Με πάσα τιμή και σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα τιμήθηκε την Κυριακή 14/05 η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Τιμώντας τη μνήμη των 353.238 νεκρών Ελλήνων του Πόντου, παρουσία της Δημοτικής Αρχής, εκπροσώπων πολιτιστικών Συλλόγων Ποντίων του Δήμου, πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα Αμπελοκήπων η Επιμνημόσυνη Δέηση και η κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Προσφυγικού Ελληνισμού το οποίο βρίσκεται στο παρακείμενο πάρκο. Για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού μίλησε από το σολέα του ναού ο Δήμαρχος Αμπελοκήπων-Μενεμένης και Α’ Αντιπρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας Λάζαρος Κυρίζογλου.
Στην σύντομη ομιλία του ο Δήμαρχος μεταξύ άλλων ανέφερε ιστορικά στοιχεία και γεγονότα που μας συγκίνησαν. «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο, στα πλαίσια της τακτικής της εξόντωσης, όλων των μειονοτήτων της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914 και ολοκληρώθηκε με την καταστροφή του 1922.
Το εξετέλεσαν οι τουρκικές αρχές με πρωτεργάτες τους αιμοσταγείς μακελάρηδες του Ελληνισμού Τοπάλ Οσμάν, Ταλαάτ και Νουρεντίν Πασά, τον μετέπειτα μακελάρη της Σμύρνης.»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Δημάρχου
Αγαπητοί Πατριώτες
Σήμερα θυμόμαστε, τιμάμε και πενθούμε τους 353.238 νεκρούς προγόνους μας δηλ. το 50% του πληθυσμού, αθώα θύματα της τουρκικής θηριωδίας, της μελετημένης και συστηματικής γενοκτονίας σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού από το 1914 μέχρι το 1923. Θυμόμαστε, σαν Έλληνες, Πόντιοι πρόσφυγες ή προσφυγικής καταγωγής, τις αλησμόνητες και ποτέ χαμένες πατρίδες.
Τι συνέβη και Γιατί συνέβη;
Συνέβη, έγινε γενοκτονία, γενοκτονία συγκλονιστική. Το μαρτυρούν χιλιάδες έγγραφα των πρεσβειών και των προξενείων ξένων χωρών στην Τουρκία, προκύπτει από τις καταθέσεις των διασωθέντων αλλά και από ομολογίες Τούρκων αξιωματούχων.
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο, στα πλαίσια της τακτικής της εξόντωσης, όλων των μειονοτήτων της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914 και ολοκληρώθηκε με την καταστροφή του 1922.
Το εξετέλεσαν οι τουρκικές αρχές με πρωτεργάτες τους αιμοσταγείς μακελάρηδες του Ελληνισμού Τοπάλ Οσμάν, Ταλαάτ και Νουρεντίν Πασά, τον μετέπειτα μακελάρη της Σμύρνης.
Γιατί όμως είναι γενοκτονία;
Γιατί έγινε με την κατάργηση του προνομιακού καθεστώτος, την στρατολογία χριστιανών και την εξόντωση οικογενειών, τις επιτάξεις και φορολογίες, τους εξισλαμισμούς, τα κακουργήματα, τις απελάσεις.
Είναι γενοκτονία γιατί υπέστησαν τα πάνδεινα κι έχασαν τη ζωή τους όχι για κάτι που έκαναν αλλά γι’ αυτό που ήταν. Γιατί ήταν Χριστιανοί κι Έλληνες.
Η Τουρκία σήμερα, αντί να αναγνωρίσει τη γενοκτονία, εκτοξεύει διαρκώς απειλές και προκαλεί εντάσεις. Το σχέδιο της «Γαλάζια Πατρίδας», η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης, η ρητορική για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου, η προσπάθεια δημιουργίας γκρίζων ζωνών, το τουρκολιβυκό μνημόνιο, οι έρευνες σε περιοχές ελληνικής ΑΟΖ, η εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών. Οι ανυπόστατοι ισχυρισμοί και οι παραληρηματικές προκλήσεις έχουν πυροδοτήσει ένα θερμό σκηνικό την τελευταία τετραετία.
Ολόκληρη η ανθρωπότητα αλλά κι εμείς οι Χριστιανοί και ιδιαίτερα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, είδαμε τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν, ως νέο σουλτάνο, να μετατρέπει αδίστακτα σε τζαμί την Αγία Σοφία, ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και της Χριστιανικής κληρονομιάς, ένα αριστούργημα μοναδικό, αρχιτεκτονικής που επί χίλια χρόνια λειτουργούσε ως Ορθόδοξος Χριστιανικός Ναός, αγνοώντας τις εκκλήσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη, των ΗΠΑ, της Ε.Ε., της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Πρόκειται για μία πράξη ιεροσυλίας. Τέτοια πράξη ιεροσυλίας είναι και η μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί στην Κωνσταντινούπολη και η διοργάνωση μουσικής εκδήλωσης (πάρτυ) στην Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν έγινε τέτοιο και τόσο βίαιο και μεγάλο κακό σε τόσο σύντομο και συμπυκνωμένο χρόνο. Η μεγαλύτερη βίαιη ακούσια μετακίνηση πληθυσμού στην ιστορία μέχρι τότε.
Αγαπητοί πατριώτες
Οφείλουμε σεβασμό στους ζωντανούς, στους νεκρούς οφείλουμε μόνο την αλήθεια, κατά τον Βολταίρο.
Ας ανανεώσουμε κι εφέτος για μια ακόμη φορά την αμοιβαία, μεταξύ μας υπόσχεση για αγώνα. Αγωνιζόμαστε και απαιτούμε:
- την παγκόσμια καταδίκη της Τουρκίας για την σε βάρος μας γενοκτονία.
- την αναγνώριση της γενοκτονίας από την Τουρκία και τους διεθνείς οργανισμούς.
Η πρώτη Γενοκτονία του 20ου αιώνα, δηλαδή αυτή των Αρμενίων, συνιστά τη βάση, το πρότυπο, το παράδειγμα και για άλλες Γενοκτονίες που ακολούθησαν (εναντίον των Ελλήνων, των Ασσυρίων, το Ολοκαύτωμα). Είναι η πρώτη απόπειρα ολοκληρωτικής εξαφάνισης ενός λαού, είναι μία ακόμη απόδειξη ότι το έγκλημα το οποίο δεν τιμωρείται, επαναλαμβάνεται.
Η αναγνώριση αφορά το μαζικό έγκλημα το οποίο επειδή δεν τιμωρήθηκε αποτέλεσε το παράδειγμα για το Ολοκαύτωμα («ποιος θυμάται τους Αρμένιους» έλεγε ο Χίτλερ), ένα έγκλημα το οποίο επειδή δεν τιμωρήθηκε, επαναλήφθηκε.
Αιωνία η μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας, που τόσο άδικα χάθηκαν.
Σας ευχαριστώ.
