Η Γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και βουλευτής Πέλλας κ. Θεοδώρα Τζάκρη, κατά την τοποθέτησή της στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών για το «Νέο σύστημα επιλογής διοικήσεων φορέων του δημοσίου τομέα, ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς τους και λοιπές διατάξεις», χαρακτήρισε το υπό συζήτηση νομοσχέδιο ως μια επιχείρηση αντιπερισπασμού της κυβέρνησης να μετατοπίσει το σημείο προσοχής από την αποδεδειγμένη κατάρρευση του επιτελικού κράτους και τις τραγικές συνέπειες που βιώνουν οι πολίτες τα τελευταία χρόνια.
Υπογράμμισε ότι το μεγάλο επίδικο είναι η υποστελέχωση του κράτους που επηρεάζει τραγικά τις ζωές των πολιτών και όχι η νομιμοποίηση της τακτοποίησης των «δικών μας παιδιών» σε υψηλές δημόσιες θέσεις με υπέρογκους μισθούς. Σχολίασε με αρνητικό τρόπο το οριζόντιο τεκμαρτό των 10.920 ευρώ το χρόνο που προωθεί η κυβέρνηση για τους ελεύθερους επαγγελματίες, εμπόρους και επιχειρηματίες που δίνουν αγώνα επιβίωσης από την μια λόγω της συνεχιζόμενης μη ρύθμισης των χρεών και από την άλλη λόγω της άγριας οριζόντιας και άδικης φορολόγησής τους επειδή το κράτος είναι ανίκανο να συλλάβει την πραγματική και μεγάλη φοροδιαφυγή προστατεύοντας τα «δικά του παιδιά».
Επί της ουσίας του συζητούμενου νομοσχεδίου ανέφερε ότι επιδιώκεται η ρύθμιση ενός τομέα που δεν γνωρίζουμε το μέγεθός του. Σημείωσε ότι η διαδικασία στο σύνολό της είναι μια οπισθοδρόμηση σε λογικές πλήρους κομματικής κυριαρχίας, καλυμμένης με ένα πέπλο εκσυγχρονισμού με μια αντίστοιχη πληθωρική ρητορική και μπόλικο τικ-τοκ.
Καταλήγοντας ανέφερε ότι αριστεία σημαίνει «ότι όλες οι διαδικασίες επιλογής των Διοικήσεων του Δημοσίου πρέπει να περάσουν στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠ σε συνδυασμό με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής. Απαραίτητη είναι και η εφαρμογή της κοινωνικής και πολιτικής λογοδοσίας που θα συμπληρώνεται από τον «κοινωνικό έλεγχο» με ομάδες πολιτών, δομημένα ερωτηματολόγια και διαφορετικές κατηγορίες stakeholders».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας της κ. Τζάκρη:
«Κυρίες και Κύριοι βουλευτές
Το προς συζήτηση νομοσχέδιο, το οποίο έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη επί της ουσίας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια χειρότερη εκδοχή του επιτελικού κράτους. θα το χαρακτήριζα ως μια επιχείρηση αντιπερισπασμού που επιχειρεί να μετατοπίσει το σημείο προσοχής από την αποδεδειγμένη κατάρρευση των επιτελικών του φαντασιώσεων και τις τραγικές συνέπειες που βιώνουν οι πολίτες τα τελευταία χρόνια. Κάθε φορά δεσμεύεται ο κ. Μητσοτάκης ότι θα τα αλλάξει όλα και θα τα μεταρρυθμίσει, για να σπρώξει πιο κάτω το πρόβλημα, μέχρι να έρθει η επόμενη καταστροφή να σκεπάσει την προηγούμενη.
Σήμερα λοιπόν έρχεται προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο το οποίο επιχειρεί να συγκαλύψει την για περισσότερο από τέσσερα χρόνια αδυναμία του ως προσώπου και ως κυβέρνησης να διοικήσει με τρόπο αποτελεσματικό το κράτος.
Τι είναι όμως το κράτος για τον κ. Μητσοτάκη, επειδή η Ελλάδα δεν γεννήθηκε χθες.
Το κράτος κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι ο ιδεολογικός αντίπαλος του κ. Μητσοτάκη. Στην δική του λογική και στα δικά του όνειρα δεν υπάρχει κράτος.
Υπάρχει ένα διαμελισμένο σώμα διοίκησης που το λυμαίνονται ιδιώτες. Και κάθε φορά που είναι έτοιμος να κόψει ένα κομμάτι και να το χαρίσει στους ιδιώτες προηγουμένως το απαξιώνει.
Φέρνετε λοιπόν σήμερα ένα νομοσχέδιο χωρίς πρώτα να έχετε απαντήσει στα μεγάλα επίδικα που είναι η υποστελέχωση του κράτους, που είναι η περιφρόνηση των εποχικών υπαλλήλων όπως οι πυροσβέστες, τους οποίους ενώ έχετε 3.500 χιλιάδες κενά στην Πυροσβεστική τους βαφτίζετε ήρωες το καλοκαίρι και ανέργους το χειμώνα.
Ένα κράτος που δεν έχει μόνιμους δασκάλους και καθηγητές και καλύπτει τα κενά με αναπληρωτές.
Ένα κράτος που δεν έχει γιατρούς και νοσηλευτές.
Ένα κράτος το οποίο ακόμη και στον κρίσιμο τομέα της κοινωνικής ασφάλισης το μέλημά σας δεν είναι να στελεχώσετε τον ΕΦΚΑ, αλλά να προσλάβετε τα δικά σας παιδιά ως goldenboys με υπέρογκους μισθούς να διαχειρίζονται δισεκατομμύρια καταβεβλημένων εισφορών υπαλλήλων και ελεύθερων επαγγελματιών.
Επαγγελματιών, εμπόρων και επιχειρηματιών που δίνουν αγώνα επιβίωσης από την μια λόγω της συνεχιζόμενης μη ρύθμισης των χρεών και από την άλλη λόγω της άγριας οριζόντιας και άδικης φορολόγησής τους επειδή το κράτος είναι ανίκανο να συλλάβει την πραγματική και μεγάλη φοροδιαφυγή προστατεύοντας τα «δικά του παιδιά».
Δεν είναι τόσο απλό.
Μιλάμε για πάνω από 1 εκατομμύριο συμπολίτες μας που χωρίζονται σε δεκάδες κατηγορίες και χρειάζονται ένα νέο πλαίσιο φορολογικής και ασφαλιστικής αντιμετώπισης.
Και αυτό σίγουρα δεν είναι το οριζόντιο τεκμαρτό των 10.920 ευρώ το χρόνο, το οποίο μάλιστα ανεβαίνει ως και το διπλάσιο και φυσικά δεν χρειάζονται η θεσμοθέτηση του ανώνυμου εθνικού χαφιεδισμού επειδή το ίδιο το επιτελικό κράτος έχοντας δαπανήσει δισεκατομμύρια για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του δεν μπορεί να συνδέσει ακόμη τα pos με τις ταμειακές μηχανές.
Και ψεύδεται ότι δεν μπορεί να διασταυρώσει τις συναλλαγές. Κάτι που θα μπορούσε να βρει άμεσα η ΑΑΔΕ από την διασταύρωση τραπεζικών δεδομένων.
Ο λόγος που τα κάνει αυτά είναι αυτό που ειπώθηκε πριν λίγες μέρες στο συνέδριο της ΓΕΣΕΒΕ, από τα χείλη υψηλότατου τραπεζικού: «Είστε πολλοί»
Κυρίες και Κύριοι Υπουργοί της ΝΔ
Εγώ σας λέω ότι είστε πολύ λίγοι για να διαχειριστείτε αυτούς τους πολλούς!
Όσον αφορά στα ουσιαστικά ζητήματα του νομοσχεδίου:
Παρατήρηση Πρώτη :μιλάμε στον αέρα αν δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα Νομικά Πρόσωπα του Δημοσίου που εντάσσονται στη ρύθμιση. Το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών μιλάει αόριστα για 500- 600 τέτοιες θέσεις. Ο κ. Θεοδωρικάκος μιλούσε για 2500 θέσεις. Τι ισχύει τελικά; Δηλαδή, μας ζητάτε να ψηφίσουμε και να ρυθμίσουμε ένα πεδίο, το οποίο δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το μέγεθός του.
‘Ένα δεύτερο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί καταργείται έτσι ένας νόμος που ψηφίστηκε μόλις τρία χρόνια πριν, χωρίς καν να εφαρμοστεί στην πληρότητά του; Οφείλετε πρώτα να μας πείτε που απέτυχε ο προηγούμενος νόμος και γιατί τρία σχεδόν χρόνια μετά έχουν γίνει μόνο 10 προκηρύξεις [ΕΟΠΥΥ, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΝΑΤ, ΕΛΤΕ, ΕδημΣ, ΤΕΚΑ, ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΙΤΥΕ-Διόφαντος, e-ΕΦΚΑ, ΕΑΑΔΗΣΥ] που αφορούν μόνο σε περίπου 50-60 θέσεις;
Οι προϋποθέσεις συμμετοχής: Αυτά που ορίζονται ως «ελάχιστα απαιτούμενα προσόντα συμμετοχής στη διαδικασία» είναι ιδιαίτερα χαμηλά για τη διεκδίκηση τέτοιων υψηλών θέσεων στο δημόσιο χώρο. Με 5ετή εμπειρία ένας δημόσιος υπάλληλος κατηγορίας ΠΕ δεν έχει δικαίωμα διεκδίκησης ούτε θέση τμηματάρχη όχι να αναλάβει την πλέον υψηλόβαθμη θέση σε ΔΣ Δημόσιου Νομικού Προσώπου.
Οι δεξιότητες που αναφέρετε είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Γιατί δεν αξιοποιήθηκαν οι προβλεπόμενες δεξιότητες του ν.4940/22, εννέα στον αριθμό, οι οποίες απαιτούνται τόσο για την πρόσληψη όσο και για την εξέλιξη των υπαλλήλων όλου του Δημόσιου Τομέα;
H Γραπτή εξέταση ως διαδικασία επιβεβαίωσης των δεξιοτήτων είναι καταρχάς χρήσιμη και ενδιαφέρουσα, ωστόσο γίνεται με εμφανώς προβληματικό τρόπο, διότι και δύσκολη θα είναι στην εφαρμογή της και χρονοβόρα.
Οι τρεις κατηγορίες κριτηρίων (τυπικά προσόντα, εμπειρία, συνέντευξη) παρουσιάζουν διαφορετικά αλλά σημαντικά προβλήματα, ενώ παντού επικρατεί η έννοια της «συνάφειας» η οποία θα καθορίζεται ως έκπληξη ανά προκήρυξη. Η συνάφεια παραμένει ένα σοβαρό κριτήριο εντελώς ασαφές, το οποίο θα πάντοτε λειτουργεί υπέρ εκείνου που επιλέγει. Δεν ορίζεται το πως θα αξιολογείται η συνάφεια της εμπειρίας στον ιδιωτικό τομέα; Καταργείτε τη μοριοδότηση του διδακτορικού τίτλου. Καταργείτε τη μοριοδότηση της καλής γνώσης μιας ξένης γλώσσας, όταν ορίζεται ως προαπαιτούμενη για τις θέσεις των ομάδων Β και Γ.
Συγκροτούνται επιτροπές αξιολόγησης, με σαφή κυβερνητική πλειοψηφία. Εκεί που τα πολιτικά μέλη της Επιτροπής για την ομάδα Α ήταν με τον προηγούμενο νόμο 2 στα 5, τώρα με το περίφημο «νομοσχέδιό σας για την αξιοκρατία» τα πολιτικά μέλη της Επιτροπής Προεπιλογής γίνονται 3.
Θα πλειοψηφούν τα κυβερνητικά στελέχη και θα μειοψηφούν οι ανεξάρτητες Αρχές. Κατά συνέπεια τα 800 μόρια για τη συνέντευξη είναι πάρα πολλά, στον βαθμό που αυτή διεξάγεται από πλειοψηφία διορισμένων μελών με πολιτικά-κομματικά κριτήρια με δεδομένο ότι θα έχει προηγηθεί η εξέταση δεξιοτήτων στη βάση της οποίας θα αξιολογείται σε σημαντικό βαθμό η ικανότητα του υποψηφίου.
Και το ζητούμενο βέβαια εδώ δεν είναι ότι ο Υπουργός θα επιλέξει τον καταλληλότερο από μια λίστα 3 ατόμων αλλά αν τα τρία αυτά άτομα της λίστας είναι τα καταλληλότερα.
Και έπεται η αξιολόγηση των στελεχών με τα Συμβόλαια Απόδοσης όπου καταγράφονται οι στόχοι σε βάθος τετραετίας [νόμος 4972/2022 περί Εταιρικής Διακυβέρνησης ΑΕ Δημοσίου] ενώ ταυτόχρονα γίνεται αναφορά στα «ετήσια σχέδια δράσης» των Υπουργείων στη βάση του επιτελικού κράτους.
Αλήθεια έχετε κάνει κάποια προσπάθεια να αξιολογήσετε το επιτελικό κράτος 4 χρόνια μετά την ίδρυσή του;
Επιπλέον, πρέπει να σας πω ότι δεν αρκεί μόνο να ορίζονται οι πρόεδροι/αντιπρόεδροι/διευθύνοντες, όταν τα άλλα μέλη τα ορίζει ο εποπτεύων υπουργός και μέσω αυτών των τελευταίων θα μπορεί να επηρεάζει τη λήψη αποφάσεων…
Συνεπώς, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι δεν μπορούμε να μιλάμε για βελτίωση αλλά για οπισθοχώρηση, για πισωγύρισμα σε λογικές πλήρους πολιτικής κυριαρχίας, καλυμμένης με ένα πέπλο εκσυγχρονισμού με μια αντίστοιχη πληθωρική ρητορική και μπόλικο τικ-τοκ. Θα νομιμοποιηθούν έτσι επιλογές σας όπως αυτού του 80χρονου για το νοσοκομείο Καρδίτσας. Θα μας λέτε ότι αυτόν ανέδειξε η διαδικασία, ότι ήταν ο καλύτερος.
Κυρία Υπουργέ,
Η αξιοκρατία και η διαφάνεια στην στελέχωση της δημόσιας διοίκησης δεν μπορεί να έρθει με on off κριτήρια, μικρομπόνους και θολά φίλτρα, σε περιβάλλον τικ-τοκ.
Και η δική μας πρόταση είναι απλή ξεκάθαρη και διάφανης:
Αξιοκρατία και διαφάνεια σημαίνει ότι όλες οι διαδικασίες επιλογής των Διοικήσεων του Δημοσίου πρέπει να περάσουν στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠ. Εμπιστευόμαστε την Ανεξάρτητη Αρχή να επιλέξει τους πραγματικά κατάλληλους για κάθε θέση. Όλη η διαδικασία ξεκινάει και ολοκληρώνεται από το ΑΣΕΠ. Ένα ΑΣΕΠ όμως επαρκώς στελεχωμένο. Είμαστε υπέρ της διαρκούς αξιολόγησης των Διοικήσεων. Με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής. Με την εφαρμογή της κοινωνικής λογοδοσίας και πολιτική λογοδοσία που θα συμπληρωθεί από ένα πλαίσιο «κοινωνικού ελέγχου» των πεπραγμένων της κάθε διοίκησης, στο οποίο θα συμμετέχουν με συμβουλευτικό ρόλο και με αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνικών της «διαβουλευτικής δημοκρατίας» (ομάδες πολιτών, δομημένα ερωτηματολόγια) και διαφορετικές κατηγορίες stakeholders.
Αυτό σημαίνει για εμάς αριστεία.»