Τα πικραγγούρια της ΕΥΠ

Την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου, μία έκπληξη ανέμενε τους υπαλλήλους της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες μας, καθώς ξεκίνησε μία καταιγίδα μηνυμάτων με την οποία ο ένας υπάλληλος ενημέρωνε τον άλλο για τη συμμετοχή μιας συναδέλφου τους σε γνωστό τηλεπαιχνίδι, θέτοντας το λογικό ερώτημα περί παραβίασης του απορρήτου και όσων ένας υπάλληλος της υπηρεσίας υπογράφει και οφείλει να τηρεί, για την προστασία των προσωπικών του και όχι μόνο δεδομένων και του απορρήτου της υπηρεσίας.

Και μπορεί αρχικά η υπόθεση να απασχόλησε μόνον το προσωπικό της ΕΥΠ, ωστόσο η υπόθεση σύντομα έλαβε πανελλαδικές διαστάσεις αφού την επόμενη ημέρα, η εφημερίδα “ΜΑΚΕΛΕΙΟ” αφιέρωνε το πρωτοσέλιδο του Σαββατοκύριακου φύλλου της στην Ι. Α. Ακολούθησε σωρεία σχετικών δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο δημιουργώντας για μια ακόμη φορά αλγεινή εντύπωση στους πολίτες περί της εθνικής υπηρεσίας.

Η εν λόγω εφημερίδα είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν με την συγκεκριμένη υπάλληλο, αποκαλύπτοντας γυμνό φωτογραφικό υλικό, αλλά και λεπτομέρειες του… υπηρεσιακού της βίου που,  κατά τα γραφόμενα της εφημερίδας “ΜΑΚΕΛΕΙΟ”, μάλλον θύμιζαν σαπουνόπερα.

Ακολούθως το νέο στοιχείο που ήρθε να προστεθεί στο ρεπορτάζ της εφημερίδας, είναι οι ισχυρισμοί της Ι. Α., ότι “ουδείς δύναται να την αγγίξει” αφού γνωρίζει προσωπικά τον κ. Γρηγόρη Δημητριάδη, ανιψιό του Πρωθυπουργού και πολιτικού προϊσταμένου  της ΕΥΠ κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά την υπαγωγή αυτής στον Πρόεδρο της Κυβέρνησης, γεγονός που εμείς από αυτό εδώ το βήμα πρώτοι επικροτήσαμε ως μια θετική εξέλιξη.

Αλλά, είτε ο συγκεκριμένος ισχυρισμός είναι αληθής, ή όχι, το μόνο σίγουρο είναι πως – προφανώς – η Ι. Α. απολαμβάνει μιας διαχρονικής ασυλίας, τόσο ώστε, αφενός ν’ απασχολεί εσωτερικά με την προκλητική εμφάνιση και συμπεριφορά της (οι κακές γλώσσες λένε πως αρέσκεται να κερδίζει ανδρικά έπαθλα έγγαμων και μάλιστα – λένε – ήταν ο λόγος μετακόμισής της από την συμπρωτεύουσα στην Αθήνα) και από την άλλη, να δίνει τροφή για σκανδαλοθηρικού τύπου συζητήσεις και δημοσιεύματα, επιζητώντας δημοσιότητα και προβολή.

Πάντως η απόφαση της συγκεκριμένης υπαλλήλου, να εμφανισθεί δηλαδή, σε τηλεοπτικό παιχνίδι έχει προκαλέσει την οργή των συναδέλφων της, που είδαν μία ολόκληρη Υπηρεσία να εκτίθεται στα μανταλάκια για δεύτερη φορά, η δε διαχείρισή της από πλευράς διοικήσεως της ΕΥΠ, μάλλον επιβεβαιώνει την αίσθηση ότι όλα κρίνονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Και αυτό διότι, η Ι. Α. ουδεμία συνέπεια φαίνεται να έχει από την πρωτοβουλία της να εκτεθεί στο πανελλήνιο, τη στιγμή που όπως σχολιάζουν απόστρατοι που έχουν υπηρετήσει στην υπηρεσία, κάποιοι άλλοι έχουν κατηγορηθεί και παραπεμφθεί σε πειθαρχικές διαδικασίες για πιο ελαφριά παραπτώματα. Το ίδιο συνέβη όταν και πριν περίπου δύο χρόνια επί διοικήσεως Γιάννη Ρουμπάτη, η ίδια υπάλληλος εκτέθηκε πάλι δημόσια, αλλά και τότε ουδεμία επίπτωση είχε στην υπηρεσιακή της εξέλιξη.

Προφανώς, η πολιτική κάλυψη υπήρχε και υπάρχει, ωστόσο το ζήτημα δεν είναι προσωπικό, αλλά ηθικό και αγγίζει το σύνολο των υπαλλήλων που απογοητευμένοι και κατάπληκτοι παρακολουθούν την καταστρατήγηση κάθε έννοιας απορρήτου άνευ τιμωρίας.

Είναι έτσι, τουλάχιστον ειρωνικό, τη στιγμή που η ΕΥΠ υποδέχεται νέο αίμα, ανθρώπους στους οποίους θα πρέπει να εμφυσήσει το εθνικό φρόνημα, τα λόγια να είναι μεγάλα και στις πράξεις, όλα αυτά να περιφρονούνται. Έχουν αναρωτηθεί οι διοικούντες, τί θα γίνει αν με αφορμή την πρωτοβουλία της Ι. Α. και χρησιμοποιώντας την ως δικαιολογία και προηγούμενο, υπάρξουν και άλλοι συνάδελφοί της οι οποίοι είτε θα πράξουν ανάλογα ή τέλος πάντων, προχωρήσουν σε ανάλογη έκθεση προσωπικών τους στοιχείων, μέσω  κοινωνικών δικτύων ή και καναλιών;

Ή μήπως τελικά, η σήψη και η παρακμή στην ΕΥΠ έχουν φθάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε όλα να έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους και η παρούσα διοίκηση περί άλλων να τυρβάζει;

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ εδώ και πολλούς μήνες καταγγέλλουν μία άνευ προηγουμένου στάση και απραξία, την οποία θεωρούν απαράδεκτη δεδομένων των κρίσιμων εθνικών συγκυριών.

Η διοίκηση του κ. Παναγιώτη Κοντολέοντα παρέλαβε μία υπηρεσία πληγωμένη από τον προηγούμενο ανεκδιήγητο διοικητή, Ιωάννη Ρουμπάτη και τους πρώτους μήνες, ιδίως μετά την υπαγωγή της ΕΥΠ στον Πρωθυπουργό – και την τύποις, όπως τελικά φαίνεται – αναβάθμισή της, οι ελπίδες του προσωπικού ήταν αναπτερωμένες. Σύντομα όμως φάνηκε ότι η νέα διοίκηση, μάλλον συνέχιζε το έργο της προηγούμενης. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι εδώ και 15 ολόκληρους μήνες, συντηρούν μία κατάσταση πάγου και αναμονής, κινώντας μηδενικές διαδικασίες και κυρίως, διατηρώντας στις ίδιες θέσεις άτομα που κρύβουν την ανεπάρκειά τους πίσω από τον COVID-19;

Μέχρι και σήμερα, το προσωπικό αναμένει το πολυπόθητο Προεδρικό Διάταγμα με τον οποίο είχαν εξαγγελθεί εντυπωσιακές δομικές αλλαγές στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού της υπηρεσίας.

Πλέον, το Π.Δ. έχει καταντήσει ανέκδοτο στα πηγαδάκια των υπαλλήλων που εμφανίζονται πεπεισμένοι ότι τελικώς, οι αλλαγές θα είναι ευθύγραμμες και η καθυστέρηση αποτελεί μία ιδανική δικαιολογία για τη νέα διοίκηση, ώστε να μη σπάσει αυγά με το προηγούμενο  καθεστώς και τον κ. Γιάννη Ρουμπάτη.

Απ΄ ότι μάλιστα ακούγεται στην πιάτσα, όπως μας μεταφέρουν, έφθασε στο σημείο να ολοκληρώσει την ατζέντα Ρουμπάτη περί μεταφοράς της ΔΗΠ/ΕΥΠ στο ΓΕΕΘΑ και επιπλέον συνεχίζει την επαναστρατικοποίηση της ΕΥΠ, που ξεκίνησε επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ/Ρουμπάτη σε καίρια πόστα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό…

Άλλωστε, τα αποτελέσματα τα είδαμε πριν λίγο καιρό, με την επίθεση ξένων χάκερς σε κρίσιμα εθνικά δίκτυα της κυβέρνησης συμπεριλαμβανομένης.

Υπάρχουν πολλά ακόμα που κυκλοφορούν στους διαδρόμους του ουρανοξύστη της Κατεχάκη και στο Μέγαρο Μαξίμου, όπως για το ότι την Υπηρεσία πάρα-διοικούν τέσσερις γυναίκες, αλλά πιστεύουμε να επανέλθουμε σύντομα επί τούτου, όταν ελέγξουμε την ακρίβεια των φημών αυτών για το περίεργο αυτό καρέ…

 

Του Παναγιώτη Αποστόλου                                                                                                                        Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

Exit mobile version