Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος αποχαιρετά με βαθιά θλίψη την Σμαρώ Γαϊτανίδου, μία ηθοποιό που υπηρέτησε την τέχνη της με ταλέντο, ήθος και σεμνότητα. Υπήρξε μία από τις πρώτες ηθοποιούς που έπαιξαν στις παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, τη δεκαετία του ’60, δίπλα σε μεγάλα ονόματα του ελληνικού Θεάτρου που έφερνε στη Θεσσαλονίκη ο Σωκράτης Καραντινός όταν ανέλαβε το 1961 γενικός διευθυντής του νεοϊδρυμένου Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Συνολικά έπαιξε σε 65 παραστάσεις από το 1965 έως το 1999 και συνεργάστηκε με μερικούς από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του θεάτρου, όπως: Σωκράτης Καραντινός, Μήτσος Λυγίζος, Μίνως Βολανάκης, Πέλος Κατσέλης, Σπύρος Ευαγγελάτος, Αλέξης Σολωμός, Κυριαζής Χαρατσάρης, Κωστής Μιχαηλίδης, Θάνος Κωτσόπουλος, Γιάννης Χουβαρδάς, Λεωνίδας Τριβιζάς, Κώστας Μπάκας, Νίκος Σακαλίδης, Ανδρέας Βουτσινάς, Μιχαήλ Μαρμαρινός, κ.ά.
Τελευταία της θεατρική συνεργασία ήταν με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στον «Φάουστ¨ του Γκαίτε, το 2014, που παρουσιάστηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Έπαιξε στις ταινίες «Κοντά σου γνώρισα την αγάπη» σε σκηνοθεσία Όμηρου Ευστρατιάδη (1969) και στην Τριλογία 1: Το λιβάδι που δακρύζει (2004). την ταινία που αποτελεί το πρώτο μέρος της τελευταίας ανολοκλήρωτης του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Επίσης, έγραψε το βιβλίο « Φοβάμαι μη σε ξεχάσω».
Συνεργασίες με το ΚΘΒΕ
- «Εξορία» του Παύλου Μάτεσι. Σκηνοθεσία: Νίκος Σακαλίδης (1999)
- «Η σπασμένη στάμνα» του Χάινριχ φον Κλάιστ. Σκηνοθεσία: Νίκος Σακαλίδης (1997
- «Ο Ορφέας στον Άδη» του Τενεσί Ουίλιαμς. Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς (1995)
- «Μηχανηάμλετ» του Χάινερ Μύλλερ. Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός (1993)
- «Αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Βασίλης Βαφέας (1992)
- «Το γαλάζιο πουλί» του Μωρίς Μαίτερλινκ. Σκηνοθεσία: Τομ Στόουν (1991)
- «Η κωμωδία της μύγας» – «Η τελετή» των Πάυλου των Παύλου Μάτεσι, Βασίλη Ζιώγα . Σκηνοθεσία: Γιώργος Μεσσάλας (1991)
- «Παίζοντας». «Ιστορία ζωολογικού κήπου». «Καρέκλες» των Σάμουελ Μπέκετ, Έντουαρντ Άλμπη, Ευγένιου Ιονέσκο. Σκηνοθεσία: Ελένη Καρπέτα, Νίκος Βρεττός, Αλέκος Ουδινότης (1989)
- «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Νίκος Χαραλάμπους (1987)
- «Ικέτισσες» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας (1985)
- «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Σκηνοθεσία: Πέπη Οικονομοπούλου (1984)
- «Τραχίνιες», «Άλκηστη» των Ευριπίδη, Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς, Νίκος Χαραλάμπους (1984)
- «Ικέτιδες» του Αισχύλου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαηλίδης (1983)
- «Ο υπάλληλος» του Μιχαήλ Χουρμούζη. Σκηνοθεσία: Στέλιος Γούτης (1982)
- «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Κούλα Αντωνιάδη (1982)
- «Υπατία» του Θεόφιλου Δ. Φρακόπουλου. Σκηνοθεσία: Θανάσης Προυτζόπουλος (1982)
- «Το στραβόξυλο» του Δημήτρη Ψαθά. Σκηνοθεσία: Πάνος Χαρίτογλου (1981)
- «Εκάβη» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Τριβιζάς (1981)
- «Γιώργης Νταντέν» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρεμούνδος (1980)
- «Γιορτές στην κόλαση-Εσκοριάλ» του Μισέλ Ντε Γκελντερόντ. Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρεμούνδος (1980)
- «Τα τρία αδέλφια και η γοργόνα» της Μαρούλας Ρώτα. Σκηνοθεσία: Μαρία Χρυσάφη (1979)
- «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης(1979)
- «Το παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας (1979)
- «Νεφέλες» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας (1978)
- «Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία» του Ροζέ Βιτράκ. Την παράσταση σκηνοθέτησαν ομαδικά οι ηθοποιοί και οι συντελεστές της παράστασης (1978)
- «Ο κύκλος με την κιμωλία» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σκηνοθεσία: Νίκος Περέλης (1977)
- «Τα ίδια και τα ίδια» του Γεωργίου Σουρή. Σκηνοθεσία: Πάνος Χαρίτογλου, Νίκος Παπαδάκης, Πάνος Παπαϊωάννου (1976)
- «Αντάρα στ΄ Ανάπλι» του Γιώργου Θεοτοκά. Σκηνοθεσία: Αλέξης Μίγκας (1976)
- «Μήδεια» του Ευριπίδη». Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1976)
- «Ο ποπολάρος» του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1975)
- «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1975)
- «Οι αριθμημένοι» του Ελίας Κανέττι. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1975)
- «Το γαμήλιο εμβατήριο» του Άγγελου Τερζάκη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1975)
- «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» του Δημητρίου Κορομηλά. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1974)
- «Μήδεια» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1973)
- «Βάκχες» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1973)
- «Ρωμύλος ο μέγας» του Φρήντριχ Ντύρρενματ. Σκηνοθεσία: Μαίρη Βοσταντζή (1973)
- «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης (1972)
- «Μάκβεθ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1972)
- «Οι πίθηκοι» του Γρηγόρη Βαφιά. Σκηνοθεσία: Μαίρη Βοσταντζή (1971)
- «Οι βάτραχοι» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1971)
- «Φοίνισσες» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1971)
- «Θείος Βάνιας» του Αντόν Τσέχωφ. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1971)
- «Ο φιλάργυρος» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1970)
- «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1970)
- «Φάουστ» του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1970)
- «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1969)
- «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1969)
- «Συρανό ντε Μπερζεράκ» του Εδμόνδου Ροστάν. Σκηνοθεσία: Κωστής Μιχαηλίδης (1968)
- «Μαρία Δοξαπατρή» του Δημητρίου Βερναρδάκη. Σκηνοθεσία: Σπύρος Ευαγγελάτος (1968)
- «Οιδίππους τύραννος» του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1968)
- «Ο Ταρτούφος» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Κυριαζής Χαρατσάρης (1968)
- «Η θυσία του Αβραάμ», Αγνώστου συγγραφέα. Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1968)
- «Φονικό στην εκκλησιά» του Τόμας Στερνς Έλιοτ. Σκηνοθεσία: Αλέξης Σολομός (1967)
- «Σιμωνίς» της Ζωής Καρέλλη. Σκηνοθεσία: Σπύρος Ευαγγελάτος (1966)
- «Ταξίδι» του Γιώργου Θέμελη. Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1966)
- «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1966)
- «Δον Κλαρίνες», «Ένα ηλιόλουστο πρωινό» των Σεραφείμ Κιντέρο και Ιωακείμ Κιντέρο. Σκηνοθεσία: Μήτσος Λυγίζος (1966)
- «Ένας εχθρός του λαού» του Χένρικ Ίψεν. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1965)
- «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1965)
- «Ο γλάρος» του Αντόν Τσέχωφ. Σκηνοθεσία: Πέλος Κατσέλης (1965)
- «Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας» του Γιώργου Θεοτοκά. Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1964)
- «Μαρία Στούαρτ» του Φρήντριχ Σίλλερ. Σκηνοθεσία: Μήτσος Λυγίζος (1964)
- «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη. Σκηνοθεσία: Σωκράτης Καραντινός (1964)