του Τηλέμαχου Χορμοβίτη
Την εκπομπή “Στούντιο 4” στην ΕΡΤ1 την παρακολουθώ πότε πότε κυρίως όταν φιλοξενεί κάποιους παλιούς ηθοποιούς και τραγουδιστές που δεν βγαίνουν πολύ συχνά στα ΜΜΕ και έχουν κάποια ενδιαφέροντα πράγματα να πουν. Τους δυο παρουσιαστές όμως , παρότι τους επαινούν οι πάντες, προσωπικά τους βρίσκω επιεικώς απαράδεκτους.
Πολλές φορές στις συνεντεύξεις έρχονται αδιάβαστοι και φαίνεται να αγνοούν βασικά πράγματα για τον καλεσμένο τους (αυτό ήταν πιο έντονο στις πρώτες εκπομπές, τους τελευταίους μήνες έχουν ομολογουμένως βελτιωθεί) και επίσης συχνά δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τι τους λέει ο συνεντευξιαζόμενος με αποτέλεσμα να τον κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα και να τον ρωτάνε, ξανά και ξανά, “τι εννοείς;” λες και παίζουν στη “Λάμψη” του Φώσκολου.
Αυτά όμως είναι πταίσματα και δεν θα με ενοχλούσαν καθόλου αν δεν υπήρχε κάτι άλλο πολύ χειρότερο : και η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστοπούλος μετά από τόσα χρόνια δημοσιογραφικής καριέρας, αποφάσισαν να καβαλήσουν (και αυτοί!) την μόδα της πολιτικής ορθότητας και μάλιστα νιώθουν και υποχρεωμένοι κατά τη διάρκεια της εκπομπής να παίζουν το ρόλο του θεματοφύλακα της woke ορθοδοξίας.
Δεν είναι μόνο ότι κάθε φορά που θα εκφράσουν τη γνώμη τους θα πουν πάντα ό,τι πιο oρθοπολιτικό κυκλοφορεί στην πιάτσα, είναι ότι αυτές τις απόψεις τις εκφράζουν και την ώρα της συνέντευξης ενώ, πίσω από τα χαμόγελα και το φιλικό στυλάκι, δεν διστάζουν να επαναφέρουν τους καλεσμένους τους στον ορθό woke δρόμο κάθε φορά που παρεκκλίνουν από αυτόν έστω και ελάχιστο.
Tρία πρόσφατα παραδείγματα που μου έκαναν πολύ άσχημη εντύπωση : όταν η 84χρόνη σπουδαία τραγουδίστρια Γιοβάννα αποκάλεσε τους μαύρους “νέγρους” (μιλώντας θετικά γι’ αυτούς) , ο Αναγνωστόπουλος έσπευσε αγενώς να τη διορθώσει σαν είναι καμιά μαθητριούλα τονίζοντας της πως “μαύρους λέμε πια, το ‘νέγρος’ είναι προσβλητικό”.
Όταν ο Λάκης Γαβαλάς μιλώντας για τις εμπειρίες του στη φυλακή είπε πως “καμιά φορά οι κρατούμενοι γινόμαστε πιο γυναίκες από γυναίκες και πιο κατίνες από κατίνες”, της Ζαμπέτογλου της κόπηκε αμέσως το χαμόγελο και μάλωσε τον Γαβαλά : “Mην το λες αυτό, είναι πολύ σεξιστικό!”.
Και όταν η Μιμή Ντενίση δήλωσε ότι είναι υπέρ των δικαιωμάτων των μειονοτήτων αλλά ότι είναι καλό να αποφεύγονται οι υπερβολές γιατί ο κορμός της κοινωνίας πρέπει να διατηρηθεί, άκουσε έναν φιλιππικό από τον Θανάση Αναγνωστόπουλο που κατέληγε ότι τα φαινόμενα ρατσισμού “δεν θα εκλείψουν, αν δεν μιλάς”.
Αυτό δεν είναι δημοσιογραφία, αυτό δεν είναι συνέντευξη, αυτό είναι απροκάλυπτη woke προπαγάνδα και μάλιστα με τα λεφτά των φορολογουμένων. Αλλά στην ορθοπολιτική εποχή μας, μόνο όταν παίζεις αυτόν τον ρόλο μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα συνεχίσεις τη δημοσιογραφική σου καριέρα, θα έχεις εκπομπή και θα ακούς συνέχεια καλά λόγια από τους συναδέλφους σου και τα social media. Ξέρουν καλά τι κάνουν οι δυο παρουσιαστές.