόμος που πάει την Ελλάδα πιο μπροστά, πιο γρήγορα, πιο ψηλά Και από την άλλη οι υποσχέσεις του Αλ. Τσίπρα (γιατί πρόγραμμα δεν τις λες) που εάν ποτέ υλοποιούνταν, θα οδηγούσαν σε αδυναμία ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας, εποπτεία από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τελικά σε νέα μνημόνια και χρεοκοπία. Ας μην λησμονείται άλλωστε από όσους μπορεί να θεωρούν υπερβολική την εκτίμηση αυτή, ότι η κυβέρνηση της Λιζ Τρας στο Ηνωμένο Βασίλειο, εξαγγέλλοντας ένα αντίστοιχης έμπνευσης σχέδιο, έφερε σ΄ένα μήνα τη βρετανική οικονομία στο χείλος του γκρεμού και κατέρρευσε σε μόλις 45 μέρες.
Από τη μια λοιπόν υπάρχει δρόμος ανοιχτός και στέρεος και από την άλλη ναρκοπέδιο για τη χώρα. Χρεοκοπία και νέα μνημόνια το πολύ σε ένα μήνα. Από τη μια ο δρόμος της συνέπειας, της συνέχειας και της σταθερότητας και από την άλλη ο δρόμος που πάει τον τόπο δεύτερη φορά στη συμφορά. Από τη μια οι πολιτικές που φέρνουν επενδύσεις και δημιουργούν νέες θέσεις δουλειάς και από την άλλη οι χρεοκοπημένες ιδεοληψίες που διώχνουν επενδυτές και δημιουργούν στρατιές ανέργων. Από τη μια η επένδυση στη βιβλιοθήκη και από την άλλη η αβάντα στη βαριοπούλα. Από τη μια η πορεία με άλματα στον ψηφιακό μετασχηματισμό του Κράτους και από την άλλη η επιστροφή στην χαρτούρα και τα γκισέ μιας αβάσταχτης ταλαιπωρίας. Από τη μια, η Ελλάδα που ακούγεται στην Ευρώπη και υπολογίζεται από εταίρους και συμμάχους και από την άλλη η Ελλάδα του περιθωρίου, της μιζέριας και της αυταπάτης. Από τη μια η Ελλάδα που προστατεύει τα σύνορά της και από την άλλη μια χώρα ξέφραγο αμπέλι στην ξηρά και χωρίς σύνορα στη θάλασσα. Από τη μια η Ελλάδα με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις που ενισχύουν τη αποτρεπτική ικανότητά της και από την άλλη μια χώρα αδύναμη μπροστά στις τουρκικές απειλές.
Η εμπειρία των δύο τελευταίων τετραετιών, το αλαλούμ στο χώρο της Αντιπολίτευσης, οι υποσχέσεις που εάν εφαρμόζονταν θα οδηγούσαν σε νέο μνημόνιο, οι θέσεις για την άμυνα και τα εθνικά μας ζητήματα καταλήγουν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Ότι μπροστά μας υπάρχει ένας και μόνο δρόμος. Ο δρόμος για αυτοδύναμη Ελλάδα, με αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία και Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όλα τα άλλα σηματοδοτούν ναρκοπέδιο.